Vikan - 09.03.1972, Blaðsíða 10

EINIÞATTTAKANDI
LANDS SÍNS
ÖRN EIÐSSON SKRIFAR AÐRA GREIN UM ZATOPEK
Hinir glæstu flokkar gengu hver af öðrum inn á leikvanginn
og stilltu sér upp á grasflötinni. Öllum flokkunum var fagnaS meS
innilegu lófataki. En þegar Zatopek birtist á hlaupabrautinni
sem eini þátttakandi Tékkóslóvakíu, kvaS viS dynjandi
hlátur. Kvikmyndavélunum var beint til hans, allir vildu sjá hann.
Zatopek leið illa sem von var og var gramur út í áhorfendur.
En þeir hlógu ekki, þegar lokaathöfn mótsins fór fram ...
Daginn eftir hringdi síminn
og honum var tilkynnt að búið
væri að auglýsa mettilraun í
3000 m hlaupi á laugardaginn.
Zatopek reyndi að komast hjá
því að hlaupa, en það var til-
gangslaust. Honum var sagt, að
frétzt hefði af æfingahlaupinu
og þetta væri ákveðið. Aldrei
hafði hann verið eins tauga-
óstyrkur. Metið í 3000 m hlaupi
var 8:42 og bezti tími hans
8:56,0 mín. Það voru aðeins 50
áhorfendur er hlaupið fór fram,
en þetta gekk allt vonum fram-
ar og tíminn 8:38,8 mín. var
nýtt met. Íþróttasíður dagblað-
anna í Prag sögðu frá afrekinu
í smáklausu, e.t.v. voru þeir
tortryggnir að þetta væri rétt.
íþróttafréttamennirnir þekktu
Zatopek og vissu að hann var
góður, en met — það var ótrú-
legt. Þjálfarinn Hronem sendi
honum skeyti sem í stóð: „Hvað
um loforðið í vor?“
Leiðtogarnir í Bata íþrótta-
félaginu vildu hamra járnið
meðan það var heitt og það var
auglýst mettilraun í 5000 m
hiaupi næsta laugardag. Vinir
hans voru farnir að líta æfing-
araðferðir hans öðrum augum.
Met Hoseks í 5000 m hlaupi var
15:14,0. Gat Zatopek slegið það?
Það verður erfitt, svaraði Zato-
pek, þegar hann var spurður.
Hann ofmat sig aldrei, en lagði
sig allan fram. Áhorfendur voru
mun fleiri á mótinu að þessu
sinni, og margir höfðu aldrei
áður verið viðstaddir frjáls-
íþróttamót. Og Zatopek olli
engum vonbrigðum — tími
hans var 14:55,00 hann bætti
met Hoseks um 19 sek. Það var
líf í tuskunum á ritstjórnar-
skrifstofum dagblaðanna og
fréttin kom í útvarpinu. Hann
fékk fjölmörg heillaskeyti, enda
fyrsti Tékkinn, sem hljóp 5000
m á betri tíma en 15 mínútum.
Sá, sem mest var undrandi, var
Zatopek sjálfur. Þessu hefði
hann aldrei trúað. í einu bréf-
inu var honum boðið til íþrótta-
móts í Prag, það átti að reyna
við metið í 2000 m hlaupi. Þessi
för til Prag var ekki að öllu
leyti ánægjuleg fyrir Zatopek.
Á brautarstöðinni sagði maður
nokkur: Þeir taka góða tíma í
Z}in. Hvernig gekk þetta,
hvernig mældu þeir brautirn-
ar? Aðrir komu með svipaðar
athugasemdir. Ég hafði ekki
hugsað mér, að reyna við met
á þessu ári, sagði Zatopek, en
forystan í Zlin vildi þetta.
Gamli vinur, það eru betri
hiauparar en þú þarna í Zlin,
þó að þeir setji engin met. Það
er rétt, hugsaði Zatopek, en
þeir æfa ekki rétt og þessvegna
batnar árangur þeirra ekki.
Zatopek var ákveðinn fyrir áð-
urneft hlaup í Prag, að sýna
hinum hrokafullu höfuðstaðar-
búum, að þeir hefðu rangt fyr-
ir sér. — Árangurinn? 5:35
mín. og nýtt met — það þriðja
á keppnistímabilinu. Nú efað-
ist enginn lengur.
Ferskir vorvindar léku um
leikvanginn í Zlin. Sólin skein,
en þó var enn kalt í lofti. Zato-
pck skokkaði rólega um leik-
vanginn, en af og til tók hann
sprett. Hann hafði eymsli í
fæti. í vetur, þegar snjórinn
var mestur og hann gat ekki
æft úti, var tekið til við æfing-
ar innanhúss. Á einni slíkri
æfingu varð Zatopek fyrir ó-
happi og meiddi sig. Hann var
lengi að ná sér eftir meiðslin.
Veturinn hafði verið erfiður,
víglínan færðist nær bænum og
það voru gerðar loftárásir, en
samfara þessu var vonin um,
að stríðinu lyki bráðlega.
íþróttamennirnir komu saman
og áttu góðar stundir. Þeir röbb-
uðu um íþróttir, æfingarn-
ar og hið skemmtilega í sam-
bandi við keppni og ferðalög.
Zatopek æfir sig fyrir Evrópumeistaramótið í Bern 1954. Hann hljóp maraþonvegalengd á hverjum degi í
snjónum.
10 VIKAN 10. TBL.