Vikan - 22.09.1977, Page 8

Fururnála bað
ja
og sápa
©
©
nCHTBJNA ,■/ jv,
SCHAU

FICHTENNADEl
§chaum

nCHTENNADEl
IschaDM
fæst um land allt
Heildsölubirgðir: Kristjánsson HF.
Simar 12800 og 14878.
Ilmvatnið átti að vera svo sterkt,
að ilmur þess fyndist alls staðar,
úti undir beru lofti, á veðhlaupa-
brautinni, í neðanjarðargöngun-
um, í veislusölunum, já, alls
staðar.
Ernst Beaux gerði tilraunir í þrjú
ár, og að lokum afhenti hann
Coco fimm prufur, merktar með
tölunum einn og upp í fimm.
„CHANEL NO 5"_________________
Coco var hrifnust af númer
fimm. Og þannig varð það til,
þetta heimsfræga ilmvatn Chanel
No 5. Marilyn Monroe sagði eitt
sinn:
— Ég tek alltaf á móti elskhuga
mínum klædd Chanel No 5.
Coco keypti einkaleyfið á hinu
nýja ilmvatni af Ernst Beaux og
stofnaði hlutafélag, sem átti að
koma því á markaðinn. Tveimur
árum síðar var það heimsþekkt.
1932 kom Coco enn fram með
nýja tísku, sem hlaut miklar
vinsældir. Það voru breiðar herðar
og langar keðjur, óekta steinar og
glerperlur til skrauts. Þrátt fyrir
nokkrar andstöðu meðal heldra
fólksins, varð þetta, eins og allt
annað frá Coco, geysivinsælt.
Um fimmtugt stóð Coco Chanel
á hátindi frægðar sinnar og átti
geysileg auðæfi. Hún hafði 4000
manns í vinnu og skipaði þeim
fyrir eins og valdasjúkur hershöfð-
ingi. Ársveltan var um 150
milljónir franka. Árlega seldi hún
um 28.000 mismundandi flíkur frá
tískuhúsum sínum.
En í ástamálum var hún alltaf
jafn óheppin. Árið 1935 ætlaði
hún að giftast elskhuga sínum
Paul Iribe. En nokkrum vikum
áður en brúðkaupið átti að standa,
dó brúðguminn í örmum Coco:
— Þegar ég kom út á tennis-
völlinn, leit hann á mig, og það
fóru allt í einu kippir um líkama
hans. Ég tók hann í faðminn, og
hann horfði djúpt í augu mín. Svo
andaðist hann, án þess að geta
sagt eitt orð í kveðjuskyni.
Heimstyrjöldin síðari braust út
og hafði í för með sér mikla
rekstrarerfiðleika á tískuhúsum
Coco. Án þess að gefa nokkrum
viðvörun, ákvað hún allt í einu að
leggja reksturinn niður. Á einni
nóttu voru 4000 manns reknir út á
gaddinn.
— Ég geri bara eins og mér
þóknast, svaraði hún þeirri gagn-
rýni, sem fram kom.
Vinsældir Cocos í Frakklandi
fóru dvínandi. Hún hafði gengið
of langt. Ekki batnaði ástandið,
þegar hún varð ástfangin af
þýskum barón.
Meðan Coco kallaði ástina sína
„litla, sæta liðsforingjann sinn" —
héldu blöðin því fram, að hann
væri njósnari og talsmaður hinna'
illræmdu SS manna. En það sem
batt endanlega endir á vinsældir
Cocos meðal landsmanna sinn var
einkennileg athugasemd hennar
varðandi stríðið:
— Stríð verða alltaf háð. En
hvað með það. Nú til dags er svo
mikið til af meðulum, að maðurinn
fær varla lengur að deyja eðlileg-
um dauðdaga í friði.
erivo indælt
8VIKAN38. TBL.