Vikan - 27.02.1986, Síða 11

Katrín Pálsdóttir fréttamaður
er umboðsmaður Ford-fyrir-
sætukeppninnar sem lesendur
Vikunnar þekkja vel af síðum
blaðsins. En hvað varð til þess
að Katrín tók að sér umsjón með Ford-
keppninni hérlendis?
„Eg var beðin um það og ég hugsaði mig
um, sagði svo já. Það eru stelpur á íslandi
sem vilja fara út í fyrirsætustörf og ég vil
stuðla að því að þær fari til almennilegs
fólks því þær fara hvort sem fólki h'kar
betur eða verr.“
- En varla hefur það bara verið af hug-
sjón sem þú tókst að þér að sjá um þessa
keppni?
„Jú, það getur vel verið að ég hafi gert
það út af því. Annars er ég líka góð vinkona
Lacey Ford, dóttur Eileen Ford, og það er
allt í lagi að vinna fyrir vini sína.“
- Hvað hafa keppnirnar hér verið um-
fangsmiklar?
„Við höfum fengið á annað hundrað
ábendingar. Við förum yfir ábendingarnar
og tölum við stelpurnar og sjáum hvort þær
uppfylla skilyrðin sem sett eru.
Þetta er svipað því að sækja um flug-
freyjustarf - ég var flugfreyja einu sinni.
Ég þurfti að fara í próf, vera af ákveðinni
hæð og þyngd, tala visst mörg tungumál
og fullnægja sem sagt alls konar skilyrðum
til að geta orðið flugfreyja. Það gildir alveg
það sama í þessu, stelpurnar eru að sækja
um ákveðið starf og þurfa að uppfylla
ákveðin skilyrði - sumar fá flugfreyjustarf,
aðrar ekki, sumar fá fyrirsætustarf, aðrar
ekki.“
- Gætir þú sjálf hugsað þér að fara í
fyrirsætukeppni?
„Já, en ég er orðin of gömul og uppfylli
heldur ekki önnur skilyrði," segir Katrín
hlæjandi.
Hvað segir þú um þær raddir sem vilja
meina að það sé niðurlægjandi að selja á
sér andlitið og líkamann sem fyrirsæta?
„Ég vil aftur líkja þessu við flugfreyju-
starfið, flugfreyjan er andlit fyrirtækisins
út á við. Eru þá ekki flugfreyjurnar að
selja sig þegar þær koma fram í nafni fyrir-
tækisins?
Þú getur eins litið á stórfyrirtæki, til
dæmis snyrtivörufyrirtækið Wella, það
þarf að selja sínar vörur og þarf að koma
þeim á framfæri. Það velur fólk til þess og
nú hafa þeir fundið Helgu Melsteð, fríska
og sæta íslenska stelpu, til þess að auglýsa
sína vöru og vera andlit fyrirtækisins út á
við. Það er ekki verið að selja einn né
neinn. Er ég sem fréttamaður ekki alveg
eins að selja í mér röddina? Það er hægt
að teygja þetta út í það óendanlega. Eg
bara get ekki séð að fyrirsætur séu að selja
sig frekar en aðrir og mér finnst ekki neitt
réttlæti í því að stilla þessum stelpum upp
við vegg og stimpla á þær: Þú ert að selja
þig. Fólk ætti að fara varlega í að dæma
þær þegar þær eru að vinna sín störf,“ segir
Katrín með áhersluþunga og heldur áfram:
„Umræðan um Hólmfríði í borgarstjórn
var til dæmis út í hött, fólk var farið að
deila um það sem því kemur bara ekki
neitt við. Hvort heldur Hólmfríður er
ungfrú heimur og vinnur við það í eitt ár
eða ræður sig sem flugfreyja í eitt ár kemur
fólki bara ekki neitt við.
Sem fréttamaður hef ég það sérverkefni
að fylgjast með borgarstjórnarfundum og
það er ægilega gaman, sérstaklega þegar
rætt er um fegurðardrottningar," segir
Katrín og brosir undirfurðulega.
- Er það vegna þess að þér er málið skylt?
„Nei, mér er málið nefnilega alls ekki
skylt. Ég hef ekkert með fegurðarsam-
keppni að gera. Margir halda að fegurðar-
samkeppni og fyrirsætukeppnirnar séu
sami hluturinn en það er alger misskilning-
ur. Stelpa, sem myndast vel og er góð fyrir-
sæta, þarf alls ekki að vera nein fegurðar-
drottning. Til dæmis stelpa eins og Renée
Simonsen, sem er ein hæst launaða fyrir-
sæta heims og með hærri laun en Banda-
ríkjaforseti, hún yrði aldrei kosin fegurð-
ardrottning. í fyrsta lagi er hún allt alltof
grönn og of há, með of stóran munn og svo
framvegis,“ segir Katrín að lokum.
Kristín Jónsdóttir
Vikan 9. tbl. 11