Vikan - 19.01.1967, Síða 29

urn, frc1 - • -• c: trókén Irvine.
S/ci ieit hann ytir raðirnar og sá að
K ancy var komin f<am aftur.
Bridgen var eitthvrð einkennilegur
innra með sér, e.i fór samt strax til
Nan<-yar og tók hana f fangið og
.. ..nmaði úl á gólfið með hana.
— Parna er Suizy Norton, sagði
Na.-.cy.
— * Já ræningi, sagði Bridgen.
Buzzy No.'or. var eigandi Oldsmo-
bilebíisins, sem Nancy hafði mest-
an áhuga á.
— Hefurðu talað um verðið við
hann? spurði Nancy.
— Já, hann vill fá sjöhundruð og
fimmtíu dollara fyrir hann.
— Það er ódýrt. Hann getur ef-
iaust fengið meira fyrir hann á
bftasölu.
— Hversvegna hefur harn bá
so't hann á bflasölu, sacð! B-:H~
En ég get sagt þér hve<-<- n^a nann
hefur ekki sett hann á bílasölu. Það
er vegna þess að hann er búinn að
keyra bílinn í hálfgert rusl. Það vill
enginn kaupa bílinn af Buzzy Nor-
ton.
— Eg vil það, sagði Nancy. Hún
sneri sér við og leit í kringum sig.
— Flýttu þér, Lawor og Irvine horfa
ekki í þessa átt í augnablikinu. —
Komdu!
Bridgen elti hana út á veröndina.
Tunglið var rétt að koma upp og
hann hrasaði aftur og aftur um
steinana þegar hann hljóp á eftir
Nancy og náði henni bak við lim-
gerðið.
— Ástin, hvíslaði hún, — ástin
mín. Það var uppáhaldsorð Nancy-
ar.
Bridgen gerði sér upp æsing, en
í raun og veru var hann hálf hrygg-
ur yfir því hvernig málin höfðu
snúizt í höndunum á honum, og
hann var Ifka ergilegur yfir stanz-
lausu nöldri í henni, enda var hann
kominn í fjárþröng, bæði vegna
sjalsins og yfirleitt vegna þess að
hún var dýr í rekstri. Honum fa-nst
tími kominn til að endurskoða bðisi
mál.
Þegar hann faðmaði hana að ér.
tók hún f úlnliðinn á honum og hé.*
honum frá sér. — Ætlarðu að kaupa
hann?
— Kaupa hvern? sagði Bridgen.
— Bílinn, sagði Nancy.
Brodgen losaði, ákaflega varlega
úlnliðinn á sér. — Nei, sagði hann
svo.
— Þú hefur peninga tii þess, sagði
hún. — Ég veit þú hefur peni.nga
til þess. Minnsta kosti allt að því
nóg.
— Nancy, sagði hann, — vertu
ekki að pressa mig til þess. Góða,
vertu ekki að reka á eftir mér.
— Ég geri það, þangað til þú læt-
ur undan, sagði hún.
— Jæja, sagði hann, — Við skul-
um þá Ifta á það frá annari hlið.
Finnst þér ekki sjö hundruð og
fimmtfu dollarar vera dálftið há
upphæð fyrir það sem þú hefur
uppá að bjóða f staðinn?
Auðvitað sló hún hann utan und-
ir. Bridgen hafði Ifka gert ráð fyrir
því. Hann hafði Ifka búizt við að
r
Huosar um liár yflar - skauar vellíðan
Frísklegt, lifandi — glóandi af stolti yfir fegurð sinni. Og það er
því að þakka, að þér völduð Avon — af því að þér tókuð þessi
3 skref sem fullkomna aðgerðina frá þvotti til hárlagningar.
Avon hefur shampoo fyrir allar gerðir af hári, venjulegt, feitt,
litað og einnig sérstakt flösushampoo. Avon gerir hárið viðráð-
anlegt og meira lifandi.
Nú endist hárlagningin lengur en einn dag. Avon hárlakkið sér
um það.
Haldifl hárinu fooru mefl Avon
^AYOIl COSmETICS LTD
F.X8-66-EA.
NEWYORK ■ LONDON ■ PARIS
J
hún færi að gráto, en hún gerði
það ekki.
— Þú ert að reync að losna við
mig, sagði hún, — er það ekki rétt?
— Ég held að við ættum að skilja
að skiptum, sagði hann.
— Nú skal ég segja þér svolítið,
það var eins og hún hefði ekki heyrt
það sem hann var að segja. — Þú
sleppur ekki svo billega við mig,
það ætla ég að láta þig vita.
Hann sneri sér frá henni. —
Slepptu mér, Nancy, slepptu mér.
Hún sneri sér að honum og stóð
nú beint fyrir framan hann.
— Ég ætla að láta þig finna fyrir
þessu, sagði hún, — það er alveg
ábyggilegt.
— Gerðu bað bara, sagði hann,
— það er allt í lagi.
Hann horfði á eftir henni inn í
salinn, svo fór harir sjálfur inn og
fór inn á snyrtiherbergi karla. Hann
þvoði sér um andlit og hendur og
aðgætti vandlega hvort ekki væri
varaliiur einhversstaðar á andliti
hans Svo fór hann fram í salinn.
Ncncy var að dansa við Buzzy Nor-
ton. Hún var rjóð í kinnum og hár-
ið var dálítið úfið. Bridgen hugsaði
með sér hverjum fjáranum hún væri
nú að finna upp á. Hann varð vlst
að hanga þarna til að aka henni
heim.
Fröken Irvine horfði á hann og
benti honum að koma til sín. — Ég
sé að þú ert ekki að dansa eins og
er, Bridgen, sagði hún. — Viltu ekki
leiða mig hérna út á svalirnar og
kveikja fyrir mig í sígarettu.
— Með ánægju, sagði hann, —
ég meina vissulega, fröken Irvine.
Mér þykir það mikill heiður.
Nokkur pör, sem stóðu þarna í
faðmlögum, fluttu sig lengra inn í
skuggann, þegar þau komu út. Frök-
en irvine lagði hendina á handlegg
Bridgens, svo gengu þau niður
steinþrepin og á bak við limgerðið.
Bridgen náði í sígaretturnar sínar og
kveikjara.
— Það eru bekkir hérna, sagði
hann, — eða viljið þér heldur ganga
um?
— Ég held ég vilji heldur ganga,
sagði hún og beygði sig áfram til
að kveikja í sígarettunni. Svo tók
hún í handlegginn á honum. — Ég
sé að þið Nancy hafið verið að rtf-
ast, sagði hún.
— Var það bersýnilegt?
— Já, sagði hún, — það var
greinilegt. Og Nancy er auðvitað
reið.
— Ja, sagði hann, — ég býzt við
að hún hafi ástæðu til þess.
— Hvernig er það með þig,
Bridgen, ert þú ekki reiður líka?
— Nei, sagði hann, ég er svolftið
tómur innan um mig. Og þó, ekki
svo tómur. Frjáls — já mér finnst
ég vera frjáls. Ég held að þetta hafi
verið að búa um sig, það hlaut að
koma að því.
3. tbi. VIKAN 29