Vikan


Vikan - 16.05.1991, Blaðsíða 24

Vikan - 16.05.1991, Blaðsíða 24
##Hann kom fram við mig eins og ég væri þræll. Ofbeldið kom fram í því að hann henti öllu út um allt og ég átti að tína til eftir hann.## Hcmn sagðist geta fengið annan þræl" - segir 32 ára kona frá Filippseyjum Hún er frá Filippseyjum og hefur ver- iö búsett hér á landi í tvö ár. Eigin- manni sínum kynntist hún fyrst í gegnum bréfaskriftir og í janúar fyrir tveimur árum fór hann út til hennar og um þaö bil mánuöi síðar giftu þau sig. „Hann virtist vera ágætismaður. Hann er eldri en ég eöa 46 ára gamall en ég er 32 ára. Hann sagðist geta boðið mér upp á gott líf með sér, hann vildi fá konu sem gat haldið heimili fyrir hann. En hann átti ekkert heimili, á þeim tveimur árum sem við höfum búið saman höf- um við búið á sjö stöðum, á tveimur stöðum í Reykjavík og svo út um allt land. Hann hafði flækst víða áður en við kynntumst og það virt- ust allir þekkja hann alls staðar. Hann hafði búið um tíma í Noregi með stúlku og á þar tvo syni. Þegar ég spurði hvers vegna hefði slitnað upp úr því sambandi sagði hann að hún hefði verið lesbísk. Síðar komst ég að því að það var tóm della, hún er núna gift ágætismanni. Enda er varla orð að marka það sem hann segir. Ætli hann segi ekki í dag að ég sé les- bía! Hann var einnig kvæntur íslenskri konu og á með henni nokkur börn sem öll hafa snúið baki við honum. Þau nota ekki einu sinni nafnið hans því þá er erfitt fyrir þau að fá vinnu. Hann er gjaldþrota og má ekkert eiga og því hefur hann skrifað tvo bíla, sem hann hefur keypt, á nafnið mitt og dóttur okkar. Hann er drykkjumaöur en hefur alltaf lofað að fara að breyta lífi sínu til betri vegar. Hann drakk dög- um saman, þoldi ekki barnið, gekk illa um og ég átti að ganga frá öllu. Hann kom fram við mig eins og ég væri þræll. Ofbeldið kom fram í því aö hann henti öllu út um allt og ég átti að tína til eftir hann. Hann lét mig rétt fá peninga til brýnustu lífsnauðsynja, allt hittfórtil áfengis- kaupa. Mér leið illa með honum, hann var alltaf í svo vondu skapi, blótaði öllu og öllum. Ég vildi ekki að dóttir okkar byggi við þetta. Ég hef farið tvisvar frá honum áöur, í fyrsta skipti þegar við bjuggum úti á landi. Þá fór ég til vinafólks og var þar í tíu daga. Og hingað í Kvennaathvarf- ið kom ég í júní fyrir tæpum tveimur árum og var hér þá í einn mánuð en þá var hann farinn að henda húsgögnum út um allt og hrinti mér. Ég var þá ófrísk að barninu okkar. Hann hafði hótað mér því að ég yrði send úr landi ef ég væri með eitthvert múður. Svo varð ég ófrísk aftur og er nú komin fjóra mánuði á leið. Ég geng með tvíbura og vissi ekki hvort ég ætti að hlæja eða gráta þegar ég komst að því. Þetta var sannarlega erfitt líf hjá mér. Hann greiddi aldrei neina reikninga, þegar þeir komu tók hann þá og henti þeim í ruslið. Ég spurði hvers vegna hann gerði það. -Átt þú einhverja peninga til að greiða þetta? var svarið. Um daginn hringdi ég í hann og spurði hvort hann gæti sent mér prófskírteinið mitt en ég er með próf í verslunarfræðum. Hann sagðist hafa hent skírteininu. Það vantar ekki að hann segist elska mig út af lífinu, kallar mig ástina sína og lofar bót og betrun. Hann hefur farið í meðferð á Vogi og fleiri stöðum, til dæmis á Landspítalann, en ekkert dugar. Þegar ég var að gefast upp nú og sagði að ég væri farin frá honum sagði hann það vera allt í lagi, hann gæti náð sér í nóg af þrælum þaðan sem ég heföi komið. Hann hefur farið á AA fundi en þeir hafa ver- ið svo erfiðir að hann hefur stundum þurft að fá sér neðan í því þegar hann hefur komið heim. Hann hvatti mig til að fara á Al-Anon fund, ég fór þangað en hætti því þegar hann hélt áfram að drekka. Þá ákvað ég að hætta frekar að búa með honum. Hann hefur setið í fangelsi nokkr- um sinnum og segist hafa drepið mann. Ég bjó síðast úti á landi en tók mér leigubil hingað í Kvennaathvarfið. Ég hef verið svo reið út í hann að ég hefði getað drepið hann. En hann er ekki þess virði að lenda í vandræðum út af honum svo ég ætla að losa mig við hann og alla fjölskyldu hans. Ég ætla að byrja að læra íslensku hjá Rauða krossinum og fara þaðan aftur í nám og fá mér svo vinnu og sjá um mig og börnin mín.“ □ 24 VIKAN 10.TBL 1991
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.