Vikan - 21.10.1965, Qupperneq 45

flughæð, og gera eins margar að-
flugstilraunir og hann vill.
— Ég hef velt því fyrlr mér,
svaraði Turner. — En það eru taug-
arnar. Þetta þýðir hverja stefnu-
breytinguna eftir aðra, og hann
virðist ekki vera of taugastyrkur
fyrir. Ég held, að við gerum rétt-
ast f þvf að reyna að taka hann
beint niður. En þér verðið að sjólf-
sögðu að ákveða það, Sir! bætti
hann svo við.
Flugvallarstjórinn tottaði vindil-
inn sinn. Hann velti málinu fyrir
sér um stund.
— Allt f lagi þá, sagði hann að
lokum. — Gerið eins og þér viljið.
Það er kannske bezt. Hvað ætlið
þér að gera, ef þér sjáið, að hann
getur ekki lent hér?
— Ég ætla að senda hann út á
Ermarsund aftur, svaraði Turner á-
kveð*nn. — Ég hef þegar gert
strandgæzlunni viðvart og reiknað
út staðinn, þar sem ég ætla að láta
hann nauðlenda. Það eru meiri lík-
ur til, að þau komizt af með nauð-
lendingu á hafi en á þurru landi!
Flugvallarstjórinn sló öskuna af
vindlinum á gólfið.
— Hvernig er sjólagið?
— Lítill vindur og engin alda. En
ég vonast ti|, að ég þurfi ekki að
senda þau þangað.
Turner sneri aftur baki við flug-
vallarstjóranum, hallaði sér yfir út-
varpsborðið og setti segulbands-
tækið í samband.
— Halló, George Spencer! kall-
aði hann rólega og hægt. — Heyr-
ið þér til mín? Þetta er Turner,
London Airport.
Honum var svarað undir eins.
— Halló London Airport, þetta er
flug 714 á stefnu 296 gráður. Við
heyrum mjög vel til yðar.
— Gott. Bíðið andartak . . .
Gegnum hátalara á borðinu
heyrðist allt í einu rödd radar-
mannsins:
— 714 er kominn yfir Caen og
liggur tveim mílum of austarlega.
Það verður að fara yfir á 0.05 til
að koma inn á rétta aðflugsstefnu.
Stefna 005!
— Takk, radar, sagði Turner.
Hann þrýsti aftur á hljóðnemarof-
ann: — Halló, Spencer! Halló, 714!
Heyrið þér til mín?
— Við heyrum.
— Allt f lagi, Spencer. Þið eruð
tvær mílur fyrir norðvestan Caen.
Þið verðið að breyta yfir á stefnu
005. Núll núll fimm. Minnkið bens-
fngjöfina svolítið og lækkið ykkur
niður í 1000 fet. Ungfrú Bensonl
Undirbúið farþegana eins og venju-
lega fyrir lendingu. En héðan f fré
skulið þið ekki kalla okkur upp,
nema þið þurfið að spyrja ein-
hvers.
Um borð f 714 losaði George
fyrst aðra höndna af stýrinu svo
hina, og rétti úr fingrunum. Æsing-
urinn gerði það að verkum, að
hann kramdi stýrið f höndum sér,
svo hann var orðinn dauðþreyttur.
Honum heppnaðist að pressa fram
bros í áttina til Janet.
Framhald f næsta blaði.
r\ n^n
SKARTGRIPIR
UYÍ/U'i=í'lií/ Lt=,Lt=,
HVERFISGÖTU 16 A
— Tvö hundruð fet yfir sjávar-
máli, stundi George. — Það eru
bara 70 metrar. Hvernig er lands-
lagið hér?
— Ég hef ekki hugmynd um það.
Haltu henni bara áfram upp.
Og það gerði hann. Vélin hafði
ekki lengur tilhneigingu til að
spinna og 714 stefndi næstum beint
upp í loftið og gekk fyrir fullu
eldsneyti.
— Kallaðu í Turner og segðu að
við séum ennþú á lofti.
Janet hlýddi. Rödd hennar var
veik, en hún stamaði ekki leng-
ur. Hún reyndi að útskýra fyrir
Turner, hvað gerzt hafði.
Þau heyrðu hann varpa öndinni
léttar.
— Allt í lagi með þetta, Spenc-
er! En þér verðið að líta eftir hrað-
anum. Ef þér gerið svona glorfur,
þegar þér eruð að koma inn er
allt búið að vera.
— Eins og ég viti það ekki!
muldraði George milli samanbit-
inna tannanna.
— Við höfum fengið ykkur inn
á radarinn, Spencer, þér eruð kom-
inn aðeins af leið. Réttið vélina
af! Stefna 296. Hvað er klukkan
hjá ykkur?
— 2.57, svaraði Janet. Það kem-
ur heim við okkar. Nú ér Caen
beint fyrir framan ykkur. Þið eig-
ið að vera komin hér nákvæmlega
klukkan 3.35. Áður en langt um
Ifður eigið þið að byrja að lækka
ykkur, Spencer! En þér getið slapp-
að af þangað til ég segi til. Verið
nú bara rólegir! Þetta fer allt sam-
an vel . . .
Turner sleppti hljóðnemarofan-
um og sneri sér að flugvallarstjór-
anum.
— Það er ekki mikið eftlr af
vesalings stráknum.
Flugvallarstjórinn tottaði vlndil-
inn sinn. Hann var flugdeildarstjórl
f orrustunni um Stóra-Bretland og
ekkert gat raskað ró hans.
— Hann hefur nógan tfma til að
æfa s^g meira, sagði hann. —
Spurningin er, hvort það er heppl-
legt að byrja að taka hann niður
strax eftir að hann er kominn yfir
Caen. Hann gæti fengið að halda
inn yfir Lundúnasvæðið f venjulegri

TUUN «UM. ||