Vikan - 27.08.1970, Qupperneq 43

Fjarlægið
naglaböndin
á auðveldan hátt
* Fljótvirkt
* Hreinlegt
* Engar sprungur
* Sársaukalaust
Hinn sjálffyllti Cutipen gefur mýkj-
andi lanolín blandaSan snyrtHög, einn
dropa i einu sem mýkir og eySir
óprýSandi naglaböndum. Cutipen er
eins og fallegur óþrjótandl sjálfblek-
ungur sérstaklega gerSur til snyrtlng-
ar. Hinn sérstæSi oddur bans snyrtir
og lagfærir naglaböndin svo aS negl-
ur ySar njóti sín. Engra plnna eSa
bómullar er þörf. Cutlpen er algjör-
Iega þéttur svo aS geyma má hann i
handtösku. Cutipen fæst i öllum
snyrtivöruverzlunum. Handbærar i-
fyilingar.
Cufáp&K'
Fyrlr stökkar neglur biSjiS um Nutri-
nail, vítamínsblandaSan naglaáburS
sem seldur er í pennum jafn hand-
hægum i notkun oS Cutipen.
UMBOÐSMAÐUR:
J. Ó. M Ö L L E R & C O.
KIRKJUHVOLI, REYKJAVÍK
A-lagið er hið gamalkunna ,,My
Prayer", sem hefur verið sungið svo
oft af svo mörgum undanfarna ára-
tugi, að það býður hreint ekki upp
á mikla möguleika til nýjunga. Við
íslenzkan texta Olafs Gauks syngur
Bjarki þetta lag með ágætum, og
það er eins víst og að Guð skapaði
manninn fyrst, að Bjarki hefur tekið
stórkostlegum framförum síðan
hann söng „Glókoll". Víbratorinn er
kominn í fullkomið lag!
Hljóðfæraleikur er einfaldur, en
drungalegur saxófónn skemmir ei-
lítið fyrir á köflum — jafnframt því
sem hann lyftir laginu upp þess á
milli.
Hinum megin er lag eftir Birgi
Marinósson, einn meðlima hljóm-
sveitarinnar, en hann samdi m.a.
„Glókoll" og fleiri lög sem hljóm-
sveitin hefur gert vinsæl. „í hjóna-
sæng" er ekki bezta lag Birgis en
heldur ekki það lakasta. Það er hratt
og fjörugt og textinn fellur vel að
því þó á honum séu ýmsir bragfræði-
legir hnökrar, en hann er samt smell-
inn og Bjarki gerir þessu lagi, sem
má eiginlega flokka undir allt mögu-
legt „með rokk-ívafi", (svo notuð
séu orð Bjarka sjálfsj góð skil.
Hljóðfæraleikur er þolanlegur, en
orgelleikur er tilbreytingarlaus og
sóló í endann er of máttlaust til að
geta talist gott. I heild er platan
heldur tilþrifalaus og gamaldags,
en Bjarki hefur langt í frá surigið
sitt síðasta þó að hljómsveitin sjálf
hafi gert það.
Upptaka og pressun er ágætt en
umslagið er alveg ferlega Ijótt. Ut-
gefandi er Tónaútgáfan á Akureyri.
Ofurstinn ódrepandi
Framhald af bls. 29.
ast flestir í tvær heildir eft-
ir tungumálum, trú, menn-
ingu og jafnvel kynþáttum.
I landinu norðanverðu og
uin miðbikið býr einkum
arabískumælandi fólk og
múbameðstrúar, sem kyn-
þáttalega séð mun teljast af
blönduðum stofni erana og
blökkumanna. I frumskóg-
unum syðst í lándinu búa
bins vegar eittbvað fjórar
milljónir manna af nokkurn
veginn hreinu negrakvni og
tala ýmis afrísk mál og mál-
lýskur. Meðal þeirra höfðu
kristniboðar liaft sig mjög í
frammi meðan Bretar réðu
landinu og skírt marga.
Blökkumenn þessir undu
bag sínum ekki sem verst
undir stjórn Breta, en eftir
að Súdan varð sjálfstætt ríki
komust mál þeirra skjótt í
meiri óefni. Arabarnir eru
meirihluti landsmanna og
tóku tii sín öll völd í krafti
þess, og leið ekki á löngu áð-
ur en þeir tóku að þrúga
sunnlendingunum á ýmsan
liátt, laka fyrir kristnihald
og svipta ættbálkana ýmsum
réttindum, sem Bretar liöfðu
lofað þeim að hafa. Kom
skjótt til uppreisna, sem Ar-
abar bældu niður af hömlu-
lausum níðingsskap. En ekki
höfðu þeir fyrr barið lands-
menn niður á einum stað en
þeir bófust upp á öðrum, og
nú er svo komið að mestallt
frumskógasvæðið í suður-
bluta Súdans er á valdi upp-
reisnarmanna; st jórnarher-
inn ræður aðeins nolckrum
bæjum og varðstöðvum.
