Vikan - 21.10.1965, Blaðsíða 17
kúlur!
Og liann hefir rétt fyrir sér. Á síðustu
tveim árum hafa þessir ldúbbar þotið upp
um öll Bandaríkin, og heita þá ýmsum nöfn-
um, enda útbúnir á margvíslegan hátt. T.
d. á Manhattan eru einir 8 staðir. Þar heit-
ir til dæmis einn Shephards, og er skreyttur
sem útsýni yfir Níl, frá Shephards hótelinu
í Cairo. Annar heitir E1 Mio og er í Capri
stíl. Svona mætti lengi telja. Nöfnin eru
mörg, en flest eiga eitthvað sameiginlegt,
þannig að fólki dylst ekki hverskonar
klúbbar þetta eru. Þeir heita til dæmis:
Disc á Go Go, — Whiskey á Go-Go, —
Le Bistro á Go-Go, og alltaf bætast nýir
við.
Franska orðið discothéque þýðir raun-
ar hljómplötusafn, eða staður þar sem
hljómplötur eru geymdar. Fyrsti klúbbur-
inn var stofnaður í París árið 1940, og hét
Wliiskey á Go-Go. Þar gátu meðlimirnir
hlustað á hljómplötur, dansað og drukkið
whiský, sem var mjög í tízku í París þá.
Þessi upphaflega hugmynd hefir rutt sér
til rúms á seinni árum og nú eru í París
einni um 75 klúbbar með 200.000 með-
limum. Sumir þessara klúbba eru frekar
rólegir og fínir, en flestir eru sniðnir eftir
upphaflegu klúbbunum, þar sem hægt er
að drekka, dansa og hafa æðislega liátt.
Þannig eru þeir flestir í New York. Þeir
bjóða upp á hljómlist af segulböndum eða
hljómplötum, sem spiluð eru á Hi-Fi eða
stereotæki, og stjórnað af kunnáttumönn-