Vikan - 19.01.1967, Side 24
. . þe '3r ég sé augu henn-
ar veit ég svolítið meira;
þessi fugl er ekki aSeins
fallegur, heldur líka hættu-
legur. Því við erum í full-
om skrúða og það er svart
leður, það bezta; og Ein-
mana í skrúða sem myndi
skeífa Andskotann ....
Efftir James Munro
20. hluti
Þegar hann kom þangað var Pia
með partí. Herbergð var fullt af leik-
urum og umboðsmönnum af því
tagi, sem maður rekst ó [ Pickwick,
eða Gerry, eða Buckstone, fólk með
sleiktan persónuleika, fólk, sem hef-
ur komizt langt, skemmtilegt fólk,
fólk, sem hefur komið sér áfram
eða er á leiðinni með að koma sér
áfram, eða einfaldlega var á stjái
hér og þar, og í miðjum hópnum
var Pia í stuttbuxum, sem voru vit-
undarögn of þröngar eins og vera
bar, og froðukenndri ítalskri blússu,
æpandi rauðri, eins og grænmetis-
súpa með spaghetti.
— John, æpti hún. — Engillinn, og
þaut til hans, faðmaði hann og dró
hann inn í sína eigin íbúð eins og
hann væri ófús gestur. — John, sagði
hún, — þetta er Howard og Margot
og Eddie og Alan og Rachel og —
ó, þú þekkir þau bráðum öll. Vill
ekki einhver gefa John í glas?
— Hér, sagði Eddie, feitlaginn
þolinmóður framleiðandi, — reyndu
þetta.
Craig leit á kampavínsglasið. —
Omerkilegt, litað vatn, sagði Eddie.
— Við hljótum að vera að halda
eitthvað hátíðlegt, sagði Craig.
— Sannarlega. Pia var að ráða
sig til okkar í sjónvarpsmyndaseríu,
alls þrettán myndir. Konan í málinu.
Hún verður stórkostleg.
— Það segi ég, sagði Rachel. —
Og trúið mér, ég ætti að vita það.
Eg er umboðsmaður hennar. Frá
hverjum ert þú?
— Eg leik ekki, sagði Craig.
— Leikurðu ekki, elskan? Mér datt
líka í hug ,að þú værir blaðamað-
ur. Þú lítur út fyrir að vera blaða-
maður.
— Ég er i róm og skrúfum.
— Það var slæmt fyrir þig, elskan.
Oþægilegt.
Craig drakk ítalska kampavínið
og tók að svipast um eftir meiru.
Það var nóg af því og enginn skort-
ur á smellnu, fyndnu fólki, sem
hafði snjallar og fyndnar athuga-
semdir á takteinum um rær og
skrúfur og Craig létti, þegar hópur-
inn fór að hugsa um mat undir
klukkan átta. Um níuleytið tók
Rachel undir handlegginn á honum
og dró hann út í horn og leit á hann
með kunnáttusamlegu viðurkenn-
ingaraugnaráði, sem umboðsmenn
og kvikmyndaframleiðendur eiga
sameiginlegt með slátrurum og
dómurum á nautgripasýningum.
— Ég þarf að tqla við þig, sagði
Rachel. — Um Piu. Kona, sem var
framkvæmdastjóri sjónvarpsmynda-
félags, gekk hjá með sinni frægu
fyrirferð, rakst á Rachel og sendi
hana í arma Craigs. Hann rétti hana
af, fimlega, auðveldlega, eins og
vanur póstmaður handleikur erfiðan
böggul.
— Drottinn minn, hvað þú getur
verið harður, sagði Rachel.
— Ertu að reyna að leggja mig?
spurði Craig.
— Að nokkru leyti vinur, að
nokkru leyti. Ég vil að þú hættir við
Piu. Craig þagði. — Þú hjálpar
henni ekki, þú veizt það. Hún er
s/fellt á þönum á eftir þér. Það
hjálpar henni ekki á framagöng-
unni.
Craig spurði: — Ertu að segja mér,
að hún eigi framagöngu?
— Trúðu mér elskan, sagði Rachel.
— Hún Pia okkar getur leikið. Ég
sá prufumyndirnar hennar og hún
er góð. Þessvegna er ég umboðs-
maður hennar. Ég tek aðeins þá,
sem eru góðir. Hún á eftir að komast
mjög langt.
— Hún hefur aldrei verið góð áð-
ur, sagði Craig.
— Og nú er hún alveg stórkost-
leg. Það hlýtur eitthvað að hafa
gerzt hjá henni. Hefurðu nokkra
hugmynd um, hvað það er?
Craig hugsaði um þau tvö, þar
sem þeim var þrengt saman í lit-
inn klefa, eins og tveimur hænum,
og ofsafengin, æðisgengin átökin
við Dyton-Blesae. Þjáningu ástar-
brímans í klefanum hans á snekkju
Naxosar.
— Ekki minnstu, sagði hann.
— Hún á eftir að komast svo langt,
sagði Rachel, — nema þú tefjir fyr-
ir henni. Ég held að þú ættir að láta
hana eina um sinn. Leyfðu henni að
vinna. Mig langar ekki að ógna þér
elskan, en .......
— Nei, gerðu það ekki, sagði
Craig. — Ég gæti farið að gráta.
— Jæja þá, sagði Rachel.
— Alveg rétt, sagði Craig og
Rachel gretti sig.
— Ekki hlæja að mér, elskan. —
Mér er alvara.
— Bara ef þú hefðir svipu, sagði
Craig.
Klukkan hálftíu voru aðeins Eddie
og Rachel eftir og Eddie ræskti sig
og snéri sér að Craig. Rachel sagði:
— Ég er búinn að tala við hann, og
Eddie varð hamingjusamur á svip-
inn og fór með Rachel út í mat.
24 VIKAN 3- tb»-