Vikan - 01.08.1994, Blaðsíða 58

FERÐALOG
^ in. Bærinn stækkar óðum og
^ ný hverfi með einbýlis- og
wj fjölbýlishúsum hafa risið í
to bæjarjaðrinum sunnanverð-
ijj um, enda náði íbúatalan fjór-
^ um þúsundum nú nýverið. Á
cc röltinu má sjá fjölskrúðugt
mannlíf og ýmislegt skemmti-
legt, svo sem stærsta
glugga landsins sem er á
Fjölbrautarskóla Suðurlands
og hallar á móti sól en skól-
inn er einmitt á Selfossi. En
höldum okkur aðeíns lengur
við Austurveginn. Þar fyrir-
finnst nefnilega ýmislegt
»>i»'
Gestir í
Gestshúsum
gæóa sér á
sunnlensk-
um mat.
fleira en Vöruhús K.Á. og
áðurnefndur ís- og pylsusöl-
ustaður með meiru. Þegar
komið er yfir brúna er Hótel
Selfoss á hægri hönd, ný,
reisuleg bygging sem tekin
var í notkun fyrir níu árum
síðan. Þar er gistirými fyrir
fjörutfu manns, barir, veit-
ingasalir þar sem njóta má
góðra málsverða, kvölds
sem morgna, og þar eru
dansleikir haldnir um helgar.
Á hótelinu er einnig aðstaða
til funda- og ráðstefnuhalda
sem farið er að nýta í aukn-
um mæli. Þegar fram hjá
Vöruhússbyggingunni er
komið má sjá gamalt, fallegt,
gulmálað timburhús með
sólpalli fyrir framan. Þarna er
rekin veitingasalan Kaffi
Krús sem kemur skemmti-
lega á óvart með girnilegum
veitingum, svo sem heima-
bökuðum tertum og ostakök-
um, ásamt alls kyns kaffi-
drykkjum, sumum áfengum,
ásamt hanastélum með hin-
um óvenjulegustu nöfnum,
svo sem „Hífaði Hreppa-
maðurinn, Ringlaði Hver-
gerðingurinn og Flúðasvepp-
urinn“. Húsakynnin eru líka
hlýleg, enda er þetta vinsæll
staður meðal heimafólks til
að hittast á og rabba um lífs-
ins gagn og nauðsynjar.
Þegar maginn er mettur er
gaman að ganga eftir göt-
unni og líta inn í verslanir
58 VIKAN 6. TBL. 1994
sem þar eru þónokkrar
ásamt ýmsum fyrirtækjum
öðrum. Þar má t.d. finna
hannyrðaverslun sem býður
m.a. upp á ótrúlegt úrval
gluggatjaldaefna og bastv-
ara og margir sumarbú-
staðaeigendur í nágrenninu
ku nýta sér verslunina
óspart til að leita sér fanga til
að prýða sumarhúsið.
Skemmtistaðurinn Gjáin er
líka við Austurveginn og
þegar kvölda tekur má heyra
þaðan dynjandi tónlist, enda
streyma þangað ungir, sem
og einstaka aldnir, til að fá
sér snúning eða dreypa á
guðaveigum í góðum félags-
skap. Sundlaugina á Sel-
fossi er gott að heimsækja.
Þar er bæði inni- og útilaug
með rennibraut fyrir börnin,
ásamt heitum pottum til að
hvíla lúin bein eftir göngu-
ferðina um bæinn. Þar
skvampa skríkjandí krakkar
á meðan foreldrarnir synda
samviskusamlega fram og til
baka eða liggja á sundlaug-
arbarminum og láta sólina
verma sig. Fleiri gististaðir
eru á Selfossi en hótelið.
Hótel Þóristún er á vegum
Hótels Selfoss og býður upp
á einfalda, ódýra gistingu.
Gestshús heitir svo þyrping
lítilla húsa sem minna helst
á notalega sumarbústaði.
Þau standa nokkuð frá mið-
bænum, við litla tjörn þar
sem nokkrar endur svamla í
blíðunni. Húsin eru ellefu að
tölu og rýma sex manns
hvert. Þarna er boðin gisting
og morgunmatur, svo og
aðrar máltíðir fyrir stærri
hópa, sem ef til vill saman-
stendur mest af matvöru
sem unnin er á Selfossi,
enda er Mjólkurbú Flóa-
manna og kjötvinnslan Höfn
innan bæjarmarkanna. í
sumar eru fyrirhugaðir Mark-
aðsdagar á Selfossi. Þeir
verða haldnir einu sinni f
mánuði á laugardögum og
bjóða þá fjölmargir aðilar
vörur sínar á tilboðsverðum.
Sá síðasti verður laugardag-
inn 3. september í tengslum
við „Brúarhlaupið," en það er
árlegt hlaup sem fyrst var
staðið að 1991 í tilefni af eitt
hundrað ára afmæli brúar yf-
ir Ölfusá. Að fenginni
reynslu af helgardvöl á Sel-
fossi er óhætt að mæla með
því að menn líti sér nær áður
en haldið er af stað í helgar-
ferð í góða veðrinu í sumar.
