Vikan - 30.01.1986, Síða 22

hef ég tekið eftir því að margir þáttastjórnendur hér
hafa tekið sér Bretana til fyrirmyndar og það er ekkert
nema gott eitt um það að segja. Og nóta bene, hér
eru það tveir menn sem senda út þáttinn — ég og
stjórnandinn — en úti eru það fimm til tíu manns.
Þar er einn sem sér um að kjafta, svo eru tveir tækni-
menn, pródúser og alls konar aðstoðarfólk. Það er
helvíti gott að standa þeim ekki langt að baki þegar
aðstöðumunurinn er svona mikill .”
— Nú ætla ég að breyta þessu í hefðbundið
viðtal og spyrja þig um ætt og uppruna.
„Drottinn minn,” segir Georg og eröllum lokið.
,,Ég veit ekkert um ættina! En ég er vesturbæingur
— tveggja stjörnu maður.”
— ????
,,Já, ef Ellert Ð. Schram er þriggja stjörnu maður
vegna þess að hann cr KR-ingur, vesturbæingur og
sjálfstæðismaður þá er ég tveggja stjörnu maður; KR-
ingur og vesturbæingur. Sjálfstæðisflokkinn hef ég
látið eiga sig hingað til. Hins vegar fluttum við út á
Nes þegar ég var um það bil þriggja ára og þar var ég
fram undir tvítugt með hinum vitleysingunum. ’ ’
— Varstu samt í KR?
,,Já, ég byrjaði I KR og reyndar held ég að ég hafi
verið skráður inn I félagið við fæðingu. Pabbi og afi
eru báðir snarvitlausir KR-ingar og pabbi er núna
varaformaður félagsins. Þcim þótti það báðum hrein-
asta guðlast þegar ég skipti yfir og fór úr KR í Gróttu.
En satt að segja missti KR ekki af miklu; ég var fer-
lega lélegur í fótbolta og var yfirleitt hafður í C eða D
liðinu.”
— Hvað með námsferil?
„Eftir að ég lauk við Mýrarhúsaskólann byrjaði ég
aðeins I Iðnskólanum en hætti um jól eftir að hafa
fengið núll í ástundun! Þá fór ég í símvirkjun eða raf-
eindavirkjun eins og það heitir víst núna. ’
— Hvers vegna?
, ,Ég stefndi bara að þvl sem ég er að gera núna eða
svona hér um bil. Það greip mig þegar ég var smá-
patti að gutla eitthvað á gítar að mig langaði til þess
að fást við upptökur. Símvirkjunin var góð grunn-
menntun undir það. Svo þegar ég var búinn með
símvirkjaskólann þá skrifaði ég nokkrum skólum er-
lendis og sótti um að fá að læra upptökutækni I sjálfu
sér. Ég fékk þau svör að þeir vildu gjarnan fá mig en
ég þurfti helst að kunna þetta allt saman áður, hafa
einhverja reynslu. Það þótti mér skrýtið. Ég fékk
stöðu á útvarpinu og eftir það fannst mér tilgangs-
laust að fara út að læra það sem ég kunni þá þegar.
— Þú minntist á gítargutl. Varstu mikiö í
músík?
„Svona svolítið. Ég var til dæmis I þeirri víðfrægu
hljómsveit, Sveinum frá Seltjarnarncsi. sem kom
fyrst fram 1963, þegar ég var sjö ára, og starfaði óslit-
ið til 1973 cða 74. Hún tróð að vísu aðallega upp í
stofunum hcima hjá okkur og kom sjaldan fram
opinberlcga, cr mér óhætt að segja! Mig minnir að ég
hafi aðallcga spilað á dósir til að byrja mcð. Seinna
lærði ég á lúður og var í lúðrasvcit og svo byrjaði ég
aðcins að læra á gítar í Tónskóla Sigursveins. Því
hætti ég fljótlega og sé alltaf mikið cftir fví. Núna cr
ég að burðast við að læra að spila blús á munnhörpu;
Vcrnharður Linnet er að kcnna mér að mcta blús
cinsog þú heyrir. . . ”
Það var grátandi blús á fóninum á skrifstofunni
hans Georgs. Hann sagði mér að það væri Sonny Bov
Williamson.
— Þú hefur nú lengi spilað á munnhörpu.
,,Já. ég hcf svona vcrið að gutla dálítið. Nú tck ég
þctta föstum tökum og cr í læri hjá Hreini Valdi-
marssyni. tæknimanni og yfirmunnhörpusnillingi!”
— Ekki ertu þó búinn aö gefa Bítlana upp
á bátinn? Eöa nafna þinn Harrison?!
,,Nci, crtu frá þér? I.íttu bara í kringum þig!” Og
mvndirnar scgja sína sögu. Á vcggjunum cru allir
Bítlarnir, synist mér, cn Harrison skipar öndvcgi.
Cicorg cr raunar víðfrægur fvrir dálæti sitt á Gcorgc
Harrison og ásamt Gunnari Salvarssyni skipar hann
framvarðasvcit Harrisonvinafélagsins á íslandi.
..Harrison yfirgcf ég aldrci.” scgir Gcorg hátíð-
lega. ,,Þar scm aðrir mcnn hafa mynd af konunni
sinni á náttborðinu þar hcf ég mynd af Harrison!”
— Og þessi óskalög sem þú sagðist heimta
villt og galið, þau eru kannski flest meö Bítl-
unum og Harrison?
,,Já, það má segja það. Ég rcyni cftir mætti að
troða Bítlunum að, það má alltaf finna citthvað gott
mcð þeim. Mér finnst líka að áhuginn á þeim hafi
eitthvað minnkað nú upp á síðkastið, hann gaus upp
þcgar Lennon var mvrtur og svo hcfur smátt og smátt
dregið úr honum á nv. Mér finnst þcir alvcg ciga það
skilið, grcvin. að maður rcyni að koma þeim á fram-
færi!”
— Nú er útvarpsrekstur oröinn frjáls. Áttu
von á því aö þú farir eitthvaö annaö aö stýra
tökkunum?
,,Nci! Ég vcrð hér kyrr. Það hcfur ncfnilcga eng-
inn boðið mér vinnu. Maður cr að lesa í blöðunum að
það sé verið að bjóða í alla tæknimcnn Ríkisútvarps-
ins og þeir séu á hröðum flótta frá stofnuninni en það
hcfur greinilega cngum dottið í hug að bjóða í mig!”
— En mundiröu fara ef vel væri boðiö?
22 Vikan 5. tbl.