Vikan - 09.03.1972, Blaðsíða 41

Pér lærió nýtt tungumál á 60 tímum!
Llnguaphon©
lykillinn að nýjum heimi
ENSKA, ÞVZKA, FRANSKA, SPANSKA,
PORTUGALSKA, ITALSKA, DANSKA,
SÆNSKA, NORSKA, FINNSKA.
RÚSSNESKA. GRlSKA. JAPANSKA o. fl.
Verð adeins hr. 4.500-
AFBORGUNARSKIIMMAR
Tungumalamimíhtió á hljómplölum
tðu tegulböndumt
Hljódfœrahús Reyhjauihur
Laugauegi 96 simi: I 36 56
I\ 1 íídi Hollendinnnum fust eft-
ir allt hlaupið, þar til á siðustu
100 metrunum. 2 met voru sett.
Slijkhuin setti hollenzkt, 8:15,5
oj4 Zatopek tékkneskt 8:21,0.
Ahorfendui' föynuðu hlaupur-
linum ákaft of> voru himinlif-
andi, ekki síður með eóðan ár-
angur Zatopeks, Einn var þo
ekki alltof ánæf'ður, það var
Emil Zatopek sjálfur. Hann sá
það einu sinm enn, hve mikið
hann átti ólært. Tíminn leið öf>
Evrópumótið var framundan,
það fyrsta eftir stríðið, það átti
að fara fram i Osló i ágúst
1P46.
- Hefur þú áhuga a að fara
tiI Osló? Nei, svaraði Zato-
ptk. Það hefur verið sótt um
frí fyrir þig. Þú átt að taka þátt
i æfinganámskeiði. - Ég hefi
ekki áhuga, anzaði Zatopek.
Zatopek hafði að sjálfsögðu
mikla löngun til að fara til Osló,
hann langaði til að sjá Noreg
og fylgjast með stórmóti. En
hvaða erindi átti hann til Osló?
Nei, þá var betra að halda sig
að náminu. En Tékkar vildu
senda iþróttamenn til Osló og
þakkað hafði yerið fyrir boðið
þangað, sem var bindandi.
Gengið var frá flestu á siðustu
stundu og áður en Zatopek vissi
af var hann á leið til Osló i
flugvél, ásamt allstórum hóp
tékkneskra íþróttamanna og
kvénna.
■
Zatopek hafði aldrei fanð lil
utlanda fyrr og naut ferðai inn-
ar i rikfim mæli, Hann var
hi ess og kátur og ávallt mið-
punkturinn i flokknum, hans
heilbi igða og glaðlega skapgerð
::kóp ágætan félagsanda i
flokknum. Setningarathöfnin
var áhrifarík i augum tékk-
neska íþróttafólksins. Flestir
Tékkarnir voru i fyrstu utan-
landsferð sinni eftir hin löngu
og erliðu striðsár. Allir Tékk-
arnir voru komnir til að læra
og margir bundust traustum
'.ináttuböndum. Zatopek var
óþreyjufullur að hitta hina
fiægu keppinauta sína. Hann sá
íljótlega, að þetta voru ósköp
venjulegir menn a.m.k. ntan
hlaupabrautarinnar. Hann sá
Englendinginn Sidney Wooder-
son, líklegan sigurvegara í 5000
m hlaupinu. Hann lá makinda-
lega við húsið, þar sem enski
flokkurinn bjó og las. — Halló'.
kallaði Zatopek glaðlega og
V?ooderson heilsaði honum vin-
gjarnlega. Zatopek kunni strax
vel við Wooderson. Hann sá
einnig Slijkhuis sem hann
þekkti frá mótinu i Prag og
Svíann Nyberg, sem kunni álíka
vel við sig á dansgólfinu og á
hlaupabrautmni. Ekki var hann
sérstaklega hrifinn af Belgiu-
manninum Reiff. Og ekki má
glevma Finnanum Heinol Viljo
Heino, finnski mejstarinn og
heimsmethafinn. Hann sigráði i
10 km fyrsta dag mótsins. Að
vísu setti hann ekki heimsmet
i þvi hlaupi, en timi hans 29:50
var stórkostlegur og honum var
allsstaðar fagnað. Zatopek
nálgaðist meistarann í auð-
mýkt og horfði með aðdáun á
hmn hávaxna Finna Tékkneska
flokknum fannst hann vera ut-
anveltu. Þeir voru eins og oln-
bogabörn ef svo má segja. Það
liafði ekki einu sinni gefist tími
tii að útvega flokknum bún-
irga, þeir tóku þátt i keppninm
i eigin æfingabúningum. En
allir voru ákveðnir i að gera
sitt bezta. Zatopek tók fyrstur
þátt í keppni á mótinu af hálfu
Tékkana og hafði það mikið að
segja, hvernig honum myndi
ganga. Gengi honum vel, myndi
það hafa góð og hvetjandi áhril'
á landa hans. I fyrsta sinn stóð
Zatopek við viðbragðslínuna i
alþjóðlegri keppni og hann fann
spenninginn hríslast um sig.