Fréttamennirnir sem
fundu Steiner að máli komu
inn í Iandið frá Úganda, en
ekki er örgrannt að upp-
reisnarmenn njóti einbvers
stuðnings frá ríkjunum
sunnan landamæranna, Kon-
gó meiri og Úganda. Eftir
nokkurra daga göngu um
frumskóginn komu þeir að
æfingabúðum landa síns, sem
nýtur greinilega milcils álits
nieðal sinna svörtu liðs-
manna. Þeii- kalla sín á milli
þennan glóbærða Germana
„bvíta risann“ og eru í eng-
um vafa um að hann kunni
galdra með mesta móti, en
sú íþrótt þykir öllum betri
þar i sveitum.
í búðunum lijá Steiner eru
beztu hermenn uppreisnar-
bersins, sem liann kennir
herstjórnarlist. Hann talar
við þá á ensku, sem liann
kann þó mjög illa, en aðrar
evrópskar tungur ganga
varla í þessum liéruðum.
Aulc þess hefur liann látið
uppreisnarmenn gera flug-
völl, þar eð hann segir að
fyrr eða siðar muni þeim
fara að berast bjálp loftleið-
is, líkt og Bíöfrumönnum.
Hins vegar vill hann sem
fæst um það segja hvaðan
helzt væri von þeirrar hjálp-
ar, og svo sem til að rök-
styðja fyrir fréttamönnunum
löndum sínum enn frekari
nauðsyn þess að hafa flug-
völlinn, bætti hann við um-
sögn sem einhver myndi
kalla týpískt þýzka: „Það er
allavega rétt að gera flug-
völl og halda bonum við, því
að mennirnir þurfa livort
sem er að hafa eittbvað fyr-
ir stafni, það er gott fyrir
agánn.“
Ýmsar getgátur eru á lofti
um sambönd Steiners er-
lendis. Sjálfur segist liann
berjast með uppreisnar-
mönnum af bugsjón, en það
þvkir flestum ótrúlegt.
Heyrzt liefur að liann bafi
gegnum Vatíkanið tengsli
við kaþólsk hjálparsamtök,
og einnig er á kreiki orð-
rómur þess efnis að þessi
fyrrverandi Hitlersunglingur
eigi von á vopnum frá Isra-
elsmönnum gegnum Eþió-
píu. En Ísraelsmönnum er
auðvitað i bag að auka hvers
lcyns vandræði fyrir Aröbum,
bvar sem þeir koma höndum
undir. En sem stendur er her
Steiners mjög fátækur af
vopnum og skotfærum, svo
að bann afhendir bverjum
liðsmanni ekki nema fimmt-
án skot.
1 hjáverkum ræktar Stein-
er bænsni og tómata. „Það
þýðir ekkerl að ætla sér að
stríða,“ segir hann, „ef mað-
ur hefur ekki rænu á að sjá
sér fyrir daglegum þörfum.
En það skilur fólkið bérna
ekki. Það kennh’ bara vondu
Aröbunum norður frá um
allt, sem aflaga hefur farið.
Heldur sveltir það en að það
nenni að rækta eitthvað æti-
legt.“
Meðan Steiner ræddi við
fréttamennina, sat á knjám
bans kjúklingur, sem var
sérstaklega liændur að hon-
um. „Þetta er eftirlætið
mitt,“ sagði stríðsmaðurinn.
„En því miður verð ég að
éta hann núna einhvern dag-
inn.“
dþ.
Ég er barnabarn ...
Framhald af bls. 19.
mjög; hún var fædd á viktorí-
anska tímanum og alin upp í
anda hans. Hún sagði syni sín-
um því ekkert frá þessu.
Sonurinn, Paul Niehans, hóf
nám í heimspeki, en datt svo allt
í einu í hug að verða liðsforingi.
Faðir hans var ekki hrifinn af
því, vægast sagt. En móðirin
studdi hann í þessu, því að hún
hafði fengið bréf frá hálfbróður
sínum Vilhjálmi keisara öðrum,
sem bauð hálfsystur sinni að
gera son hennar að lífvarðarfor-
ingja í Potsdam.
-— Þegar ég kom til Berlínar
heimsótti mig hershöfðingi með
heimboð frá keisaranum, sagði
prófessor Niehans. — Móðir mín
var þá nýbúin að segja mér sann-
leikann um ætterni mitt, svo að
mig fýsti mjög að hitta einvald-
— Þín er saknað mikið á
skrifstofunni. Það er ekkert
bjá þessum nýja g'jaldkera
að liafa! Engir pelsar, engar
perlur!
35. tbi. VIKAN 43