Vikan - 11.03.1993, Qupperneq 48

TEXTIOG UOSM.: JOHANN GUÐNIREYNISSON
rKUI'UV\\y!((l\-------------
KADPMAMAHÖFN KIAII K Á ÓAAK I:
I
I
• •
FYRIR SKOTFFIKLA OG
*
*
HAKARLADYRKENDUR
Hún leggur sig ofan í
skýjabólstrana, leikur
sér við þá dálitla stund
en tekur svo á nýjan leik til við
að vera Flugleiðavél í lend-
ingu. Og fyrr en varir eru ský-
in orðin ósköp venjuleg ský,
með sólina fyrir ofan sig, þó
þau rými stundum til fyrir sól-
um þá kippir okkur dálítið í
þetta danska kyn þegar við
komum til Danmerkur. Þarna
getum við séð allt það fallega
sem blés andanum inn í
Jónas Hallgrímsson og félaga
meðan þeir dvöldu þar við
nám á síðustu öld. Þarna
rugga sér gamlar seglskútur
þjóðarrétti Dana og danska
siði sem kynslóðunum hefur
hlotnast í arf, hverri af annarri.
Eftir góðan mat og vín
sprangar maður um steinlögð
strætin og sogar í sig andann
úr húsunum, trjánum og sjón-
um. Maður getur næstum því
farið að yrkja á staðnum.
ur og af honum eiga þeir nóg.
Bara listinn yfir þær tegundir
inniheldur einar tíu eða meira
á einum þriggja veitingastaða
sem eru undir stöðvarþaki
járnbrautanna inni í miðborg-
inni. Þar er boðið upp á marg-
ar fleiri tegundir matar, bæði
heita og kalda rétti eins og
hver getur í sig látið fyrir að-
eins um eitt þúsund íslenskar
krónur.
Þegar þjónninn var spurður
að því á ágætri, íslenskri
skóladönsku, sem enginn
skyldi hika við að nota á þess-
um tunguvígstöðvum, hvað
mætti fara margar ferðir svar-
aði hann því til að það væri
opið til hálftíu um kvöldið.
Þetta var í hádeginu! Og
þarna leika neðanjarðarjárn-
brautir undir borðum á tein-
ana sína. Einnig má finna
fínni staði þar sem boðið er
upp á kjarngóða, danska
þjóðarrétti. Smurbrauð með
síld og osti að upplagi þar
sem áleggið nær langt út fyrir
brauðið. Meira að segja geta
skötufíklar og hákarladýrk-
endur upp á íslenska móðinn
fengið að smakka ævafornan
(15 mánaða) ost með rommi
út á. Þá er gott að hafa snafs-
inn!
EKKI SVEKKELSI
Þessi staður er við hliðina á
Þjóðminjasafninu þeirra í
Kaupmannahöfn en það
gegnir ýmsum fleiri hlutverk-
um en að hýsa danska sögu
og menningu frá órófi alda. í
safninu getur að líta hinar
ýmsu sýningar sem fara um
heiminn og ein slíkra sýninga
er einmitt saga víkinganna
sem farið hefur um Evrópu
niðri við Nýhöfn, ósköp hæg-
látar og virðulegar.
Meðfram kajanum, and-
spænis þessum öldnu farkost-
um, standa krár og veitinga-
staðir aðrir í röðum, með alls
kyns kræsingar á boðstólum.
Og verðið þarf ekki að vera í
neinum háum köntum og á
þessum stöðum má finna
MEÐ ROMM ÚT Á
Danirnir eru ákaflega hrifnir af
síld og þeir bjóða erlendum
gestum sínum hiklaust að
reyna sig við fiskinn. Hann er
meðhöndlaður á ýmsa vegu,
með alls kyns kryddlegi og
steikingum og með honum
borið fram danskt öl og snafs.
Þeim finnst snafsinn líka góð-
A Veitinga-
staöur í
hjarta
járnbrautar
stöövar.
stöfunum sem smeygja sér
niður á danska grund. Kaup-
mannahöfn er það, heillin.
Svolítið svöl í endaðan októ-
ber en þó engu að síður hlý-
leg í eðli sfnu að vanda.
Þrátt fyrir að við íslendingar
megum ekki til þess hugsa að
tapa fyrir Dönum í boltaleikj-
um eða öðrum keppnisíþrótt-
48 VIKAN 5.TBL.1993