Vikan - 20.09.1979, Side 2

38. tbl. 41. árg. 20. september
1979.
Verðkr.850.
VIÐTÖL OG GREINAR:
4 „Þar er ennþá möguleiki á einni undirgefinni” — Vikan ræðir við íslending um ævintýri hans i Japan.
12 „Þeir sem fara illa með ketti hafa verið rottur í fyrra lífi” — Vikan heimsækir kattahótelið I Reykjavfk.
16 „Endurminning sumarsins” vann í cldhúsi Landspitalans — Vikan birtir flciri myndir af Hildigunni Hilmarsdóttur sem prýddi for- slðuna fyrir nokkrum vikum.
20 Jónas Kristjánsson skrifar frá Grikklandi: Aþena nútímans er best á kaffihúsum.
28 í leit að sjálfum sér — Börnin og við eftir GuðFinnu Eydal.
42 Vikan á neytendamarkaði: Margir möguleikar á fjölskyldumynd.
46 Edward Fox — Barbara Michaels skrifar fyrir Vikuna.
50 Ævar R. Kvaran: ísland vai óskalandið.
SÖGUR:
10 Smásaga: Þú hér? cftir Marie Joseph.
22 Leyndardómar gamla klaustursins 8. hluti eftir Rhonu Uren.
35 Willy Breinholst: Eiginkonan fær það óþvegið.
36 Hvers vegna morð? — Framhalds- saga eftir Margaret Yorke 4. hluti.
ÝMISLEGT:
3 Mcst um fólk: Við opnun vörusýningarinnar.
18 Popphorn.
30 Stjörnuspá.
32 Plakat: Bjarki Tryggvason.
34 Draumar.
52 Eldhús Vikunnar og Klúbbur matreiðslumeistara: Sítrónusteikt- ur lambahryggur.
54 Hcilabrot.
62 Póstur.
Forsíöumyndin: Það er tris Sveinsdóttii
sem sprangar við Tjömina í Reykjavík.
VIHLN. Útgefandi: Hilmir hf. Ritstjóri: Helgi
PétunBKt. Blaðamenn: Borghildur Anna Jóns-
dóttir. Eiríkur Jónsson. Hrafnhildur Sveinsdóttir,
Jóhanna Þráinsdóttir. Útlitsteiknari: Þorbergur
Kristinsson. Ljósmyndari: Jim Smart. Auglýsinga-
stjóri: Ipgvar Sveinsson. Ritstjórn i Siðumúla 12,
auglýsingar, afgreiðsla og dreifing i Þverholti 11, sími
27022. Pósthólf 533. Verð í lausasölu 850 kr.
Áskriftarverð kr. 3000 pr. mánuð, kr. 9000 fyrir 13
tölublöð ársfjórðungslega, eða kr. 18.000 fyrir 26 blöð
hálfsárslega. Áskriftarverð greiðist fyrirfram, gjald-
dagar: Nóvember, febrúar, mai og ágúst. Áskrift i
Reykjavik og Kópavogi greiðist mánaðarlega.
Um málefni neytenda er fjallað i samráði við
N'eytendasamtökip.
2 Vikan 38. tbl.
Kynna, skoða
KAUPA!
mEjT
UmFÓLK
Vörusýningar af ýmsu tagi eru
að verða árviss viðburður hér á
höfuðborgarsvæðinu og hafa
þær verið einstaklega vel sóttar.
Líklega er margt sem veldur, á
sýningum þessum eru fjölbreytt
skemmtiatriði og einnig hægt að
hafa mikið gagn af því að sjá
mikið vöruúrval á einum og
sama staðnum.
Fólk kemur stundum til að
sýna sig og sjá aðra og margir
vilja halda því fram að hin mikla
aðsókn að þessum sýningum
stafi af því að íslendingar séu
haldnir sjaldgæfri geðveilu
(sýningarbrjálæði), . . . eins
konar óseðjandi sýningarfíkn.
Sumir missa stjórn á sér, líkt og
á bestu brunaútsölum í gamla
daga, og vilja helst kaupa allt,
sem hönd á festir. Starfsfólk á
sýningunum getur lent í næsta
broslegri aðstöðu og hefur Viku-
fólk ekki farið varhluta af því á
Alþjóðlegu vörusýningunni ’79.
Einn vildi kaupa jakkana utan
af stúlkunum, annar ljósa-
borðana við innganginn, sá
þriðji bambushengið og svo
mætti lengi telja. Ef til vill væri
þarna kjörinn vettvangur fyrir
fólk, sem losna vill við ýmsan
ónothæfan smávarning.
Hér sýnist sitt hverjum, sem
svo oft áður. Vikan fór á stúfana
og tók nokkra gesti tali við
opnunina 24. ágúst. baj
fjtrmilariðherrann, Tómas Árnason, og kona hans, Þóra Krístín Elríksdóttír,
voru aó sjáffsögðu mætt þannan fyrsta sýningardag. „Það er vel að þessari
sýningu staðið," sagði Tómas ráðherralegur, en Þóra Kristín sagði að bragði:
„Þessar sýningar vekja alltaf með mór mikla löngun i norskan sumar-
bústað."