Vikan - 19.05.1993, Blaðsíða 30

STOÐUGAR TRUFLANIR
JÓNA RÚNA KVARAN MIÐILL SKRIFAR UM SÁLRÆN SJÓNARMIÐ
Töluvert hefur boriö á bréfum frá fólki sem telur sig
sjá svip látinna og það í ríkum mæli. Eitt þessara
ágætu bréfa barst mér um langan veg frá pilti sem
kýs aö kalla sig Davíö og dvelur um þessar mundir í
Austur-Evrópu viö nám sem hann tilgreinir ekki nán-
ar. Nafnið er aö sjálfsögöu dulnefni. Hann er rúm-
lega tvítugur og finnst hann vera aö upplifa núna í
seinni tíö nýja og mjög sérkennilega reynslu sem
truflar hann stööugt.
JARÐBUNDINN OG RAUNSÆR
„Það er svo furöulegt, Jóna Rúna, aö ég sem er
almennt talinn jaröbundinn og raunsær er í
vandræöum vegna þess aö ég sé einhvers kon-
ar svipi látinna af og til í seinni tíö eöa eiginlega
síöan unnusta mín flutti út frá mér. Þaö var jafn-
framt reynsla sem ég tók mjög nærri mér, aö
hún skyldi yfirgefa mig.“ Davíð segist alls ekki
trúa á dulræn fyrirbæri og í því liggi vandinn. Síöan
unnustan fór býr hann einn í húsi frá síðustu öld.
DULARFULUR SKUGGAR
Stundum á daginn, þegar hann er aö læra, finnst
honum endilega eins og einhver sé nálægur honum.
í framhaldi af þannig tilfinningu hans sér hann mjög
dularfullum skuggum einhverra eins og bregöa fyrir.
Hann jafnvel sér viökomandi mjög skýrt og veröur ó-
trúlega bilt viö sem von er. „Mér finnst ég aöallega
veröa fyrir þessari reynslu þegar enginn er í
húsinu nema ég. Þegar vinir mínir eru í heim-
sókn gerist ekkert í líkingu viö þetta sem ég
upplifi. Hitt er annaö mál aö þeir hafa lika eins
og ég oröiö þessa áskynja og jafnvel stundum
séö þaö sama og ég,“ segir hann og er mjög óör-
uggur.
ERFIÐUR MISSIR OG ANDVÖKUR
Davíö er nýskilinn eins og áöur sagöi og hann er
undir þónokkru álagi enda liggur mikiö fyrir hjá hon-
um í náminu. Hann telur að ekkert líf sé að loknu
þessu. Davíð vill þó meina aö þaö sem hann er aö
upplifa séu svipir þeirra sem eru farnir af jöröinni.
Og áfram heldur hann. „Ég get vel viöurkennt aö
ég er mjög trekktur út af þessu. Ef ég vissi ekki
betur myndi ég halda aö ég væri hreinlega aö
brjálast. Þaö var mjög erfitt fyrir mig aö missa
kærustuna og oft ligg ég vakandi og læt mig
dreyma um aö hún komi aftur. Þaö komst annar
maöur í spiliö og hreinlega stal henni frá mér, ef
hægt er aö segja sem svo.“
HÖGG OG HUÓÐ HEYRAST
Davíð biöur mig aö segja sér hvaö ég haldi um þaö
sem hann er aö upplifa og hvernig hann geti stopp-
aö þessi ósköp af, því þetta sé vægast sagt mjög
óþægilegt. „Mér bara líkar þetta alls ekki og ef
þetta heldur áfram verö ég aö flytja úr húsinu.
Þegar verst lætur heyrast högg og annarleg
hljóö meö þessum komum svipanna og þeir
sjást jafnvel i fullri stærö og þaö svo greinilega
aö ég get i flestum tilvikum séö hvort um er aö
ræöa karl eöa konu,“ segir Davíð og er mikið niðri
fyrir sem von er enda algjörlega fráhverfur svona
nokkru og trúlaus í þokkabót, bæöi á Guö og Jesú
Krist. Hann virðist jafnvel vera svo jarðbundinn að
hann segir sig álíka ónæman og tannstöngul þannig
aö ástandið hljóti að vera tilfallandi. Ekki virðist
hann halda þetta ímyndun því hann biður um stuön-
ing og leiðsögn til að losna undan þessari óáran
eins og hann kallar fyrirbærin sjálfur. Dularfullt finnst
honum að svipirnir birtast frekar ef hann er einn og
þeir sveima þá kannski tímunum saman fyrir augun-
um á honum.
