Vikan


Vikan - 01.03.1979, Blaðsíða 8

Vikan - 01.03.1979, Blaðsíða 8
ENDURHÆFING EFTIR FREEPORT Silfurvatn i nðgrenni Rheinback Lodge. Ekki skortir heldur gróðurínn i nógrenni Rheinbeck Lodge. því að ástandið sé nú ekki svo slæmt. En drykkjan var orðin að vandamáli hjá mér, aðeins 13 ára gömlum. Þetta byrjaði bara með fikti, kunningi stal áfengi frá föður sínum ... Sama gamla sagan. — Ég hef áður reynt að hætta. Ég lenti í hjónaskilnaði 1976 og tók eftir það feiknar- lega rispu. Hún endaði með því að ég fór á Vífilsstaði, en ég veit eiginlega ekki með hvaða hugarfari það var. Að visu viður- kenndi ég allt sem þar fór fram en ég held að ég hafi ekki meðtekið það af fullri einlægni. — Síðan flúði ég land, staðráðinn í að koma aldrei aftur heim. Ég fór til Færeyja og dvaldist þar í tæp tvö ár. — En ég kom heim aftur — og fór beint á Vifilsstaði. í þetta skiptið var ég staðráðinn i að standa mig. Og stóð við það, þar til u.þ.b. mánuði áður en ég kom hingað. Þá datt ég í það, og skyndilega var eins og ég hefði í einu vetfangi brotið allt það niður sem mér hafði tekist að byggja upp. Allt var farið að ganga svo vel, en nú sótti aftur í sama farið — bara enn verra. — Ég var síðan rúma viku í Reykjadal og rúma viku á Freeport áður en ég kom hingað. Raunveruleg hjálp — Ég hef verið í meðferð hjá geðlæknum og sálfræðingum í fjöldamörg ár en aldrei fengið neitt út úr því. Hér er allt tekið miklu fastari tökum. Manni er kennt að þekkja sjálfan sig, maður neyðist til að horfast í augu við sjálfan sig án nokkurra hjálparlyfja. Heima er alltof algengt að manni séu bara gefnar pillur, sem eru ekkert annað en önnur tegund af lífsflótta og algjört eitur fyrir áfengis- sjúklinga. Þær gefa svipaða vímu, svokallað „þurrt fyllirí”, meira að segja fólk sem aldrei hefur bragðað áfengi hagar sér eins og áfengissjúklingar. — En hér hef ég fengið raunverulega hjálp og er bjartsýnn á að ég gangi héðan út með nægan styrk til að takast á við lífið eins og það er. Þeir félagar voru báðir sammála um að sú starfsemi sem fram fer hér heima, við að byggja upp prógramm svipað og það sem Freeport býður upp á, sé afar mikilvæg. — Við viljum gjarnan leggja hönd á plóginn eftir að við komum heim, sögðu 8 ViKan 9. tbl.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.