Vikan - 09.03.1972, Blaðsíða 38

hljómsveit sinni syngur ekki
aukalög.
Klappið dó út, meðlimir
hljómsveitarinnar sneru aftur
tii hljóðfæra sinna og George
gekk að hljóðnemanum: „Það
er svo sannarlega ekki auðvelt
að fylgja Bob.“ Síðan kynnti
hann alla meðleikara sína; ná-
kvæmlega á þeim tíma sem það
var bezt, áheyrendur voru ekki
enn búnir að jafna sig eftir að'
hlusta á litla manninn með
kassagítarinn.
Og svo sló George fyrstu tón-
ana í ,,Something“ og enn náðu
hljómleikarnir hámarki sem
ögruðu sögunni. Hljómleikuh-
um var lokið. Sviðið var tómt
en fólkið stóð grafkyrrt og
klappaði eins og það væri að
reyna að gleypia að hljómleik-
arnir væru búnir. I íimm mín-
útur var klappað og loks kom
hljómsveitin inn á aftur.
George valdi lag sitt, sem þá
var spánnýtt, „Bangla Desh''
..My friend came to me with
sadness in his eyes,
Told me that he wanted help
Before his country dies;
Although I couldn't feel the
pain,
1 knew I had to try.
Now I’m asking all of you
To help us save some lives . .
Hugmyndin að þessum hljóm-
leikum kom frá manni sem
sjálfur er Indverji, en af for-
eldrum sem fæddust í Austui
Pakistan, Ravi Shankar.
„Þetta snerti mig mjóg,“ sagði
Shankar í viðtaii daginn eftn
hljómleikana. „Flóttamennirn!
skiptu milljónum og yfir þa
a’undu alls konar hörmungar.
kólera, hungur og hver veit
nvað það var ekki. Guru-inn
minn, Ustad Alauddin Khan.
faðir Ali Akbars, missti allar
eigur sínar af völdum skemmd-
arverka hermanna stjórnarinn-
ar í Vestur-Pakistan. Alls stað-
ar var ég beðinn að revna að
safna peningum til að hjálpa
eitthvað til heima fyrir. Ég vildi
gjarnan gera það, en ef ég hefði
gert bað fyrir þessi litlu félög
og kiúbba sem báðu mig um
það, þá hefðum við í mesta lagi
getað fengið inn þrjú eða fjög-
ur þúsund dollara og það hefði
dugað allt of skammt. Með því
að fara þannig að því, hefði ég
þurft að koma fram ótal sinn-
um til að verða að einhverju
gagni . . .
Mér varð Ijóst að ég varð að
fá eitthvað stórt nafn og halda
mikla skemmtun, svo ég fór og
talaði við George. Dag einn í
Los Angeles var ég mjög hrygg-
ur eftir að hafa lesið grein um
ástandið, svo ég sagði: „George,
svona er þetta. Ég veit að þetta
snertir þig ekki beint, ég veit
að þú finnur ekki til með fólk-
inu mínu ..." En á meðan ég
var að tala við hann fann ég
að þetta snerti hann mjög og
að hann vildi gera eitthvað. Svo
sagði hann: — Já, ég hugsa að
hægt sé að gera eitthvað. Þá
reiknaði ég með að í mesta lagi
gætum við fengið 50.000 doll-
ara.“
Þetta var sex vikum áður en
hljómleikarnir voru haldnir.
George varð einskonar fram-
kvæmdastjóri hljómleikanna.
safnaði saman hljóðfæraleikur-
um. hringdi um allan heím.
gerði samninga og skipú acð:
hljómleikana. llann hafði strux
samband við umboðsmann sinn,
Allen Klein, og í sameiningu
festu þeir Madison Square
Garden Síðan hringdi hann i
Bob Dylan, sem sagðist hafa
..áhuga".
Badfinger komu fljúgandi frá
l ondon á mánudeginum fyrir
hljómleikana og síðar þann
sama dag blásararnir frá Kali-
forníu. George skrifaði út mús-
íkina fyrir þá og hóf æfingar í
stúdíói einu í New York City.