DRAUGAGANGUR EÐA BRJÁLSEMI
Vinir hans, sem hafa einstaka sinnum upplifaö svip-
aöa reynslu og hann í húsinu, telja fyrirbærið
draugagang eöa ærslanda-fyrirbæri. Þaö er á Davíð
Vinsamlegast handskrifiö
bréf til Jónu Rúnu og
látið fylgja fullt nafn og
kennitölu, ásamt dul-
nefni. Svörin byggjast á
innsæi Jónu Rúnu og
rithandarlestri og því
miður er alls ekki hægt
að fá þau i einkabréfi.
Utanáskríft er;
Jóna Rúna Kvaran, ^
Kambsvegi 25,
104 Reykjavík
aö skilja aö þeir séu jafnskelkaðir og hann þegar
högg fara aö heyrast og hljóö aö myndast, ásamt
því aö svipirnir fara á kreik meö mismiklum fyrir-
gangi. „Ég veit varla hvaö ég á aö gera. Mér
finnst eiginlega ómögulegt aö viöurkenna
möguleika á aö verur frá öörum heimi séu aö
valda mér vandræöum. Þaö hefur svo sem
hvarflaö aö mér, kæra Jóna Rúna, aö kannski
hafi ég misst vitiö vegna þess aö kærastan mín
hafnaöi mér. Alla vega er ég aö drepast úr
hræöslu viö þetta ástand og biö þig lengstra
oröa aö gefa mér heppileg ráö ef þú þá vilt vera
svo góö. Þér er þessi heimur trúlega nokkuð
kunnuglegur þar sem þú ert sjáandi og miöill
eftir því sem ég best veit,“ segir hann dapur og
vonlítill í bragði.
EINKENNI SVIPA
Þaö er kannski ekki úr vegi aö velta fyrst fyrir sér
hvað þaö er sem kalla má svipi frá öðrum heimi og
hvernig þeir birtast fólki. Oftar en ekki finnst fólki
þeir vera jafnraunverulegir útlits og lifendur og nær-
vera þeirra orkar á sjón, heyrn og tilfinningar þeirra
sem þá sjá og skynja. Þetta viröist raunveruleiki
vegna þess aö þeir hafa þessi áhrif á skilningarvit
þess sem sér þá og eiga því aö þessu leyti fljótt á
litiö eitthvað sameiginlegt meö lifendum. Ef sjáand-
inn yröi þeirra ekki áskynja meö þessum hætti væri
upplifun þessi alfarið fyrir utan venjuleg skilningarvit.
Því er alls ekki til aö dreifa því sjón, heyrn og tilfinn-
ing nema sambandiö viö svipina eins og áöur sagði
og þaö er vægast sagt mjög raunverulegt og óum-
deilanlega eðlilegt.
VIRÐAST ÁÞREIFANLEGIR
OG EFNISKENNDIR
Svipir viröast líka vera áþreifanlegir og efniskenndir
að sjá þó þeir lúti ekki jarðneskum lögmálum efnis
og svífi því gjarnan í gegnum veggi og loft af því aö
þeir eru auövitað andlegir þrátt fyrir aö annað geti
virst í fljótu bragði. Aftur á móti hefur veriö taliö aö
þeir gætu auðveldlega skyggt á bæði húsgögn og
fólk þegar þeir birtast og þaö er sérkennilegt vegna
þess aö þeir eru andlegir en ekki efnislegir. Eitt og
annað getur fylgt svipunum sem orkar mjög raun-
verulega á sjáanda svo sem húsbúnaður að því er
virðist, dýr og klæönaður. Þeir eru alls ekki öllum
30 VIKAN 10.TBL. 1993