Vikan - 21.10.1965, Blaðsíða 46

f ^ VIKAN OG HEIMILIÐ
Í:> ' ritstjóri: ^
Gudrídur Gisladóttir.
1 W'/
Hattarnir eru flestir hettulagaðir, mjög oft úr
skinni, en venjulegir hattar eru oftast notaðir ut-
an yfir hettu eða klút, sem bundinn cr undir hök-
una, sjá myndir neðst t.h. T.v. sjáið ]>iö klúthett-
una, en hún er ýmist úr margs konar taui eða
skinni og fer það oft scrlega vel, eins og sjá má
á leopardahettunni. Hjálmhettan, scm við gáfum
prjónauppskrift af í fyrravetur er enn í fullu gildi
og er oft gerð úr skinnum núna, en í öðru blaði
hér frá verður birt
snið af slíkri skinn-
hettu, sjá mynd efst
t.h. Þar fyrir neðan
cr svo hettan, sem
kemur heil alveg frá
öxlum, oft áföst við
kápuna, en efst og
lengst t.h. er strúts-
fjaðrahettan frá Di-
or.
r ~
. ~;-rn
föt og beinar línur einkenna vetrartízkuna, og þaS er eins og
Courreges sé enn í fullu fjöri í tízkuhúsi sínu, þótt hann sé hættur
allri fatagerð í bili. Áhrif hans fró vortízkunni voru svo sterk, að svo virð-
ist sem enginn hafi enn getað rifið sig undan þeim. Geometrisku línurn-
ar, en þær eru það sérkennilegasta við vetrartízkuna, komu upphaflega
fró honum, þótt nú séu þær sóttar mestmegnis til myndlistarinnar og þó
aðallega til hollenzka mólarans Mondrian.
Stöku sinnum ofbýður þó tízkuteiknurunum þessar hörðu og einföldu
línur, og þó brjótast þeir undan farginu með því sem segja mætti að væru
öfgar í aðra ótt — leika sér þó að strútsfjöðrum og pífum í ríkara mæli
en sézt hefur undanfarin ár. Það kemur betur í Ijós á þeim myndum, sem
koma munu í næsta blaði VIKUNNAR, en þá verða aðalalega sýndir kjól-
ar vefrartízkunnar.
fötin svo stutt, að tiltölulega mikið sést af þeim. Mikið er um sokka úr
sama efni og kjólarnir og síðbuxur eins og kápan. Þykkir, útprjónaðir
sokkar eru enn mikið í tízku og blúndusokkarnir eru sföðugt vinsælir, en
meira Ijósleitir en dökkir. Stígvélin hans Courreges eru alveg horfin, enda
varla von að svo einhæfur fatnaður héldi lengur velli en eitt sumar.
Litirnir eru oft mjög sterkir — sérstaklega í geometrisku kjólunum, en
þar eru æpandi litfletir innrammaðir af breiðum, svörtum strikum.
Skinn er vinsælla en nokkru sinni fyrr og hetfurnar úr skinni ættu að
vera okkur hér á íslandi kærkomnar.
Sagt er að jafnvægið sé undirstaða tízkunnar í vetur. Þannig er ætl-
azt til að snyrtingu sé hagað núna — varaliturinn á ekki að vera jafn-
Ijós og litlaus og undanfarin ár, svo að augun beri ekki aðra hluta and-
litsins ofurliði.
Fæturnir, eða réttara sagt fótleggirnir, eru mjög áberandi í vetur, enda
KvÖldstígvél úr stífri blúndu
eða skrautlegu damaski cr cin
nýjungin frá Parfs í haust. Þau
eru höfð í þeirri hæð, sem kulda-
skór hafa hingað til haft cinka-
rétt á.
Skartgripir breyt-
ast ár frá ári, en
þannig kringlótt men
eru ákaflega vinsæl
um þessar mundir,
ekki sizt i London.
Þau eru höfð í mjög
langri keðju, cn
sjálft menið svo fcst
á magann miðjan.
Séu sokkarnir einlit-
ir af venjulegri gerð
þykir það lítið spenn-
andi. Til þess að
bæta úr því, eru
settir blúndu og pífu-
kantar ofan á þá, en
þar sem kjólarnir
eru svona stuttir í
ár, má búast við að
öðru hverju glitti i
þessa skrautkanta.
<0 Geometriska línan
tekur einnig til hár-
grciðslunnar og er cin
slík á efri myndinni.
Hnakkahárið cr þá haft
bogadregið að aftan, en
ekki i odd eins og á
bítlakollinum, sem tíðk-
azt hefur undanfarið.
Fléttan cr laus og er
hcnni tyllt á þegar
þurfa þykir. Hún má
gjarnan vera úr gcrvi-
hári og sést jafnvel úr
glansandi plasti — þarf
scm sagt ekkert frekar
að vera eðlileg.