Vikan - 01.12.1966, Side 41

fyrir trjágróðri framundan.
Grasið varð grænt og þar voru
kýr á beit. Nú var eyðimörkin
að fullu og öllu að baki, og bráð-
um voru þeir komnir út úr
Mongólíu. Milli tveggja fjalla
sáu þeir höfuðborgina, Urga.
Fjarlægðin var 15 kílómetrar,
10 mílur, en tók tvær klukku-
stundir, vegna þess hve jarð-
vegurinn var laus í sér, og þeir
þurftu að fara yfir sex ár, allt
útár stórfljótsins Tola. Þeir
lentu fyrst í kínverska hluta
borgarinnar, þaðan var þeim
vísað yfir í rússneska hlutann.
Þar í rússnesk-kínverska banlc-
anum, var tekið höfðinglega á
móti þeim, og það á frönsku.
Það var Madame Stepanoff,
bankastjórafrúin, sem fagnaði
þeim, eins og týndum sonum.
Cormier leitaði Borghese uppi.
Sagði honum hvað komið hafði
fyrir Spijkerinn, og að hann
hefði rétt í þessu fengið skeyti
um að hann væri kominn til
Udde, og du Taillis og Godard
áætluðu að vera komnir til Urga
eftir tvo daga. — Þeir biðja okk-
ur að bíða sín hér, og ég er kom-
inn til að biðja þig að gera það.
Við Collignon munum að sjálf-
sögðu ekki fara, fyrr en þeir
koma.
Prinsinn svaraði því til, að
hann hefði ekki tíma til þess.
Þegar hann kæmi út fyrir Urga,
yrði hann að fara á vaði yfir
ána Iro.Hann hafði fengið upp-
lýsingar um, að vegna úrkom-
unnar í fjöllunum væri Iro nú
fjögur fet á dýpt, og mætti ekki
meira vera fyrir bíl. Slæmt
veður væri í vændum, og hann
ætlaði ekki að láta Iro loka sig
inni. Hann ætlaði að fara næsta
morgun klukkan fjögur, en
hann myndi bíða eftir hinum í
Irkutsk, en þangað áætlaði hann
að koma eftir níu daga.
Þegar Borghese prins fór frá
Udde, í dögun, á fimmtudegi,
tuttugasta júní, skildi hann eftir
þau skilaboð hjá mister John-
son, að hann ætlaði að bíða eft-
ir hinum í Urga í tvo daga, en
skar nú biðtímann niður um
helming.
Víkjum nú sögunni aftur til
félaganna á Spijkernum. Þeir
voru veikburða, en þó hressir og
bjartsýnir, þegar þeir stukku
upp í Spijkerinn næsta morg-
un. Þeim hafði aldrei sýnzt sól-
arupprásin svo fögur. Báðir
höfðu aðeins eitt í huga. Það var
að æja ekki í Tuerin, heldur að
halda áfram beint til Urga.
Álagið yrði á Godard. En du
Taillis vantreysti honum ekki.
Godard ók eins hratt og hann
mögulega gat. Þeir klifu bratt-
ann, renndu sér niður brekkur,
Þutu yfir sléttur og sanda, eina
ómakið, sem þeir gerðu sér,
var að gera úlfaldalestum, sem
þeir mættu eða fóru fram úr,
einhvern grikk, í von um að ein-
hver þeirra væri úlfaldalestin,
sem fram hjá þeim fþr í eyöi-
mörkinni án þess svo mikið sem
staldra við. Þeir voru gersam-
lega matarlausir, það eina sem
þeir höfðu með sér var töluvert
af köldu tei, sem þeir fengu í
Udde. Þeir drukku hvor sína
flöskuna á tveggja klukkustunda
fresti, en námu ekki einu sinni
staðar til þess. Eftir tólf klukku-
stunda þrotlausan akstur, náðu
þeir Tuerin fjöllum. Þeir voru
komnir hálfa leið til Urga. Víða
á þessari leið var mikið slétt-
lendi og gott að aka og Godard
hafði kveikjuna eins hraða og
hægt var og 'bensínið í botni.
