Vikan - 16.05.1991, Qupperneq 12

lestri, spá í tarotspil af mörgum gerðum og
psy-cards, spil sem hún segist fá í Englandi og
nota i lok spádómanna til að fá svör við sér-
stökum spurningum fólks. - En hverju fær fólk
mest út úr? spurði Vikukonan. Spákonunni
blandaðist ekki hugur um það. „Það eru venju-
leg spil og svo tarot. Venjulegu spilin gefa
heildarspá en tarot er aftur nákvæmara hvað
viðvíkur tíma og fínni blæbrigðum." Þessum
ráðleggingum var tekið. „Sko út úr lófalestri
færðu mest svona persónuleikalýsingu og
þess háttar. En ef það er framtíðin sem þú ert
spennt fyrir mæli ég með þessu." Skýr og skil-
merkileg kona, viss í sinni sök!
Það er einmitt tilfinningin sem maður fær hjá
þessari spákonu - að hún sé alveg prýðilega
skýr í kollinum, með skemmtilega kímnigáfu,
til í spjall og spaug! Það hefur líka heyrst að
margir komi til hennar kannski ekki svo mikið til
að fá spá heldur til að hlæja og eiga notalega
stund. Sjálf segist hún eiga viðskiptavini af öll-
um gerðum og endurkomur þeirra séu allt frá
því að vera á tveggja til þriggja mánaða fresti
til þess að ár, jafnvel þrjú ár, líði á milli.
„Taktu nú þennan spilabunka og skiptu hon-
um í tvennt.“ Þegar það hafði verið gert hófust
lagnir spilanna ein af annarri.
Spákona kveikti í sígarettu og fékk sér sopa
úr gosflösku. „Ertu nýflutt," var þaö fyrsta sem
hún sagði. Konan sat og horfði á hana og svar-
aði engu svo spurningin var endurtekin.
- Verð ég að svara spurningum frá þér?
„Nei, nei, þú ræður því sjálf, en ég sé þetta
bara svo greinilega hérna að þú hlýtur að vera
nýflutt. Það er annars svolítið skrítið að þú
virðist nú þegar vera farin að hugsa um að
flytja aftur. Getur það verið? Þetta er engan
veginn endanlegur staður sem þið eruð á
núna. Svo mikið get ég fullyrt."
Nú gat útsendari Vikunnar ekki stillt sig. - Ja
ég veit ekki, en það er kannski verið að spek-
úlera í ýmsu.
„Já það er greinilegt og það tengist meðal
annars atvinnumálum. Sko um þau get ég sagt
þér að tækifærin munu birtast og þau virkilega
fín, góðar tekjur og spennandi störf. En það
þýðir ekkert að sitja bara inni í sófa, bora í nef-
ið og bíða. Það verður að vera vakandi þegar
þau birtast. Maður fær ekkert með því að
ímynda sér að lífið komi á silfurfati. Hins vegar
get ég sagt þér að þetta minnir svolítið á silfur-
fat því hér eru möguleikarnir svo góðir, ef
menn bara eru vakandi."
Spákonan lítur upp. „Við erum nú báðar
komnar á þann aldur að við vitum vel að lífið er
ekki bara „eitt joke“, ekki satt - ha? Maður þarf
sko að hafa fyrir sínu.“ Hún fær sér teyg af
sykurlausu greipi og heldur áfram.
„Hérna sé ég líka utanlandsferð sem verður
alveg stórkostleg. Þá á ég við að hún verður al-
veg óskaplega gefandi og getur jafnvel haft
talsverð áhrif á framtíðina. Þú ert gift, er það
ekki?“ Útsendarinn kinkaði kolli. „Þessi utan-
landsferð verður innan árs og hefur eitthvað
mikið með manninn þinn að gera. En hún verð-
ur mikil gæfuferð."
Spákonan lét aftur skipta spilastokknum og
lagði aðra lögn með venjulegu spilunum.
