Vikan - 25.02.1965, Blaðsíða 36

Heklið dragtina eða kjólinn
úr Svana-Bukett.
Prjónið peysuna úr
Svana Shetland eða
- Sport
- Baby
- Gloria
HeildsölubirgSir:
Jóhann Ólafsson & Co.
Hverfisgötu 18 — Sími 11632
ur, hélt hún áfram, hún var búin
að heyra þessa romsu svo oft.
•—- Hann þarf að fara að gifta
sig.
— Hann gerir það, einn góðan
veðurdag.
■—- Hún verður að vera uin-
burðarlynd, stúlkan sú, hann er
svo ósnyrtilegur og kærulaus að
það er alveg liræðilegt.
Mamma hennar kinkaði kolli.
— Ég veit vel hvað þú meinar.
En viðkomandi stúlka mundi
bara elska liann ennþá heitar.
Ertu ekki sammála?
Ég veit það ekki, svaraði Di-
ana snöggt. Svo bætti hún við,
óvenjulega ofsalega. — Hann get-
ur gert mig vitlausa.
Mamma hennar horfði á hana
mcð spyrjandi augnaráði, en
sagði ekki neitt, spurði bara
bvort hún vildi ekki meira kaffi.
' Díana var í óvenjulega daufu
skapi, þegar hún ók inn í borg-
ina. Pað var að verða kalt og
haustlegt og það gerði hana
ennþá leiðari. Súníarið var liðið
og eitt ár ennþá að enda.
Hún lagði bílnum og gekk yf-
ir Higb Street. Kvenfólkið var
komið í blýjar haustdraktir og
bún sá meira að segja bund,
sem var kominn í „frakka“. Di-
önu var brollkalt. Hún borfði
i spegil i einum glugganum.
Stúlkan sem liún sá var grönn,
einstaklega vel klædd og — ung.
Samt var hún gripin einbverjum
einkennilegum leiða.
Hún hafði ekki verið meira en
tíu mínútur á skrifstofunni þegar
siminn liringdi. Það var Róbert.
— Góðan daginn Di, =— erum
við ekki ennþá vinir?
— Jú, auðvitað! svaraði bún
með sérstakri hlýju í röddinni.
— Ég var að hugsa um ballið
sem verður núna um mánaðar-
mótin. Það er engin ástæða til
þess að við förum ekki saman,
finnst þér það?
— Ef þér finnst það allt í
lagi, liversvegna ætti ég þá ekki
að vera sammála? svaraði hún i
léttum tón.
— Þetta er kannske eigin-
girni, mig langar ekki til að allir
viti að þú hryggbrauzt mig. Við
getum verið góðir vinir og um-
gengizt hvort annað af og til.
—- Ég er fegin að þú tekur
þetta þannig og ég hlakka reglu-
lega til að fara á ballið. En ef
þú hittir einhverja, sem þú vilt
heldur fara með, þá er það
reiðilaust frá minni hálfu.
— Það er nú ekki sennilegt,
það er bara hálfur mánuður
þangað til. Ég kem og sæki þig
klukkan átta. Hafðu það gott á
meðan!
Hún sat hugsandi eftir að hún
hafði lagt simann á. Jæja, Ró-
bert ætlaði að hverfa smátt og
smátt úr lifi hennar. Ef til vill
var hann ekki búinn að gefa upp
vonina, og ef til vill hafði hún
sagt nei vegna þess að hún var
svo lirædd um að missa frelsi
sitt og sjálfstæði.
Það var satt sem Perry sagði.
Róbert var mjög geðugur, svo
var hann líka vel gefinn og hafði
ágætar tekjur....
Hamingjan góða, hvað var hún
að gera? Vega, meta, velja?
Hvað hafði Perry sagt fleira?
„Það er eins óhugsanlegt að þú
gætir orðið ástfangin við fyrstu
sýn, eins og að þú fengir allt
i einu vængi og gætir flogið.“
Var það þetta, sem hafði hent
hann þegar að liann sá Nickie
Milbank, ást við fyrstu sýn?
Næsta hálfa mánuð fór hún
skyndiferðir til írlands og Asor-
eyjanna, svo að hún sá ekki
Róbert, og Perry sjaldan þessar
vikur. Hún kom heim tveim
tímum áður en að ballið átti
að byrja.
Þetta var velgerðarball, sem
haldið var á hverju ári og það
hafði alltaf verið skemmtilegt.
Díana fór i heitt bað til að
hressa sig eftir ferðina og sér
til mikillar undrunar fann hún
að hún hlakkaði mikið til kvölds-
ins.
Robert hringdi meðan hún var
að klæða sig. — Ég hringdi bara
til að vita hvort allt væri í lagi.
En hvað það var gott að þú
komst í tæka tíð. Ég vona að þú
hafir ekkert á móti þvi að ég
bauð tveimur öðrum pörum að
vera með okkur.
■—- Auðvitað ekki, er það ein-
hver sem ég þekki?
— Einn þekkir þú vel, það
er Perry Folkrwes, leigjandinn
ykkar. Hann er með Nickie Mil-
bank. IJin tvö eru tvíburar, Pat-
rick og Patricia Montgomery,
venjulega kölluð Pat númer eitt
og Pat númer tvö. Ég er viss um
að þú kannt vel við þau, Di.
Rödd hans var fullkomlega
eðlileg og áhyggjulaus og hún
fann að hann var ekkert ástfang-
inn i henni lengur. Sennilega
var hann eitthvað spenntur fyrir
annarri hvorri liinni, liklega
Patriciu.
Hún settist við snyrtiborðið
og óskaði innilega að hún hefði
haft tíma til að láta laga á sér
hárið og kaupa sér nýjan kjól.
Hún var allt í einu eitthvað svo
óörugg, eins og táningur, sem
var að fara á sitt fyrsta ball,
og það var ekki vegna Róberts
eða þessarar Pat númer tvö held-
ur.
Það var, viðurkenndi hún fyr-
ir sjálfri sér vegna Nickie Mil-
bank.
Róbert og Pat númer tvö
dönsuðu aftur og aftur við hana
og gerðu líka skyldu sína við
hinar stúlkurnar. Perry var
þögull og kyrrlátur, kveikti i
sigarettu fyrir hana og sótti
handa henni drykk, en starði
svo skuggalega fram fyrir sig.
Robert fylgdi Díönu heim.
Hún vissi að hann hafði vonazt
til að liún myndi bjóða þeim
öllum heim upp á kaffi, en hún
vildi ekki gera það, hún vildi
00 VIKAN 8. tbl.