Vikan - 21.10.1965, Qupperneq 16

Dansæði hefir gripiS um sig í heiminum. Háir og lágir, ungir oggamlir hringsnúast í þessum nýju
dönsum, eins og Watusi, Swim, Surf og Frug.
Diskótek-klúbbar hafa risið upp út um allt og gera geysilega lukku. Hvað er Diskótek? Það þýð-
ir einfaldlega hljómplötusafn, en orðið er notað allsstaðar á þessa klúbba, þar sem ekki eru not-
aðar hljómsveitir til að dansa eftir, heldur hljómplötur eða segulbönd.
Forustublásari og leiðbeinandi þessara Diskótek-klúbba er Killer Joe Piro.
EGAR frumstæði maðurinn óskaði
eftir regni fyrir uppskeru sína,
dansaði hann. Þegar betur upplýst fólk
reyndi að sýna tilfinningar sínar guð-
um sínum, eða meðbræðrum, dansaði
það.
f aldaraðir hefir dansinn hjálpað mann-
verunni til að tjá sig; allt frá frumstæð-
ustu dönsum villimanna að háttbundn-
um menúett, svífandi valsi, hljóðfalls-
legu stappi og sveigjandi líkamsvaggi.
Dansinn getur tjáð ótrúlegustu hluti,
sorg og gleði, fjandskap og fíkn.
Ameríkanar hafa ekki farið varhluta
af breytileik og duttlungum dansins, þar
hafa þeir ekki síður en annars staðar
upplifað Charleston, Jitterbug og Mam-
bo, en ekkert eins ofsafengið og fyrir-
brigðið sem fyrst skaut upp kollinum í
New York fyrir rúmum fjórum árum.
Þessi dans, sem er einskonar vagg, þar
sem dansendur snerta lítið hvort annað
er — Twist.
Svo komu Diskótek klúbbarnir. Þá
þurfti ekki hljómsveit, heldur stereo
hljómtæki, sem einn maður stjómar.
(Disck-Jockey).
Það er hægt að hugsa sér andrúms-
loftið í þessum klúbbum, ofboðslegt há-
vaðaæði, sem mannfræðingar tuttugustu
og fyrstu aldarinnar verða trúlega í
mestu vandræðum með að útskýra. En
þangað til verðum við að láta okkur
nægja skýringar Killer Joe Piro: — Það
Jg VIKAN 42. tbl.
er ekkert dularfullt við það að allir vilja
dansa þessa dansa, þeir eru svo skemmti-
legir. ...
Hann var að enda við fjórða námskeið-
ið þetta kvöld, en það sáust ekki nokkur
þreytumerki á honum. Hann er grind-
horaður, dökkhærður og þetta kvöld var
hann í gráum samkvæmisklæðnaði. Það
vra spenntur ákafasvipur á andliti hans,
þegar hann settist við borðið, pantaði
„Scotch-On-the-rocks“ og leit í kringum
sig, rannsakandi augum. — Aha, þarna
er Pétur, fyrrverandi konungur Jugo-
slava, sagði hann og brosti breitt. Sal-
urinn, sem var skreyttur grænum og
gylltum sphinxum, múmíukistum, gul-
brúnum pálmum og röndóttum eyði-
merkurtjöklum, líktist einna helzt leik-
tjöldum úr kvikmyndinni Cleopatra. —
Þið getið bókstaflega fundið spenning-
inn hérna, sagði hann, og augun Ijóm-
uðu af ánægju.
Á dansgólfinu, sem ekki var stærra
en smápollur, var vel klætt fólk að
kremja hvert annað og vefjast hvert
um annað, fram og aftur eftir æsandi
hljómfallinu.
— O-o-o-o-p! æpti hann allt í einu,
— þarna er Sybil Burton, og svo var
hann þotinn upp frá borðinu, tuttugasta
eða þrítugasta sinn þetta kvöld.
Hann dansaði villtan „Watusi“ við
fyrrverandi frú Burton, og þegar hann
kom aftur að borðinu, var ísinn í glasinu
hans bráðnaður. Hann kemur manni til
að dansa eins og villimenn í frumskógi,
sagði frúin hlæjandi.
Svo dansaði hann æðislegan „Frug“ við
Abbie Lane, og „Surf“ við hina þybbnu
Carol Channing. Hún hné niður á stól, að
dansinum loknum og stundi lafmóð: —
Joe, þú ert lireinn morðingi! (Killer).
Það var og. Þessi ákafi smávaxni maður
var Killer Joe Piro, bezti rlanskennari
Diskótek-klúbbanna. Það sem hann ekki
veit mn nýtízku dans, er ekki þess virði
að vita það. Ileldri frúr, háttsettar í sam-
kvæmislífinu, frá Newport til Palm Beach,
rífast um að bjóða honum í samkvæmi
sín.
Hann hefir kennt Marlon Brando
„Twist“, sömuleiðis furstafrúnni frá Baroda
og Adlai sáluga Stevenson. Hann kenndi
líka hertoganum af Windsor „Frug“. Meðal
nemenda á dansskóla hans á Fifth Ave-
nue er yfirleitt frægasta fólkið, sem stöð-
ugt er til umtals á síðum blaðanna.
Einu sinni þegar hann var í Atlanta og
sýndi frumsporin í „Slop“, í sýningarglugga
á stóru vöruhúsi, stöðvaði hann umferð-
ina í þrjá klukkutíma. Og í Washington bað
hann einu sinni um dansfélaga, þar sem
hann sýndi dans á tízkusýningu, þá var
það Luci Baines Johnson sem gaf sig fram.
— ÖIl þjóðin hefur fengið pestina, segir
Killer Joe, þegar hann kom að borðinu, eftir
dansana. — Þetta er dásamleg plága.
Diskótek-klúbbar þjóta upp eins og gor-