„Ja, eitthvert tilfinningarót hefur nú verið en
það sýnist mér að sé yfirstaðið og fram undan
miklu meiri festa og rólegheit, þá meina ég
svona hið innra. Nú og svo kemur hérna veru-
leg tekjuaukning. Þið hafið nú verið hálfblönk í
seinni tíð. En það fer að lagast." - Ja, það var
ekki ónýtt, hugsaöi konan og vonaði af innsta
hjarta að spákonan væri marktæk!
„Nú, hérna sé ég tvo menn. Er maðurinn
þinn dökkhærður eða brúnhærður? Já, þá er
þetta ábyggilega hann. Veistu, hann hefur
mjög sterkar tilfinningar til þín án þess að hann
sé alltaf að segja frá því. Hann er í raun og
veru þinn mesti aðdáandi. Og vertu ekkert fúl
þó hann tali ekki mikið um það. Hann er nú svo
lokaður hvort eð er. En hann er mikið hrifinn af
þér og kannski dálítið háður þér. Annars get
ég sagt þér að maðurinn þinn er sérstaklega
nákvæmur í vinnu og mjög vinnusamur án
þess að vera nokkur vinnusjúklingur. Sko,
hann tekur ekki meö sér vinnuna upp í rúm.
Það er alveg öruggt.“
■ Hún grípur andann á lofti og
Vikukonan dáist að því hvernig orðin
flæða af vörum hennar og allt sagt af
skemmtilegri sannfæringu og skýrt.
Ekkert múður eða þreifingar eftir
upplýsingum.
■ „Bíddu nú hæg.“ Spákonan lyftist
í sætinu og það vefst ekki fyrir henni
frekar en fyrri daginn að koma orðum að
því sem hún sér í spilunum.
Spákonan er þannig á svipinn að konan bíð-
ur bara eftir að hún fari að segja eitthvað um
áhugamál eiginmannsins í rúminu en hvort
spákonan stillti sig eöa konan hafði á röngu að
standa verður aldrei upplýst.
„Nú, svo er hérna annar sem mér sýnist
vera Ijósskolhærður. Hann kemur nú frekar
fram sem leiðbeinandi eða einhver sem hefur
mikil áhrif á líf þitt með viðhorfum sínum eða
verðmætamati; eitthvað í þeim dúr. Já, þetta
hlýtur að vera vinur þinn eða einhver sem þú
þarft að hafa samskipti við vegna vinnu eða
áhugamáls."
Konan okkar leitaði í huga sér og gat fundið
tvo Ijósskolhærða, annan sem tengdist áhuga-
máli og hinn í tengslum við ákveðin verkefni.
En hvor var það? Því gæti enginn svarað
nema ef til vill framtíðin. Það bætti samt heldur
úr skák að báðir eru bestu menn. Spákonan ók
sér, kveikti í nýrri sígarettu og hélt ótrauð
áfram.
„Heyrðu, ertu nokkuð að hugsa um að fara
að eiga barn? Þú átt börn, er það ekki? Þrjú, er
það ekki?
- Nei, tvö.
„Hérna er nú samt ólétta í spilunum og það
er eitthvað nálægt þér. Ekki yrði ég hissa þó þú
yrðir orðin amma eftir þrjú ár. Verður að athuga
að þeir geta sko líka potað þessir bráðungu
menn!“ Konunni hnykkti svolítið við orðavalið
en lét ekki á neinu bera. „Allavega ólétta ná-
lægt þér fljótlega."
Og nú verður að segja lesendum eins og er.
Tveimur dögum eftir að þessi úrskurður var
upp kveðinn frétti útsendari Vikunnar að ung
kona, sem henni þykir mjög vænt um, væri
ófrísk! Var þetta óléttan í spilunum eða er
ömmuspáin kannski það sem ber að reiða sig
á? Hvað er annars annarra manna ófætt barn
að gera í spilum hjá fólki?
