Vikan - 02.11.1972, Síða 27
ir mig við og við óskapleg
löngun til að fara á sjó, og
vera lengi á hafi, og standa á
skipi og horfa út á hafið. Og
sjá fuglana . . .
— Hvernig likaði þér tog-
aralífið? A þeim tímum hefur
það trúlega verið eitthvað erf-
iðara en það er nú, skipin
minni og öll vinnuskilyrði mið-
ur þægileg.
—■ Já, þetta voru kempur,
þessir kallar í gamla daga, sem
unnu alveg ómælt. Eg náði að-
eins aftan i þann tíma þegar
voru tólf tíma vaktir og sex
tíma hvíld. É'g var þá fyrst á
togara sem hét Skallagrimur,
og þar kynntist ég ágætum
mönnum, skemmtilegum mönn-
um. Þetta voru kallar, sem ver-
ið höfðu allan sinn aldur á sjó
og voru alveg ósigrandi. Og
gátu alltaf verið að segja sög-
ur, sögðu þær svo vel að það
skipti engu máli hvort þeir
sögðu satt eða lugu, því að það
var alltaf í þessu svo mikill
sannleikur innan úr þeim sjálf-
um.
- Um þetta leyti, á árun-
um eftir stríðið, varstu lengi
í París. Voru umskiptin ekki
mikil að koma kannski þaðan
og fara svo á togara vestur
undir Grænland?
— Umskiptin voru nokkuð
mikil, fyrs*. eftir að ég kom
heim eftir Parísardvölina. Þá
gekk ég á milli þeirra, sem
stýrðu söfnum og öðrum stofn-
unum sem voru kallaðar menn-
ingarstofnanir, og var að falast
eftir vinnu. Flestir tóku mér
vel, buðu mér sæti og svoleið-
is, voru þægilegir að tala við,
en enginn þóttist þurfa á mín-
um starfskröftum að halda. Og
þá var það vinur minn Jón
Axel, sem útvegaði mér pláss
á einum bæjartogaranum, sem
fór á Grænlandsmið. Ég var
svo heppinn að stígvélin sem
ég fékk lánuð, þau láku, og
stakkurinn líka, svo að ég var
alltaf blautur, enda hef ég al-
drei á ævinni verið hraustari.
— Þú ert þá svipaðs sinnis
og Bjartur í Sumarhúsum, sem
sagðist hafa verið votur meira
en helminginn af sinni ævi.
enda hefði sér aldrei orðið mis-
dægurt.
— Já, en ég hef nú ekki haft
eins langa reynslu af því og
Bjartur að vera votur, hvorki
á þann hátt sem Bjartur né
heldur hinn, sem nú er hug-
stæðari orðinn nútímamönn-
um, þegar menn eru hagvanir
orðnir á öldurhúsum og í vín-
stúkum.
Nú er vitað mál að Thor Vil-
hjálmsson hefur verið með
annan fótinn suður í Evrópu
allt frá þvi að hann nam líf og
44. TBL. VIKAN 27