Vikan - 09.03.1972, Blaðsíða 7

Jeppinn skrölti meÖ erf-
iðismunum yfir snævidrif-
ið landslagið. Hver storm-
rokan af annarri skall á,
og bíllinn skókst til. Ferð-
in gegnum þröngt fjalla-
skarðið varð æ áliættusam-
ari. Og svo skeði það sem
við hafði mátt búast: öfl-
ugur vindsveipur velti
jeppanum um koll, svo að
liann valt niður bratta
brekku. Þrír menn skriðu
út úr honum bölvandi. Þeir
voru César Pérez de Tu-
dela, Alfonso Rodriguez
Clioren og Ricardo Amich
Castro. Þessir þrír Spán-
verjar voru komnir hátt
upp í Himalaja-fjöll, leggj-
andi líf sitt i hættu til að
bjarga látnum.
Þessi látna manneskja
var Elena de Pérez de Tu-
dela, kona Césars Perezar.
Hún dó í ágúst síðastliðið
ár, þegar liún fylgdi manni
sinum í fjallgöngu á Tir-
ich-Mir í Pakistan, sem
gnæfir 7750 metra yfir
sjávarmál.
Fjallgöngur eru lífs-
ástríða Césars Pérezar.
Hann er þegar búinn að
klifrast upp á velflesta
tinda í Evrópu og Ameriku.
Tirich-Mir hafði heillandi
álirif á liann; enginn Spán-
verji hafði nokkru sinni
sigrazt á því fjalli. César
vissi að bann yrði óum-
deilanlega talinn mestur
fjallgöngumaður af sinni
þjóð, ef hann kæmist upp
á þennan tind.
Elena kona hans fylgdi
honum í þennan leiðang-
ur, eins og flesta þeirra
fyrri. César beitti sér ekki
gegn því. Elena var vön að
fá því framgengt, sem hún
ætlaði sér.
Undirbúningurinn geklc
slysalaust, ferðin upp í
jeppanum var að vísu mjög
erfið. í fjögur þúsund
Framhídd á bls. 48.
Allur bærinn Higueras
fylgdi Elenu til grafar.
Maður hennar (til vinstri)
var meðal þeirra sem
báru kistuna.
Burðarmennimir á leiðinni niður með líkkistuna