En spákonan góða var ekki af baki dottin og
sá ýmislegt fleira. „Nú við skulum þá líta að-
eins betur á fjármálastöðuna. Ekki þar fyrir, mér
finnst nú alltaf sjálfri að í hvert skipti sem mað-
ur eignast pening borgi maður reikninga og fyr-
ir hvern reikning, sem maður borgar, birtist
tveir aðrir. Þetta er eins og tvíhöfða skrímsli,
fjármál fólks hérna á Islandi. En þín peninga-
mál eru að taka mjög góða stefnu. Þetta geng-
ur svona í bylgjum, veistu. Stundum virðumst
við laða að okkur fé og stundum er eins og það
beinlínis leggi á flótta ef við skjótum upp kollin-
um. Annars vil ég skipta peningum í þrennt.
Það eru í fyrsta lagi tekjur fyrir vinnu. í öðru
lagi peningar sem ekkert er haft fyrir, til dæmis
lottóvinningar og vinningar í happdrætti. I
þriðja lagi er svo gróði. Eins og ef þú kaupir bíl
fyrir 450 þúsund og selur hann skömmu síðar
fyrir 550 þúsund. Það er gróöi ef ég miða við
að þú hafir ekkert gert við bílskömmina."
Hún grípur andann á lofti og Vikukonan dá-
ist að því hvernig orðin flæða af vörum hennar
og allt sagt af skemmtilegri sannfæringu og
skýrt. Ekkert múður eða þreifingar eftir upplýs-
ingum.
„Þessi þrjú atriði í fjármálum eru öll að fara
að snúast þér í hag og þú munt sjá það greini-
lega á næstu fimm til sex árum að þetta er ekk-
ert bull. Þú ert að fara inn í tímabil að þar sem
þú átt auðvelt með að laða að þér fjármagn á
öllum þessum þremur sviðum. En þú verður að
hafa augun opin, nýta þér það sem þú átt kost
á. Réttu straumarnir eru fyrir hendi. Já og svo
er lika eitthvað hérna með sjálfstæða vinnu
sem getur gefið mjög vel af sér.“
Konan var farin að kætast í hjarta sínu og
átti ekki langt í land með að trúa hverju orði.
„Bíddu nú hæg.“ Spákonan lyftist í sætinu
og það vefst ekki fyrir henni frekar en fyrri dag-
inn að koma orðum að því sem hún sér í spil-
unum. „Já, það er nú ekki svo að ég sé að
segja að þú eigir eftir að hella þér í djammið á
skemmtistöðunum." Konan grípurfram í: — Ja,
ég fer nú bara helst ekki þangað. Mér finnst
ekkert þangað að sækja. „Ja, segjum tvær.
Ekki nenni ég að vera að þvælast þarna um
innan um alls kyns fólk sem veit ekki heldur
eftir hverju það er að sækjast. Nei, það er sko
langt síðan maður hætti að reyna það“
- En hvað ætlaðiröu að fara að segja mér?
„Án þess að ég segi að þú hafir lifað ein-
hverju klausturlífi fullyrði ég að félagslífið mun
taka miklum stakkaskiptum og þú átt eftir að
upplifa miklu meiri fjölbreytni á því sviði. Já og
svo áttu eftir að læra meira. Ég get ekki alveg
sagt í hverju það er fólgið en gæti verið eitt-
hvað svona andlegt eða svoleiðis."
Hér tekur spákonan sér hvíld, sýpur á flösk-
unni góðu og heldur áfram að reykja. „Sko fólk
má ekki rugla saman góðu félagslífi og um-
gengni við fólk, við það að vera sífellt í ein-
hverju djammi, ha? Og hver svo sem vill það -
nema kannski einhverjir krakkar sem vita ekki
enn hvert þau stefna? Þau finna það örugg-
lega ekki á skemmtistöðunum. En svona gat
maður nú verið vitlaus, ekki satt?“
Það er svolítið skemmtilegt en um leiö sér-