Vikan - 17.09.1987, Síða 62
Það er ekki sjónarmunur áfarartœkj-
unum tveimur sem þeysa eftir þráð-
beinni brautinni. Áhorfendur horfa á
eftir þeim og viróast þau minnka eftir
því sem fjœr dregur. Það er erfitt að
gera sér grein fyrir hvor bíllinn verði á
undan. Fólkið stendur upp en gjóar
einnig augum að Ijósum við ráslinuna
sem eiga að gefa til kvnna hvor hafi
sigrað. Hávaðinn fjarar út en við enda
brautarinnar er samkeppni bílstjóranna
tveggja ennþá í algleymingi. Þetta er
keppni um örfáa metra. Sekúndubrot.
Eins og formanni Kvarlmiluklúbbsins
sæmir er Bjarni óþreytandi bílaáhuga-
maður. Hann er einn fárra íslendinga
sem hafa smíðað sérútbúinn kvartmílu-
bíl. „Þetta er Camaro 1969 sem ég
eignaðist í félagi við annan árið 1978.
Fljótlega keypti ég hlut félaga míns og
keppti á honum í götubílaflokki í
kvartmílunni. Það var hins vegar draum-
ur hjá mér að búa til „pro-stock“-bíl og
ég réðst í það fyrir rest. Verkið tók tvö
ár, 1985-1986, en ég hafði verið að safna
smátt og smátt i bílinn frá 1979. Nú er
svo komið að það er ekkert upprunalegt
í bílnum nema hurðirnar og toppurinn.
Ég smíðaði nýja grind úr sérinnfluttum
rörum, gólfið er úr áli, yfirbyggingin að
mestu úr fiber og í rúðunum er plexí-
gler. Vélin er 427 cub. inc. „big-block“
Chevrolet mótor en í honum er í raun-
inni ekkert upprunalegt nema stimpla-
stangirnar. í bílnum er svo sérsmiðuð
tveggja gíra kvartmílusjálfskipting.“
Bjarni notar þennan bíl einungis í
keppni en þess á milli eyðir hann ótal
stundum í viðhald og endurbætur.
„Mesta vinnan felst í undirbúningi og
sá tími, sem fer i akstur, er hverfandi lít-
ill. En þetta er vel þess virði,“ segir hann
án þess að hika. Eða eins og annar
kvartmíluáhugamaður benti á: „Þetta er
pottþétt sport - og ódýrt, allavega mun
ódýrara en að hafa 500 hesta á gjöf í
hesthúsi. Þú getur líka ímyndað þér
vandræðin við að beita þetta mörgum
hrossum fyrir vagn. Þá er betra að koma
þeim öllum fyrir í einni vél og kitla síðan
pinnann.“
62 VI KAN 38. TBL