Vikan - 29.02.1968, Side 29

■ ■
Maðurinn, sem flaug
Framhald af bls. 18.
gerðu þó sitt gagn. Hægt og með
erfiðsmunum tókst flugmanninum
að koma þessum einkennilega sí-
amstvíbura ó réttan kjöl.
Sinclair hafði náð í fallhlífar
þeirra og spennti aðra á sig, en
rétti Fuller hina. Flugmaðurinn hristi
höfuðið.
„Ég verð hér kyrr," sagði hann.
„Láítu ekki eins og asni," gjamm-
aði Sinclair. „Stökktu!"
„Nei," öskraði Fuller þrjózkulega.
„Ég fer hvergi. Komdu þér út. Og
á stundinni!"
Sinclair vissi að þýðingarlaust
var að mótmæla. Hann bað Fuller
heilla og steypti sér út. Einnig hann
lenti heilu og höldnu.
Fuller var nú einn eftir í flug-
vélinni og stritaði kófsveittur við
að halda flugvélunum tveimur, sem
voru rígfastar saman, á lofti. Það
var ekki beint auðvelt, því að hann
varð að nota stjórntæki sinnar flug-
vélar og vélar neðri Ansonsins, og
hann gat á engan hátt dregið úr
eða aukið gang þeirra.
Að skammri stundu liðinni fór gang-
ur véla lægri Ansonsins að verða
hægari. Hann varð að komast nið-
ur og það fljótt. Ef vélarnar stöðv-
uðust, myndi allt saman hrapa eins
og steinn. Landið fyrir neðan var
nærri flatt en tré hér og þar. En
framundan var flöt, þar sem eng-
ar hindranir voru sjáanlegar, og
þar ákvað Fuller að gera tilraun
til lendingar. Þá var hann í aðeins
fimm hundruð feta hæð, og vélarn-
ar gengu orðið lúshægt. Þegar hann
komst innyfir grasflötina var hæð-
in aðeins fimmtán fet. Þá stein-
þögnuðu vélarnar.
En þær höfðu þá þegar þjónað
tilgangi sínum. Fuller hossaðist í
sætinu þegar neðri Ansoninn snart
jörðina, þó ekki óþyrmilega, og
svo fann hann tvíburaflugvélina
skríða hægt yfir grasið á belg þeirr-
ar neðri.
Svo nam farartækiS staðar. Full-
er brölti út á vænginn, niSur á
neðri vænginn og þaSan niSur í
grasið.
Hann hafði sjaldan lent betur.
Báðar flugvélarnar voru illa lask-
aðar, en engu að slður myndi unnt
að gera við þær. Fuller andvarpaði
feginn ...
Len Fuller hélt æfingunum áfram
og fékk sína vængi. Síðan þjónaði
hann í flugher lands sins ( Mið-
Austurlöndum og hlaut heiðurs-
merki. Þó er ekki vitað til þess að
hann hafi fengið neina orðu og
viðurkenningu fyrir dirfsku þá og
leikni er hann sýndi þegar hann
lenti Ansonunum báðum f einu.
Því miður hlaut hann sorglega
endalykt. í marz 1944 var hann
staddur heima í leyfi. Þann átjánda
mánaðarins var hann á ferð á reið-
hjóli og rakst þá á strætisvagn. Á
svo sviplegan hátt lauk ævi manns,
sem hafði drýgt dáð, er einstök er
í flugsögunni.
J | _ f f __
PER SPARID
MED ÁSKRIFT
ÞÉR SPARIÐ TÍU KRÖNUR Á HVERJU BLAÐI MEÐ ÞVÍ AÐ VERA
ÁSKRIFANDI AÐ VIKUNNI
OG ÞÉR ÞEKKIÐ EFNIÐ
rhAí-Jí
pLjir'
r,«'^PUMCÍv
VIKAN ER HEIMILISBLAÐ OG í PVÍ ERU GREINAR OG EFNI FYRIR ALLA Á HEIMILINU, — UNGA OG
GAMLA, SPENNANDI SÖGUR OG FRÁSAGNIR, FRÓÐLEIKUR, FASTIR ÞÆTTIR O. FL., O. FL.
KLIPPIÐ HÉR
KLIPPIÐ HER
r
ra* ti/
I
VINSAMLEGAST SENDIÐ
MÉR VIKUNA f ASKRIFT
□ 3 MÁNUÐIR - 13 tölublöð - Kr. 400,00.
□ 6 MÁNUÐIR - 26 tölublöð - Kr. 750,00.
I
I
L
SKRIFIÐ GREINILEGA
POSTSTOÐ
HILMIR HF.
VIKAN
SKSPHOLTI 33
REYKJAVÍK
n
i
i
i
j

9. tbi. VIKAN 29