Vikan - 06.02.1992, Blaðsíða 37

TEXTI: HALLGERÐUR HÁDAL
HUGARÓRAR HALLGERÐAR
Á BAK VID
SKRÁARGATIÐ
Mér er svo innilega of-
aukið hér í Hrafna-
nesinu. Það er á
tæru að ég flyt að heiman fljót-
lega. Baddi bróðir er svo rosa-
lega frekjulega búinn að leggja
allt svæðið undir sig og nýju
bleikjuna sína. Við skulum
bara gera okkur alvarlega
grein fyrir því að það er ekkert
hollt fyrir fjórtán ára saklausan
ungling að verða vitni að
þessu dónalega ástarflóði
sem hér þrífst svo skammar-
lega þessa stundina.
Eins og maður viti ekki svo
greinilega hvað þetta lið er að
gera á bak við hurð allan lið-
langan daginn. Það er sko
ekkert verið að fela. Við skul-
um bara athuga það að ef ég
kíki svona sæmilega snöggt af
og til á skráargatið er fyrir neð-
an allar hellur það sem sést.
Ég get svo svarið það að loþa-
peysan hans Badda sést svo
greinilega koma og fara í
skráargatinu, þó þetta lið seg-
ist vera að spila lúdó þegar ég
rétt dett kannski með annað
augað af og til á gatið. Það eru
engin takmörk fyrir því hvað
þetta kynóða lið býður manni
upp á.
Pabbi er alveg viss um að ef
Baddi verður ekki settur í meiri
háttar straff verði Hrafnanesið
eins og barnaheimili í lok
ársins. Mamma er svo rosa-
lega hrifin af Badda og ég fæ
ekki séns á neinu dekri þegar
þessi padda er heima. Ég
greip bara í „kerfi“ til minna
ráða og sprengdi allt með því
að koma þessu liði í algjört
kast, þegar ég seldi nokkrum
vinum aðgang að skráargatinu
einn laugardaginn. Ég meina
mig vantaði fimm þúsund kall í
hvelli. Pabbi og mamma náðu
einum gaurnum þegar hann í
stressi gargaði: „Vá, hvað er
að ske? Er njólinn alltaf svona
rosalega upptekinn?" Pabbi
reif svo svakalega í hnakka-
drambið á gaurnum að við
megum bara þakka fyrir ef
hann verður ekki kærður fyrir
að beita ungling í kurteisis-
heimsókn ofbeldi af verstu
tegund.
Við skulum bara athuga það
að Baddi gat svo innilega
sleppt þessum stælum við
bleikjuna og þá hefðum við
aldrei þurft að hafa eftirlit með
honum þarna í gegnum skrá-
argatið. Þetta var, eins og sást
svo greinilega, nauðsynlegt
eftirlit enda má segja að ég sé
búin að vinna fyrir toppnum
sem mig vantaði fyrir árshátíð-
ina I skólanum. Það vantar
bara hundrað kall upp á.
Ég má engan fá heim á
næstunni og mamma er búin
að hugga Badda svo ósmekk-
lega að maður fær velgju af
þessu ofdekraða liði með það
sama.
Viö skulum bara athuga það
að þegar Jóu vinkonu vantaði
tíu þúsund kall um daginn
gekk allt upp í einum grænum.
Pabbi hennar er með bað-
brjálæði og enginn fær að
komast að kerinu þetta heilu
og hálfu dagana. Ég bara ráð-
lagði Jóu að kaupa sér freyði-
bað og leigja bekknum baðið
um tíma. Nú, þegar tuttugu og
fimm stykki voru búin að fara í
bað og allir hinir lágu á skrá-
argatinu á meðan varð gamli
hlunkurinn svo trylltur að hann
hefur þverneitað að nota karið
síðan af ótta við líkþorn og
vörtur. Jóa fékk því ekki bara
peninginn heldur getur hún í
fyrsta skipti farið þetta tvisvar
þrisvar á dag I bað. Vonandi
verö ég uppgötvuð fljótlega.
SAM-ÚTGÁFAN S 813122
ENGINN
GEÍUR
VERIÐ
ÁN HÚSA
&HÍBÝLA
3.TBL.1992 VIKAN 37