Vikan


Vikan - 17.01.1980, Blaðsíða 48

Vikan - 17.01.1980, Blaðsíða 48
\ MORGAN KANE Stór bók um Morgan Kane kemur út 1. desember. Bókin verður í vasabroti og einnig innbundin í takmörkuðu upplagi. Morgan Kane — Bat Masterson — Billy the Kid Charles Goodnight — John Casner— Sostones Llancheneque Þessum görpum lenti saman síðsumars árið 1876 — og Texas Pan- handle varð vettvangur heiftarlegra, blóðugra átaka, slíkra, sem aðeins gátu gerst í Villta vestrinu... ÞEIR HITTUST Á HELJARSLÓÐ Skop Framhaldssagan hans og hvislaði aö honum: „Ef þú ferð þarna niður kem ég með þér.” Hann sneri sér að henni og hún gat ekki alveg skilið hvað fólst í augnaráði hans. Síðan dró Dyson þau bæði til sín. TíU sekúndur, hugsaði Claire, hvað er það eiginlega langur tími? „Ég meina það sem ég sagði,” sagði hún og horfði djúpt í augu Noels. Án þess að segja neitt sneri hann við og axlir hans héngu eins og i uppgjöf. Nú greip Dyson i handlegginn á Claire og skipaði: „Flýttu þér — á bak við bilinn. Hlauptu, asninn þinn!” Hlaupa? hugsaði hún. Ég get varla staðið lengur. Hné hennar voru mátt- laus og það blæddi úr fótunum í gegnum opna sandalana. Siðan fann hún sterkar hendur grípa um handleggi sína og Noel og Dyson drógu hana i áttina að bílnum sem stóð á öruggum stað við klettavegginn. Hún fann fætur sína lyftast eins og hún flygi. Noel þrýsti á bak hennar og einhvern veginn lenti hún á bak við bílinn. Noel flaug i boga yfir hana og lenti siðan við hlið hennar. Óskaplegur hávaði náði þeim, og rétt á eftir birtist sveppalagað ský á himninum. Mold og steinar flugu í kringum þau eins og þétt regn, billinn titraði, rauði fáninn skalf illilega, og síðan varð allt hljótt. Bilstjórinn, sem hafði legið hinum megin við Claire, settist upp og rétti þumalfingurinn upp, kampakátur á svipinn. Noel lá grafkyrr og höfuð hans bar við hvassan stein. Augu hans voru lokuð og blóð rann niður enni hans. Hún settist upp við hlið hans án þess að finna fyrir steinunum sem ristu hné hennar og lyfti höfði hans i kjöltu sér. Hún strauk þykka hárið hans frá enninu, lagði höndina á brjóst hans og leit örvæntingarfull á bílstjórann. Dyson greip um úlnlið Noels og síðan leit hann hugsandi á þykkt rykið á veginum. „Það er allt í lagi með hann,” sagði hann glaðlega. „Hann hefur aðeins rotast, það er allt og sumt. Hann datt nefnilega um leið og hann kom þér fyrir hérna á bak við bilinn. Hann veröur vaknaður eftir augnablik. Er allt í lagi með þig?” Claire kinkaði kolli. Augu hennar voru full af tárum og hún stundi: „Þakka þér fyrir. Ó, þakka þér fyrir.” Dyson brosti aftur og sagði: „Þakkaðu heillastjörnunni þinni.” Siðan stóð hann upp, sterklegur eins og klettur, um leið og hann bætti við: „Það verður allt í lagi með þig ef þú bíður hér hjá honum á meðan ég fer upp. Það er bíll á leiðinni niður núna, þó að hann hafi kannski ekki hugsað sér annað en hirða upp afgangana.” Hann benti þumalfingrinum niður á við. „Vertu nú ekkert að flækjast um. Það kemur björgunarflokkur hingað bráðlega.” ekki að leyfa forstjóra námufélagsins að hætta lífi sínu á þennan fífldjarfa hátt. Mennirnir tóku ekki eftir neinu öðru, og Claire var viss um að þeir hefðu ekki einu sinni séð hana hlaupa af stað. Þar sem hún hljóp fann hún aðeins fyrir einni brennandi hugsun, en hún var sú að þó að Bruce yrði að deyja, mætti Noel ekki fara sömu leið. Þá sá hún allt í einu að Bruce hljóp beint í blasið á bílnum við eina hárnála- beygjuna, og hún gat næstum fundið hve þeim hlaut báðum að bregða, Bruce og bílstjóranum. Andartak stóð Bruce sem frosinn en síðan hljóp hann til hliðar eins og hrætt dýr. Þegar hann snerist á hæli birtist Noel á beygjunni beint fyrir ofan hann. Claire velti því fyrir sér í örvaentingu hvort Bruce gerði sér grein fyrir merkingu rauða fánans, síðan sá hún hann hlaupa úr augsýn. Hún hljóp hras- andi og hálfblinduð af tárum niður á við, og allt í einu sá hún vörubílinn. Noel stóð ásamt öðrum manni neðst við brúnina. Þeir störðu yfir brúnina fyrir neðan þá, og litið reykský sveimaði yfir þeim. Hún flýtti sér áfram í áttina til þeirra og sá nú Bruce þar sem hann flýtti sér á- fram langt fyrir neðan. Það virtist ekki vera neitt vit i að stefna í þessa átt,. nema hann hefði hugsað sér að finna stíginn aftur eftir að hann væri kominn yfir gryfjubotninn. Claire opnaði munninn til að hrópa viðvörunarorð til hans. Þá heyrði hún smellinn í kveikjunni beint fyrir aftan sig. Noel og Dyson, bílstjórinn, kölluðu báðir til Bruces sem leit sem snöggvast upp. Claire sá þetta allt saman greinilega. Bruce byrjaði að skrika fótur á barminum og síðan féll jörðin bókstaf- lega undan honum, eins og risahönd hefði gripið um klettasylluna og rifið hana af. Hún sá andlit hans augnablik. Hann virtist horfa beint upp til hennar. Síðan var hann horfinn. Hún tók nú eftir að bílstjórinn var enn að hrópa. Hana langaði til að hrópa til baka: En það er enginn þama niðri sem heyrir til þín, skilurðu það ekki? Síðan sá hún að hann var að hrópa á Noel: „Hættu þessu, helvítis bjáninn þinn! Hafa allir misst vitið i dag? Sprengjan springur eftir fáeinar sekúndur. Þú nærð ekki einu sinni alla leið niður. Komdu á bak við bílinn, maður. Þú líka,” sagði hann við Claire, þegar hann sá hana nálgast. „En við getum ekki bara skilið hann eftir,” mótmælti Noel. „Hann er sennilega slasaður þarna niðri.” „Þá verður hann að liggja þar, þar til sprengingin er yfirstaðin,” svaraði Dyson harðlega. „Þaðferenginn, hvorki upp né niður. Ég þekki mína vinnu, góði minn. Komdu nú.” Án þess að segja orð gekk Noel fram á blábrúnina. Claire greip í handlegg
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.