Vikan - 30.01.1986, Qupperneq 19

það til hróss að undantekn-
ingarlítið eru þeir mjög heiðar-
legir í samstarfi sínu við Iög-
regluna og taka tillit til rann-
sóknarþarfa í skrifum sínum.
En því er ekki að neita að
stundum fara ekki saman hags-
munir blaðamannsins og okk-
ar, en í flestum tilfellum tekst
okkur að ná samkomulagi.”
— Eru starfandi einka-
spæjarar hér?
, ,Ekki mér vitanlega. ’ ’
Hér blandar ljósmyndarinn
sér í umræðurnar og spyr: En ef
konan mín héldi framhjá mér,
er þá vonlaust fyrir mig að fá
mann til að fylgjast með
henni?
Helgi glottir út í annað og
svarar: ,,Það kann að vera að
þú getir fengið einhvern. til
dæmis einhvern kunningja
þinn, til að njósna um konuna
þína en ég veit ekki um neitt
fyrirtæki sem starfar á slíkum
vettvangi hérlendis.”
Reiknivélarstuldur
metnaðarmál
— Finnst þér starf þitt sem
rannsóknarlögreglumaður vera
spennandi?
,.Eg hef oft verið spurður
þessarar spurningar áður. Ég
held að ég hafi jafnan svarað
því á þann veg að rétta orðið sé
kannski ekki að það sé spenn-
andi. Fyrir mann eins og mig,
sem er búinn að starfa við þetta
í áratugi, er það að sjálfsögðu
eins og hvert annað starf. Það
er orðið fátt sem kemur manni
á óvart. Hins vegar fínnst mér
þetta starf mjög þroskandi og
það hefur óneitanlega haft
mikil áhrif á mig í gegnum árin
og kennt mér margt. Mér
finnst ég hafa þroskast mikið
og ég er umburðarlyndari og
geri mér ekki rellu út af
smámunum eins og áður. En
það hefur óneitanlega lika sínar
neikvæðu hliðar, því verður
ekki neitað. En við skulum
ekki ræða þær.”
— Af hverju valdirðu þér
þetta starf? Lastu mikið af
glæpasögum þegar þú varst
lítill?
..Nei. alls ekki. Ég les yfír-
leitt aldrei glæpasögur, nema
ef vera kynni í lögregluskýrsl-
um. Það var eiginlega tilviljun
að ég varð lögreglumaður. Ég
er lærður prentari en hvarf frá
því starfi í nokkur ár. Ég hafði
hug á því að taka upp þráðinn
aftur í prentlistinni en sótti þess
í stað um starf lögreglumanns á
Akranesi fyrir rúmum 20 árum.
Ég fékk starfið og hef starfað
sem lögreglumaður síðan og
hjá RLR frá stofnun. árið
1977.”
— Hefurðu átt þér eitthvert
uppáhaldsmál?
,.Ég man ekki eftir neinu
slíku enda get ég ekki státað af
því á mínum ferli að hafa átt
þátt 1 einhverjum stórfelldum
uppljóstrunum. Ég skal þó
viðurkenna að ég lagði sér-
stakan metnað í að upplýsa
ákveðið mál sem er nú kannski
svo smávægilegt að varla tekur
að segja frá því. Það var hér á
fyrstu árum mínum í Reykjavík
að tvisvar hafði verið brotist inn
í ákveðið fyrirtæki og í bæði
skiptin hafði verið stolið sömu
reiknivélinni. Ég hafði upplýst
málið í bæði skiptin og því get-
að fært eigandanum reiknivél-
ina. Síðan var brotist í þriðja
sinn inn í sama fyrirtæki og enn
var reiknivélinni stolið. Ég
iagði metnað minn í að upplýsa
málið og finna vélina. Án þess
að ég reki það frekar tókst mér
að finna vélina og færa
eigandanum hana í þriðja sinn.
Síðan hefur henni ekki verið
stolið mér vitanlega,” segir
Helgi hlæjandi.
— Hefur starfið áhrif á
einkalíf þitt?
,.Já, það hefur það óneitan-
lega alltaf að einhverju leyti, en
ég hugsa ekki svo mikið um
það núorðið. Sjálfsagt ermaður
farinn að venjast þessu. ’ ’