Vikan - 27.08.1970, Blaðsíða 19

naut vissra réttinda sem eiginkona, þótt þau
réttindi væru mjög takmörkuð. Voru slík
hjónabönd algeng hjá konungum, sem tóku
niður fyrir sig.
— Hamingju ömmu minnar var fórnað á
altari evrópsku stórpólitíkurinnar, segir Paul
Niehans. — Um þetta leyti, upp úr 1850,
héldu menn að tengdir prússnesku konungs-
ættarinnar og þeirrar ensku myndu binda
þessi ríki saman traustum bróðurböndum.
Fyrri heimsstyrjöldin gerði heldur lítið úr
þeim vonum.
Ástarævintýri prinsins urðu því að fara
leynt, svo að Viktoría gamla Englandsdrottn-
ing frétti ekki neitt, en það var einmitt elzta
dóttir hennar, sem átti að gifta Friðrik.
DANSAÐI Á KEISARABÖLLUNUM
Barnið, sem fæddist 1853, var þegar eftir
fæðinguna flutt suður í Sviss, þar sem kunn-
ingjafólk konungsfjölskyldunnar ól það upp.
Það var stúlka og var látin heita Anna
Franziska Kaufman, en fékk ekki strax að
vita hverjir foreldrar hennar voru. En þegar
hún seytján ára að aldri giftist ungum skurð-
lækni frá Bern, kom ambassador Prússlands
til brúðkaupsins með bréf frá föður Önnu
krónprinsinum ásamt skríni með skartgrip-
um, sem verið höfðu í eign konungsættar-
innar, og loforði um árlegan lífeyri.
Þetta örlæti gerði að verkum að Önnu
Franzisku fór að gruna hið rétta um upp-
runa sinn, og þær grunsemdir hrelldu hana
Framhald á bls. 43.
Niehans bjargaði einu sinni lífi Píusar páfa tólfta
og sendi páfi honum þá í þakklætisskyni þessa
mynd af sér með eiginhandaráritun.
35. tw. VIRAN 1!)