Vikan - 02.11.1972, Qupperneq 26

Skáldif) á vinnustofu sinni.
ÞAÐ
ER
ALLTAF
EINHVER
SLAGUR
Rætt við Tlior Vilhjalmsson, rithöfund
Það er náttúrlega
anzi hart
fyrir þá menn,
sem eru að fást
við bókmenntasköpun,
að til þess
að fjalla um þeirra
verk séu kvaddir
menn, sem hafa
ekki Prumstæðustu
forsendur
til að botna nokkuð I því,
sem þeir eru að
gera . . .Svo að það,
sem á að greiða
fyrir
bókmenntasamgöngum
okkar við
umheiminn,
það verður bara
sem stifla.
Texti:
Dagur Þorleifsson
Myndir:
Sigurgeir Sigurjórisson
Það er alltaf eitthvað að ger-
ast kringum Thor Vilhjálms-
son; ný bók eftir hann kemur
út núna á næstunni og sjálfur
var hann rétt í þann veginn að
þjóta af stað til Ameríku þeg-
ar Vikan náði tali af honum
eina kvöldstund fyrir
skemrhstu. Án alls vafa hefur
hann farið sjóleiðis, því að eitt
af prinsippum Thors er að
stíga aldrei upp í flugvél, og
þykir ýmsum furðu gegna á
timum, þegar flugvélar eru
ríkjandi farartæki.
— Ég fæ svo mikið af flug-
inu þegar ég sit við mitt skrif-
borð, sagði skáldið og brosti
ljúfmanniega við barnalegri
spurningu minni út i þessa
venju hans. — Þá er ég svo
mikið í flugmálunum að ég vil
helzt hvíla mig frá þeim þeg-
ar ég stend upp frá skrifborð-
inu. Þar að auki er vakandi í
mér einhver svona sæfara-
draumur, eitthvað í ætt við
Sindbað — nei, ég ætla ekki út
í goðsögurnar. En mig langar
alltaf ó sjó.
— Þú varst sjómaður annað
veifið hér áður fyrr?
— Ja, það var nú svona
bara kafla og kafla. En það var
afskaplega góður skóli, sem ég
er þakklátur fyrir. Ég var dá-
lítið á togurum og svo á far-
skipum. Síðan kemur alltaf yf-
26 VIKAN 44. TBL.