Vikan - 01.08.1994, Blaðsíða 15

GLÍMUKÓNGURINN SKARPHÉÐINN ORRI:
MEÐ BELTINU
EFTIR JÓHANN GUÐNA REYNISSON / MYNDIR: GUNNAR GUNNARSSON
á mér sem einstaklingi held-
ur á hugsjónum. Frjálshyggj-
an hefur að vísu átt erfitt
uppdráttar á síðastliðnum
árum. Menn virðast alltaf
missa trúna þegar eitthvað
bjátar á og þá er hlaupið aft-
ur í sósíalíska farveginn.
Peningarnir eru teknir frá
þeim sem standa sig og
gefnir þeim sem ekki standa
sig. Þetta er að mínu mati
eitt af stóru vandamálunum í
íslensku þjóðfélagi."
Fyrir hverju myndirðu
beita þór í landsmálapólitík-
inni?
„Talsvert yrði höggvið í
menninguna. Ég myndi til
dæmis leggja listamanna-
laun niður þar sem fólk fær
borgað fyrir það eitt að vera
til sem ég tel ósanngjarnt.
Þjóðleikhúsið fengi minni
fjárveitingar og fleira mætti
telja."
Ekki trúi ég að þú sért á
móti menningu?
„Nei, alls ekki. Ríkið verð-
ur bara að fá meira fyrir pen-
ingana, þetta snýst að mínu
mati um betri nýtingu. Margt
fleira má nefna sem ríkið á
ekkert að skipta sér af. Ég
nefni óperu og sinfóníu-
hljómsveit sem dæmi. At-
vinnuleysingjar sækja fæstir
slíka menningarviðburði
heldur þeir sem hafa meira
milli handanna. Það vill
gjarnan gleymast hvar er
mest þörf fyrir peninga hins
opinbera."
Hvernig sérðu framtíðina
fyrir þér?
„Með því að stunda ís-
lenska glímu hef ég verið
dálítið bundinn við landið og
hef hert þá hnúta með þátt-
töku í stjórnmálum. Ég gæti
þó hugsað mér að fara út til
náms eða keppni ef gott til-
boð fengist en þá þyrfti að
vera eftir einhverju að slægj-
ast,“ segir handhafi Grettis-
beltisins og fær í kjölfarið
síðustu spurninguna:
Hvenær ætlarðu svo að
skila beltinu?
„Einhvern tímann á næstu
öld.“ □

6. TBL. 1994 VIKAN 1 5