Ringo kom á fimmtudeginum;
hann hafði lofað að spila um
leið og George útskýrði málið
f>rir honum. Eric Clapton var
veikur og ekki viss um hvort
hann gæti spilað, en Jesse Dav-
is kom, svo öruggt væri að Ge-
orge yrði ekki eini gítarleikar-
inn. Leon Russell kom á föstu-
dagskvöldinu, hafandi talað við
Dylan án þess að fá ákveðið
svar, en á laugardagsmorgun
kom Dylan á hótel Georges,
spilaði nokkur lög og sagðist
vera til.
Fyrsta raunverulega æfingin
i Madison Square Garden var á
laugardag. kvöldið fyrir hljóm-
leikana. Hljóðfæraleikai'arnir
• j .ic gerðu ekki neitt a með-
ai ljósaútbúnaði og öðru var
komið fyrir. en. sagði Tom Ev-
ans í Badfinger: ..Þá kom Dyl-
an og lyfti öllu saman. And-
rúmsloftið varð rétt og eftir
það gekk allt eins og i sögu."
Svo virtist sem Leon stingi
upp^á lögum fyrir Dylan og
svo sungu þeir þau saman. „Þeir
gengu aðeins aftur fyrir hljóð-
nemana." sagði Tom. ..og svo
komu þeir aftur og þá var allt
tilbúið. raddir og hvaðeina. Svo
stigu þeir aftur 2 skref aftur á
bak, töluðu saman i eina eða
tvær mínútur og þá var allt.
klárt aftur. Það er sennilega
það stórkostlegasta sem ég hef
nokkru sinni vitað.“
George hafði hringt i Paul
og beðið hann að spila, en feng-
ið neitun. Sagði Paul síðar að
hann hefði ekki viljað spila
vegna þess að Bítlarnir væru
ckki lengu en þetta gæti verið
staðfesting á því að beir væru
það eftir allt saman. John
Lennon var i New York nokkr-
um dögum fyrir hljómleikana,
en fór heim til Englands til að
t'ylgjast með réttarhöldunum í
ínáli sem Yoko á í út af um-
réðaréttinum yfir dóttur henn-
ar, Kyoko. Mick Jagger, sem
var staddur við upptöku í suð-
urhluta Frakklands, reyndi að
koma, en fékk ekki vegabréfs-
áritun.
Hljómleikarnir voru, eins og
olöturnar bera svo greinilega
með sér, beztu rokk-hljómleik-
ar sem haldnir hafa verið. Ge-
orge hafði alltaf haldið því fram
að þeir ættu að verða raunveru-
Itgir hljómleikar, bar sem
áheyrendur fengju eitthvað fyr-
ir peningana sina og enginn .
hefur kvartað. „Þetta á ekki
að verða „jam-session"," sagði
George fyrir hljómleikana.
..Þetta á að ganga fljótt og vel
fyrir sig, góð og skipulögð mús-
ík er allt og sumt sem á að
l'Iytja þarna." Áheyrendur
svöruðu með ótrúlegri hlýju og
irðingu. Fólk hlustaði á meðan
i'tlast var til slíks og klappaði
-vo innilega þegar tilefni var
:efið.
,,Við fundum gleði þeirra.
:o.000 gleðihjörtu voru í mínu,"
agði Ravi Shankar. „Þetta hef-
ii' ekki skeð svo lengi. Eftir
Woodstock hef ég verið á ein-
n'm fimm eða sex rokk-hljóm-
'leikum og ég hef séð þeim
hraka smátt og smátt. Sá síð-
asti var fyrir um það bil þrem-
ui mánuðum og þá sór ég að
-pila aldrei aftur á rokk-hljóni-
U ikum, því kærleikur blóma-
li£ rnanna er horfinn og eftir er
aðeins eiturlyfjaneyzla og of-
beldi."
En Banga Desh-hljómleik-
arnir í Madison Square Garden
fengu líka sinn skammt af of-
beldi, litinn samtf Óprúttnir
borparar seldu miða sína, sem í
upphafi voru seldir á 7>/2 doll-
ar (660 kr.), á 50 dollar (4400
kr.) og er allir miðar voru seld-
ir heyrðust nokkrir fyrir utan
húsið bjóða 600 dollara (52.800)
38 VIKAN 10. TBL.