Svo komu ljósaskiptin og
myrkrið féll á. Það var skýjað,
svo þeir höfðu lítið gagn að
tunglinu. Allt í einu snarstanz-
aði Godard. Stór gjá var beint
frammi fyrir þeim.
— Við erum villtir, sagði
Godard. — Hér eru engir síma-
staurar. Við hefðum átt að fara
til vinstri.
— Nei, sagði du Taillis. — Við
eigum að fara til hægri. Við fór-
um þvert undir símalínurnar
fyrir stundarfjórðungi.
Þeir óku í hringi í myrkrinu
og reyndu að finna brautina. Að
lokum fundu þeir símastaur-
ana, en engan slóða. Þeir fylgdu
stauralínunni og loks náðu þeir
einhverju, sem líktist slóða.
— Nú fáum við okkur vatns-
glas, sagði Godard, — og höld-
um svo áfram.
Tunglið brást þeim gersam-
lega. Það var bikamyrkur. Du
Taillis klöngraðist úr úr bílnum
og kveikti á gasljósunum. Það
var um miðnætti. Klukkan varð
eitt — tvö — þrjú. Þeir voru
farnir að sjá tvöfalt af svefn-
leysi, og vegurinn var slæmur.
Að lokum ákváðu þeir að sofa
eina klukkustund. Þeir hreiðr-
uðu um sig í sætunum. Kuldinn
vakti þá klukkan hálf fimm.
Þeir lögðu aftur af stað. Landið
var mishæðóttara, í fjarska
greindu þeir trjágróður. Urga
hlaut að vera nærri. Þeir rendu
sér niður brattar brekkurnar, að
útám Tola. Þeir sáu móta fyrir
Urga milli fjallanna. Sólin var
tekin að skína ofan í dalinn og
þeir, sáu glampa á gul þök
grænar pagóður og oddhvassan
bjölluturninn á ortodox kirkjunni
í rússneska hlutanum. Hefðu
þeir verið betur vakandi, hefðu
þeir sýnt meiri varkárni, þegar
þeir óku yfir útár Tola, en nú
létu þeir skeika að sköpuðu, og
hugsuðu um það eitt að fara
nógu hratt. Allt gekk vel og þeir
óku gegnum borgarhlið kín-
verzka hluta höfuðborgarinnar,
á slaginu klukkan fimm.
Du Taillis hafði aðeins eitt í
huga — símstöðina, og þangað
lágu símalínurnar. Þar voru allir
í fasta svefni, en hann knúði
dyra og lét sér ekki segjast fyrr
en hann fékk afgreiðslu.
Le Matin, Paris, Udde, Gobi,
BVRJIB AB NOTA
PIERRE ROBERT
SNYRTIVÖRUR
ÍDAG
ÞÉR VERÐIÐ ÁNÆGÐAR
Fóið ekkert betra fyrir gott verð.
ALLTAF það nýjasta
Núna — make up — með „Push Button",
Helzt ferskara, jafnast betur ó andlitinu—,
Margt annað á boðstólnum —
Sjáið það í dag.
ORIGINAL
Fyrir menn ykkar-
Fáið fyrir þá, það sem
þeim líkar bezt.
Núna fáanlegt
fyrir jólainnkaupin.
ISLENZK-AMERISKA
Verzlunarfélagið H/F • Aðalstræti 9, Simi-17011
Rcykjavík: Oculus,
Mirra,
Gjafa- og snyrtivöru
búðinni,
Gyðjan,
Snyrtivöruverzlunin,
Laugaveg 76,
Mæðrabúðin Domus
Medica v/Egilsgötu,
Snyrtihúsið, Austur-
stræti 9,
Akureyri: Apótek Akureyrar,
Akranes: Snyrtivöruverzlunin
Drangey,
ísafjörður: Verzlunin ísól,
Keflavík: Snyrtivöruverzlunin
Ása,
Siglu-
fjörður: Kf. Siglufjarðar,
Vestmanna-
eyjar; Silfurbúðin.
48. tbl.
VIKAN 41