Wooderson, Wooderson var
kallað og annar hópur kallaði
Heinó, Heinól! Á mótum heima
var hann ávallt rólegtir rétt
fyiir hlaup, en nú titraði hann
og var einkennilega máttlaus i
hnjáliðunum, I dag hljóp hann
f\rir land sittl
Hlaupararnir 23 voru nu
komnir til viðbragðs. Allir vildu
ná góðum árangri i þessari
skemmtilegu grein. Viðbúnir!
hrópaði ræsirinn. Það var alger
þögn á leikvanginum nokkur
augnablik. Skotið reið af og
haráttan hófst. Nokkrir hlaup-
aianna hlupu ótrúlega hratt i
upphafi. Hvilikur hraði, hugs-
aði Zatopek og svipaðist urn
eftir Woodersou. Hann var
langt á eftir himuni og hinn ró-
legasti. Zatopek var i vafa,
hvað hann ætti að gera. Átti
hann að elta Wooderson? En ef
he.nn hefði nú misreiknað sig?
Án frekari umhugsunar ákvað
hann að elta þá sem fyrstir
fóru. Röð fremstu manna var
sífellt að breytast og hlaupið
var mjög skemmtilegt. Um tíma
var Zatopek fimmti. en nokkra
stund þriðji. Slikjhuis var
fyrstur eftir 3 km, millitimi
hans var 8:33,0. Þetta þótti frá-
bær millitími og áhorfendur
fögnuðu ákaft. Wooderson hafði
greikkað sporið og var nú ann-
ar, rétt á eftir Hollendingnum.
Á síðasta hring jók Slijkhuis
hraðann og bilið breikkaði um
nokkra metra. En Wooderson
var á verði. Hann hélt bilinu
óbreyttu. Hann treysti á sinn
óviðjafnanlega endasprett, sem
allir blaupararnir töluðu um og
óttuðust fyrir hlaupið. Þegar
t\'ö hundruð metrar voru eftir
hófst endasprettur Englendings-
ins. útreikningur hans stóðst.
Hann fór fram úr Slijkhuis og
sigraði á næstbezta tima. sem
náðst hafði 14:08,6 heimsmet
Hággs frá Svíþjóð var 13:58.2
n'ín. Zatopek vakti einnig at-
hygli i sinu fyrsta stórmóti.
Hann barðist um þriðja sæti við
hina frægu hlaupara Heino og
Svíann Nyberg og þeir sigruðu
hann naumlega, en timi Zato-
ptks var 14:25,8 min. Framfar-
ir hans voru miklar. Allt hlaup-
ið var hann i fremstu röð. Af-
rtk hans kom ekki aðeins Tékk-
unum á óvart, heldur öllum
áhorfendum í Osló og íþrótta-
sérfræðingum Allir spáðu hoti-
um glæsilegri framtíð sem
hlaupara. Góður árangur Zato-
peks smitaði út frá sér. landar
hans losnuðu við minnimáttar-
kenndina og segja má, að tékk-
neski flokkurinn hafi staðið sig
mun betur, en nokkur hafði
búizt við. Zatopek var samt
ekki fullkomlega ánægður eft-
n hlaupið, enn einu sinni sá
hann, hve mikið hann átti ó-
lært. Sérstaklega varð hann að
auka hraðann. Hann varð einn-
'g að spara kraftana i upphafi.
til að eiga eitthvað eftir i enda-
sprettinn. Nauðsynlegt var að
þekkja keppinautana vel og
þejrra aðferð og miða við það í
keppni framtjðarinnar. Zato-
pek vfirgaf Osló glaður í bragði.
en reynslunni ríkari. Tólf
klukkutinnun síðar hófst starf-
ið i skólanum, hann var þreytt-
úr og hvíld hefði verið kær-
komin, en samvizkusemi hans
og dugnaður vai' yfirsterkara . .
Vilt þú vera fulltrúi
Ték.kóslóvakiu á íþróttanióti
herjanna, sem sigruðu i heims-
styrjöldinni? Þessari spurningu
var beint til Zatopek og i þetta
sinn svaraði iiann samstundis
játandi.' Hann hélt áleiðis tii
Berlinai á föstudegi. en þar átti
mótið að hefjast daginn eftir
Seint um kvöldið kom hann til
Dresden. Ljót var borgin eftii
allar loftárásirnar, nánast
iuúga af hrundum húsum. Hann
rcyndi að þreifa .sig áfram I
rústunum. Það var niðamyrkur
og regnið streymdi í gegnum
húsarústirnar. Göturnar voru
tnannlausar.
Zatopek vissi ekki hvert hann
álti að snúa sér. Loks hitti hann
rússneskan liðsforingja. Hann
fór með Zatopek í einskonar
upplýsingabiðstofu hermanna.
Einkennisbúningur hans, seni
var óþekktur í Dresden, vakti
athygli. En það var ekki tími
ti! skrafs og ráðagerða. Hann
varð að fá nokkurra tíma svefn.
ef hann átti ekki að koma ósof-
10. TBL VIKAN 4 1