Vikan - 24.03.1988, Qupperneq 40

Sendið póstinum biéf!
Pósturinn mun reyna að svara öllum ykkar spurn-
ingum, veita ráð og birtir einnig bréf þeirra sem
vilja deilu reynslu sinni með öðrum eða þurfa af
einhverjum orsökum að létta á hjarta sínu.
VIKAN PÓSTURINN HÁALEIHSBRAUT 1, 105 RVÍK
Okkur semur ekki
Dóttir mín og kærasti hennar búa hjá
mér ásamt barni sem hún eignaðist með
fyrri kærasta sínum. Mér og henni semur
alls ekki og hún ætlast til að ég passi fyrir
hana barnið hvenær sem henni dettur í
hug og ef ég ekki samþykki þá fer allt í
háaloft. Það er ekki hægt að ræða þetta
við hana því hún öskrar bara á mig og fer
í burtu. Kærastinn hennar er mjög indæll
og mér finnst eins og ég hafi þar eignast
son og mér þykir auðvitað mjög vænt um
barnabarn mitt og þess vegna hef ég ekki
beðið þau um að flytja út. Aftur á móti vil
ég gjarnan eiga einhvern tíma fyrir sjálfa
mig, sem tekst ekki eins og ástandið er
nú. Hvað er til ráða?
Amma í vanda.
Ástandið ersvo sannarlega flókið. Lík-
lega veit dóttir þín að þú vilt ekki segja
þeim að fara og þess vegna hegðar hún
sér á þennan hátt - og kemst upp með
það. Kannski er þín eina von að ná til
hennar í gegnum kærastann. Hann verð-
ur að gera henni grein fyrir því að hún
hafi komið illa fram og að hegðun hennar
geri það að verkum að þið getið ekki búið
öll saman og haft það gott. Þú verður að
standa ákveðin með honum og segja
henni hvað það er sem þú sért tilbúin að
gera fyrir hana og hvað ekki. Þú skalt
ekkert vera að ræða það - þar sem það
hefur sýnt sig að það þýðir ekkert - þú
setur einfaldlega reglur sem verður að
fara eftir.
Er allt búið
á milli okkar?
Við erum búin að vera saman í næst-
um eitt ár og haft það gott saman, þá
sagði kærastinn minn við mig, upp úr
þurru að hann væri ekki viss um að hann
vildi vera á föstu lengur og að hann þyrfti
tíma til að hugsa málið. Hann er 19 og ég
17. Ég hef ekki h itt hann núna í þrjár vik-
ur og hann hefur ekki haft samband. Ég
hef frétt að hann væri mikið úti með vin-
um sínum en aö hann hafi ekki sést með
annarri stelpu. Ég sakna hans mikið. Á
ég að hringja til hans?
Suðurnesjastelpa
Þú ættir ekki að hringja. Þar með
þvingarðu hann til að taka ákvörðun á
staðnum, eða hann endurtekur bara að
hann þurfi meiri tíma. Hvernig væri að þú
skrifaðir honum bréf í staðinn, þar sem
þú segðir honum að þig langaði að vita
hvernig gengi hjá honum og hvort hann
langaði að hitta þig aftur. Þá fær hann
tíma til að hugsa sig vel um og ef hann
svarar ekki þá verðurðu að taka því að
hann hefur ekki áhuga á að endurnýja
sambandið. Þetta er erfitt, en þá geturðu
farið að snúa þér að öllum hinum fiskun-
um sem eru í sjónum - ekki satt?
40 VIKAN
Hvernig bregstu
við framhjáhaldi?
í síðustu viku greindum við frá því að framhjáhald giftra kvenna hefði auk-
ist mjög á síðustu áratugum og væru konumar nú að ná körlunum í þess-
um efnum, það er að tæplega helmingur þeirra hefði haldið framhjá áður
en þær náðu fertugsaldrinum. í framhaldi af þessari umfjöllun hringdu
nokkrar konur í okkur til að greina frá reynslu sinni í þessum efnum svo
og því hvemig þær myndu bregðasf við ef þær uppgötvuðu að eiginmaður
þeirra eða sambýlismaður héldi framhjá. Hér koma frásagnir nokkurra
kvenna sem hafa viljað tjá sig um þessi mál.
„Gráta, öskra, ég er svo brjálæðislega ást-
fangin af sambýlismanni mínum, svo háð
honum tilfinningalega að ég fæ gæsahúð
við hugsunina um að hann haldi íramhjá
mér.“
24, ára, ritari.
„Ég ætti ekki að segja þetta en hið fyrsta
sem ég myndi gera væri að fá mér eina ró-
andi.“
41 árs, búsmóðir.
„Ég barði elskhuga minn í andlitið er hann
sagði mér að hann hefði verið með annarri
konu. Síðan henti ég öllum eigum hans í
gólfið, kallaði hann öllum illum nöfhum
og öskraði mig hása. Eftir það var ég tilbú-
in að setjast niður með honum ræða þetta
mái í alvöru."
27 ára, myndlistarkona.
„Ég mundi svara honum í sömu mynt, fara
í rúmið með fyrsta manni sem mér litist
vel á og vera viss um að sambýlismaður
minn vissi af því. Það er ekkert eins gott á
bragðið og hefndin."
25 ára, setjari.
„Ég mundi hafa samband við heimilislækn-
inn. Án gríns. Með aila þessa kynsjúkdóma
grasserandi í þjóðfélaginu myndi ég fyrst
athuga mína eigin heilsu og síðan hafa
áhyggjur af tilfinningum mínum."
33 ára, bókhaldari.
„Ég hef átt elskhuga sem voru grimmir og
gleymnir, elskhuga með áfengisvandamál
og kynlífsvandamál. En eitt get ég aldrei
fýrirgefið og það er að elskhugi minn sofi
hjá annarri konu. Hugsunin um að hann
hafi verið með annarri, kannski aðeins
nokkrum tímum áður en hann kemur í
rúmið með mér, er einum of mikið til að
þola.“
35 ára, skrifstofustúlka.
„Þið hafið heyrt setninguna „Farðu heim
til mömmu". Það gerði ég. Fór til móður
minnar úti á landi og var þar í tvær vikur
til að jafna mig. Stundum er gott að eyða
tíma með fólki sem maður hefur þekkt frá
barnæsku."
40 ára, húsmóðir.
„Hrækja í andlitið á honum. Hver þarf á
þessu að halda ofan á alla aðra bömmera
í lífinu?"
23 ára, verkakona.
„Berja saman samning milli okkar. Lífið er
samningaborð og þetta er eitt af aðalmál-
unum.“
28 ára, lögfrœðingur.
„Hvað er „ffamhjáhald"? Því miður finnst
mér það vonleysislega gamaldags að ræða
um slíkt í dag. Ef maðurinn þinn vill smá-
fjölbreytni í lífinu þá hann um það.“
24 ára, afgreiðslustúlka.
„Þetta er ekki heimsendir. Við getum litið
á dæmið þannig að það er drepleiðinlegt
að borða á sama veitingastað á hverju
kvöldi svo af hverju eigum við að búast
við að fólk fari í rúmið með sömu persón-
unni á hverju kvöldi?"
32 ára, kemtari.
„Ég hleyp til vinkonu minnar með öll mín
vandamál og þetta yrði engin undantekn-
ing.“
24 ára, þroskaþjálfi.
„Yfirgefa hann.“
25 ára, fóstra.
OSTURINN