Vikan - 31.05.1990, Side 5

ÞAÐ SAMSVARAR 47 FÓTBOLTAVÖLLUM EÐA 35 ÞÚSUND
RÚMMETRUM AF PLASTI OG ÁLI SEM ÍSLENDINGAR ERU AÐ
LOSA SIG VIÐ TIL ENDURVINNSLUNNAR HF. SEM ANNARS
YRÐI GRAFIÐ NIÐUR í NÁTTÚRUNNI!
Fyrir tæpu ári var stofnað
hér á landi fyrirtækið
Endurvinnslan hf. sem
sér um umsýslu skiiagjalds á
einnota umbúðum öls og gos-
drykkja. íslendingar hafa tekið
vel við sér og eru duglegir að
skila af sér flöskum og dósum.
Fólk tekur jafnan með sér
marga poka af dósum og
flöskum og setur í tilheyrandi
vélar, sem helst er að finna í
stórmörkuðunum, eða fer inn í
Dugguvog þar sem Endur-
vinnslan er enn til húsa. Flutn-
ingar i stærra og betra hús-
næði eru á döfinni. Við litum
inn hjá framkvæmdastjóra
Endurvinnslunnar, Gunnari
Bragasyni, til að forvitnast um
gengi fyrirtækisins hingað til
og hvaöa verkefni væru fram-
undan. Beinast lá við að byrja
á að spyrja að því hve stór
hluti af flöskum og dósum skili
sér til baka.
„Við teljum að 68% hafi skil-
að sér á síðasta ári. Við höfð-
um reiknað með 60% skilum
svo þetta er mjög góður
árangur á fyrsta starfsári mið-
að við reynslu annarra þjóða.“
- Fólk hefur heyrst kvarta
yfir því að það taki alltof
langan tíma að skila - þetta sé
of mikið vesen. Hvað segir þú
um það?
„Já, það er alveg rétt að þaö
getur verið erfitt að skila af sér
en það er bæði vegna þess
hve fáir staðir taka við flöskum
og dósum og einnig teljum við
að fólk komi of sjaldan með
umbúðir. Það er fljótlegra að
koma oftar og með minna í
einu. Núna eru það flestir stór-
markaðir á höfuðborgarsvæð-
inu auk nokkurra móttöku-
stöðva úti á landi, fyrir utan
okkur, sem greiða út skila-
gjald. Við viljum fá fleiri kaup-
menn inn í kerfiö. Þeir selja
þessa vöru svo það er ekki
óeðlilegt að fólk geti skilað
henni á sama stað. Kaupmenn
hafa hins vegar viljað fara var-
lega meðan einhver reynsla
kemst á þetta en mér þykir
mjög líklegt að þeir komi inn í
þetta í auknum mæli. Það er
ekkert til um þetta í lögum
þannig að ekki getum við
skikkað þá. Við beitum okkur
þó mjög fyrir því að reyna að
fá þá til liðs við okkur og erum
bjartsýn á árangur."
- Er ekki dýrt fyrirtæki fyrir
kaupmanninn á horninu aö
koma sér upp þeim vélum sem
til þarf?
„Minni búðir og söluturnar
þurfa ekki endilega vélar.
Það er vel hægt að taka
við þessu yfir borðið eins og
gert hefur verið alla tíð með
glerið. Það tekur auðvitað
meira pláss en eftir því sem
auðveldara er að skila umbúð-
unum kemur fólk oftar og með
minna í einu. Við sjáum svo
um að sækja umbúðirnar
reglulega. Kaupmenn fá á-
kveðið þóknunargjald fyrir svo
þetta ætti ekki að koma sér
neitt illa fyrir þá. Eins og stað-
an er núna má margt bæta,
það sjáum við vel. Þetta hefur
verið mjög hröö uppbygging
en gengið nokkuð vel. Fólk
hefur sýnt okkur mikla þolin-
mæði og við þökkum fyrir það.
Þetta er ekki orðið fullnægj-
andi ennþá svo við verðum að
biðja fólk að sýna biðlund enn
um stund. Við flytjum í nýtt
húsnæði bráðlega og það er
öllu rýmra og hlýlegra. Við höf-
um þó aldrei hugsaö okkur að
gera okkar móttöku að neinum
miðpunkti."
- Hvaðverðurumallarþær
dósir og flöskur sem koma inn
til ykkar?
„Allt ál og plast er pressað
og síðan sett í gáma og flutt
utan til frekari vinnslu. Á þessu
ári er áætlað að pressa 362
tonn af áldósum og 626 tonn
af plastflöskum. Þarna er um
að ræöa 35.000 rúmmetra af
ópressuðu efni sem sent er út
til frekari vinnslu og menn geta
ímyndað sér allt plássið sem
þetta tæki ef þetta væri urðað
eins og gert var. Þjóðfélagið
sparar þarna mikinn urðunar-
kostnað. Glerið hefur verið
meira vandamál hjá okkur. Því
er hent eins og er en stefnt er
að því aö brjóta það og finna
not fyrir það hér heima.
Reyndar er ætlunin að finna
not fyrir allt sem kemur þannig
að ekki þurfi að henda neinu.“
HTBL.1990 VIKAN 5
TEXTI: GYÐA DRÖFN TRYGGVADÓITIR