Vikan - 29.02.1968, Blaðsíða 37

Hvar sem glæsileiki,
yndisþokki og hæfni mætast,
þar er Marlboro!
allt borgað út í hönd, og mun sú
kontantborgun sú hæsta í sög-
unni til þessa.
Þessu fé ver Hughes nú til að
kaupa þá frægu og misjafnlega
ræmdu borg Las Vegas, og er
þegar kominn vel á veg með að
eignast hana eins og hún leggur
sig. Hann keypti dýrðarhöllina
Desert Inn, sem er risahótel og
spilavíti í einu fyrir nærri sjö
hundruð milljónir króna. Sjálfur
býr hann á níundu hæð staðar-
ins, sem er síðan algerlega lok-
aður heimur. Áfram hélt Hug-
hes með því að kaupa Sands,
annað stórhótelið frá. Þetta lík-
aði Frank Sinatra itla, sem ver-
ið hafði einn af fastagestunum,
og hann mótmælti eigendaskipt-
unum með sínum venjulega of-
stopa. Það kostaði hann tvær
tennur og bann við því að koma
á staðinn. Þegar Hughes var sagt
frá atviki þessu, varð honum að
orði:
— Frank? Sinatra? Hver er nú
það?
Og Hughes hélt áfram að
kaupa. Hann keypti lóðina und-
ir stórhótelinu Frontier ásamt
leyfi til að reka það í fimmtíu
ár, hann hefur keypt gífurleg
landfjæmi umhverfis borgina,
sjónvarpsstöð, nokkur helztu
blöð staðarins auk flugstöðvar-
innar Las Vegas North Air Ter-
minal, sem hann kvað ætla að
breyta í fyrsta stórflugvöllinn
fyrir flugvélar, er fara hraðar
en hljóðið, í þessum hluta Banda-
ríkjanna. Það má svo að orði
kveða að hann sé að gleypa Las
Vegas.
^rátt fyrir öll auðæfin eru
liinaðarhættir hi_au jafn púrít-
anskir og nokkurn tíma. Eini
munaðurinn sem hann leyfir
sér er alger lokun frá umheim-
inum. Önnur sérvizka hans er
sjúkleg sýklahræðsla. Hann þor-
ir meira að segja ekki að borða
mat úr sama kæliskáp og eigin-
kona hans. Hann hefur við hönd
sér nokkrn lífverði til að bægja
frá óboðnum gestum og nokkra
einkaritara, en til þeirra grípur
hann sjaldan. Sumar þessara
stúlkna hafa „unnið“ hjá honum
árum saman án þess að hafa gert
handtak.
Og hvað ætlar hann að gera
með Las Vegas? Sú spuming
hefur auðvitað skapað þjóðsög-
ur. Ein er á þá leið að hann geri
þetta sem leppur bandarísku
stjómarinnar. Hann ætli að
endurbyggja borgina neðanjarð-
ar, og eigi hún síðan að verða
höfuðborg ríkjanna og aðalher-
bækistöð ef til kjamorkustríðs
skyldi koma! ☆
Du^naðarstúlka
Framhald af bls. 13.
hennar. Svo fór hann að hlæja.
— Ég gæti aldrei staðið í því
að eyðileggja skrifstofuvélarnar,
væri allt öðru vísi en þeir. Þetta
var allt í himnalagi.
Þegar Peter að lokum neydd-
ist til að fara, svo hann missti
ekki af síðasta vagni, fylgdi hún
honum til dyra.
— Þakka þér hjartanlega fyr-
ir að fylgja mér heim, sagði hún.
Hann var eitthvað skrítinn á
svipinn, hún gat ekki gert það
upp við sig hvað hann hafði í
huga. — Pat, sagði hann loksins,
— hversvegna skrökvaðirðu að
mér.
— Skrökva að þér?
— Þú ert ábyggilega ekki í
þörf fyrir hjálp á dimmum
kvöldum, eða er það?
— Ó, andvarpaði hún, — þeir
hafa þá sagt þér allt saman og
það strax, fyrsta kvöldið.
— Já, þeir sögðu mér það, og
þeir gátu alls ekki skilið hvers-
vegna þú sagðir mér ekki að þú
værir meistari í judo, þeir eru
ákaflega hreyknir af þér, Pat.
Hún hefði getað grátið. — Þá
ertu búinn að komast að leynd-
armáli mínu, sagði hún. —
Hefðirðu fylgt mér heim, ef þú
hefðir vitað það? Vertu nú hrein-
skilinn.
Peter hló. — Við getum sagt
það á annan hátt, sagði hann.
— Ég hefði líklega ekki gert það
í kvöld, sagði hann, ég hef ði þurft
heila viku til að finna ástæðu
og koma mér að því að bjóða
fylgd mína. Ég hefði líklega
þurft að glugga í sálfræðibók-
ina aftur.
Hún fann til svima og spurði
lágmælt. — En þig langaði til
að fylgja mér heim?
Hann lagði handlegginn var-
lega utan um hana. — Viltu
lofa því að fleygja mér ekki yf-
ir götuna?
— Ég lofa því, hvíslaði hún.
— Þá skal ég viðurkenna allt.
Hann kyssti hana. — Frá því
augnabliki sem ég kom inn á
skrifstofuna, átti ég aðeins eina
ósk, og það varst þú, Pat- Ó,
Pat, ástin mín, það verður sann-
arlega léttir að þurfa ekki að
til þess eins að fá tækifæri til að
tala við þig.
Þau gengu inn og Pat kynnti
hann fyrir föður sínum og
bræðrum.
— Ég ætla að búa til kaffi,
sagði hún eftir stundarkorn. —
Þið hafið ofan af fyrir Peter á
meðan.
Hún vandaði sig mikið við að
leggja á bakkann og hún vonaði
að Peter tæki eftir því að kök-
urnar voru1 heiraabakaðar.
Þegar hún kom aftur inn í stof-
una fannst henni Peter horfa
nokkuð undarlega á sig. En þau
höfðu notalega stund og það leit
ekki út fyrir að neitt hefði skeð.
Hún komst að þeirri niðurstöðu
að hann hefði aðeins orðið undr-
andi yfir öllum kökunum.
Þetta varð ógleymanlegt kvöld,
en þó kom ekkert sérstakt fyrir.
Peter talaði frjálslega við þau
öll, brosti til hennar og var
ánægður á svipinn. Hún fann líka
að föður hennar og bræðrum
líkaði vel við hann, þótt hann
Tfipiex QOMLrul
Alls staðar somu gæðm,
sem gert hafa Marlboro |
leiðandi um allan heim: 1
Amerískt tóbak -
Amerísk gæði, úrvals filter.
Filter • Havor • Flip-Top Box
9. tbi. VIKAN 37