Vikan - 05.09.1968, Blaðsíða 44

— Og nú erum við lieil fjöl-
skylda.
Eg hefi ekki mikið meira
að segja, nema það að um
daginn mætti ég Norninni.
Eins og venjulega heyrðist til
hennar, langleiðis frá. Eg leit
upp frá Tómasi, sem svaf
vært í vagninum sínum, og
sá hana koma skröltandi móti
okkur. Það sat ungur maður
við stýrið, brosandi út undir
eyru af ánægju. Við hlið hans
sat ung, ljóshærð og lagleg
stúlka. Ég sá að hún lokaði
augunum, og ég vissi nákvæm-
lega hvernig henni var inn-
anbrjósts.
Andartak fannst mér eins
og Nornin hefði skilið eftir
eitthvert tómarúm innra ineð
mér. Hún var hluti af frjálsu
og áhyggjulausu lífi okkar,
sem nú var langt að baki. En
svo gleymdi ég henni alveg.
Ég þurfti að flýta mér heim,
því að Iíengt átti afmæli og
ég ætlaði að gefa honum buff
með lauk . . .
☆
nú upp í herbergi og ég skal
slökkva ljósið.
- Ég er viss um, að ég heyrði
einhvern hávaða.
Bjóddu hljómsveitinni góða
nótt, Robert.
Rétt í svip leit út fyrir að Ro-
bert ætlaði ekki að hlýða, svo
leit hann á klukkuna, minntist
samninga hljóðfæraleikarafélags"
ins og kinkaði hikandi kolii í
áttina til hljómsveitarinnar á
pallinum.
Þakka ykkur fyrir, herrar
niínir. Við látum þetta duga í
kvöld. Og — þetta var prýði-
legt!
Harriet heyrði ekki betur en
hjarta hennar hefði eins hátt og
Perðist með svipuðum hraða og
taktmælir. Hún þorði ekki að
iáta Robert sjá framan í sig og
henni til léttis leit hann ekki
einu sinni á hana, þegar hann
gekk í áttina að stiganum. Hin
óraskanlega vanafesta var bless-
un núna. Hvert kvöld var eins.
Robert gekk með sama hraða
upp stigann og fór á undan inn
í herbergið eins og venjulega.
Hann tók röska mínútu í að
bursta í sér tennurnar og rösk-
ar fimm mínútur í að þvo sér
að öðru leyti. Svo heyrðist vatn-
inu hleypt niður og rétt í svip
skrúfað frá krana, síðan liðu
þrjátíu sekúndur í þögn meðan
Robert grandskoðaði á sér yfir-
skeggið og fílapenslana í spegl-
inum. Svo kom hann fram og
háttaði sig, tók náttfötin undan
koddanum, kleip í eyrað á henni,
þegar hún fór inn í baðherberg-
ið og geispaði upp í loftið, þegar
hún kom aftur.
Kæri, áreiðanlegi Robert.
Svo óumbreytanlegur, svo ör-
uggur.
Harriet flýtti sér inn í eldhús-
ið, lokaði bakdyrahurðinni, gekk
úr skugga um að gluggarnir væru
kræktir og slökkti ljósið. Hún
læsti aðaldyrunum, hugsaði sig
um og aflæsti þeim aftur. Svo
sá hún, að Ambrose myndi gera
of mikinn hávaða, ef hann færi
þá leiðina út úr húsinu. Hún
flýtti sér aftur fram í eldhúsið
og afkrækti gluggann. Svo fór
hún upp.
Hún heyrði að Robert burst-
aði tennur sínar af miklum móði.
Hún gægðist inn í gegnum dyrn-
ar, hún sá hann í glugganum og
brosti gegnum tannkremsfroð-
una, Harriet brosti ástúðlega til
baka og lokaði svo baðherbergis-
dyrunum.
Hún gekk aftur á bak nokkur
skref, þar til hún var beint und-
ir lofthleranum.
Opnaðu! hvæsti hún. —
Opnaðu.
Hlerinn opnaðist og Ambrose
brosti niður til hennar. Hún
reyndi að hafa hemil á hjart-
_ slættinum og sagði:
Ég hélt, að þú værir far-
inn!
Sæluríki frú Blossom
Framhald af bls. 17.
hafa verið fitugur á fingrunum
áf lambslærinu, því hann missti
takið á hleranum og hann skall
aftur.
Robert þagnaði í miðri setn-
ingu og sagði:
Hvað var þetta?
Hvað var hvað?
— Heyrðirðu engan hávaða?
- Hávaða? spurði Harriet.
Nei.
Ég hefði getað svarið. . . .
Þú ert þreyttur, Robert. Farðu
• Asparagus
• Oxtail
• Mushroom
• Tomato
• Pea with Smoked Ham
• Chicken Noodle
• Cream of Chicken
• Veal
• Egg Macaroni Shells
• llVegetabies
• 4 Seasons
• Spring Vegetable
Bragðið leynir sér ekki
MAGGI súpurnar frá Sviss
eru hreint afbragð
MAGGI súpurnar frá Sviss eru búnar ril eftir upp-
skriftum frægra matreiSslumanna á meginlandinu,
og tilreiddar af beztu svissneskum kokkum. Það er
einfalt að búa þær til, og þær eru dásamaðar af
allri fjölskyldunni. Reynið strax í dag eina af hinum
átján fáanlegu tegundum.
MAGGI
SÚPUR
FRÁ
SVISS
44 VIKAN 35- tbl