Góða ferð! □
GÓRILLA
FRH. AF BLS. 6
kaupa fólk til að hlusta á
okkur með því að gefa því
pizzur eða brauðristar," segir
Jakob og Davíð kinkar ákaft
kolli, svo ákaft að derið húf-
unnar, sem hann ber á höfði
sér, skellur á nefbroddinum.
Hann hagræðir húfunni. Það
kemur raunar í Ijós, eftir því
sem líður á viðtalið, að húfu-
takturinn er einhvers konar
kækur. Davíð er alltaf að
taka af sér húfuna, vagga
henni og strjúka yfir hvirfilinn
til að koma henni vel fyrir aft-
ur á sínum stað. Til þess
síðan að taka hana þaðan
aftur.
„Við trúum því að fólk
hlusti á útvarp án þess að
það þurfi alltaf að fá eitthvað
veraldlegt fyrir það, nema
hvað verðlaun í spurningar-
keppninni Ara eru gasgrill.
Annað erum við ekki að
gefa,“ segir Jakob og Davíð
bætir við:
„Sko, einu viðmiðin, sem
við tökum mark á, erum við
sjálfir. Við veltum fyrir okkur
hvernig útvarpsþætti við
hefðum sjálfir áhuga fyrir og
myndum nenna að hlusta á
og búum hann til.“
FUGLAR OG UÓÐ
Þeir yppta öxlum þegar
spurt er hvaðan skáld og
fuglar koma inn í þáttagerð-
ina því þetta tvennt virðist í
miklu uppáhaldi hjá þeim fé-
lögum. í þættinum eru t.a.m.
nefnd fugl og Ijóð dagsins.
Það kemur á daginn að Jak-
ob er bókmenntafræðingur
og Davíð segist svo sem al-
veg geta viðurkennt að hon-
um þyki gaman að gá til
fugla. „Sérstaklega á vorin,"
segir hann sposkur, þessi
frægasti guðfræðinemi
landsins, að öðrum ólöstuð-
um. Hvað með námið? „Ég
hef verið á hálfum hraða í
náminu vegna mikillar vinnu
en ætla að hysja upp um
mig buxurnar í þeim efnum
og reyna að ná um það bil
75% af því sem kallað er
„eðlileg námsframvinda“,“
svarar Davíð en meðal þess,
sem tekið hefur upp fyrir
honum mikinn tíma, er þýð-
ing söngleiksins Hárið.
Næsta spurning er óumflýj-
anleg i framhaldi af umræðu
um guðfræðinámið.
Hefurðu hug á því að
verða prestur?
„Það þarf ég að gera ræki-
lega upp við mig þegar þar
að kemur. Fyrst ætla ég að
verða guðfræðingur og
ákveða framhaldið eftir það.
En ég vil heldur sleþpa því
að verða prestur en verða
vondur prestur. Taki ég
ákvörðun að ganga í þetta
hjónaband við kirkjuna, sem
prestvígslan er í mínum
huga, þá geri ég það af fullri
alvöru. Ég heyri það á þeim,
sem ég ræði við um trúmál,
að margir myndu taka fagn-
andi presti sem talar sama
mál og almenningur gerir sín
í milli á götunni," segir Davíð
og ég bið um sýnishorn.
Hann hikar, hugsar sig pínu-
lítið um og segir sfðan:
„Sannlega segi ég yður
myndi til dæmis hljóma
svona: Ég get svoleiðis svar-
ið það! Eða: Sko!“
GYS AÐ SJÁLFUM SÉR
Bókmenntafræðingurinn
Jakob Bjarnar situr þögull
með spenntar greipar og
hlustar með andakt á þann
boðskap sem Davíð Þór
bunar út úr sér. Böndin ber-
ast að honum þegar spurt er
að undirbúningsvinnu fyrir
þættina. Stundum tala þeir
félagar nefnilega eins og f
hálfkæringi í beinni útsend-
ingu um skrifuð handrit og
þaulnjörvað skipulag að
þáttunum.
„Við erum dálítið að gera
grín að þessu því við mæt-
um með 10-15 vélritaðar síð-
ur f hvern þátt. Slíkt fyrir-
komulag er, að því er okkur
skilst, mjög fátftt í nútíma út-
varpsmennsku. Þannig ger-
um við ekki síst gys að sjálf-
um okkur með því að tala
um að okkur sé svo þröngur
stakkur sniðinn að við getum
ekki einu sinni sþilað óska-
lög,“ segir hann og að síð-
ustu er spurt að þvf hvaða
tónlistarstefna sé ríkjandi í
Górillu?
Davíð verður fyrir svörum.
„Við reynum að spila sígilda,
vandaða dægurtónlist,
gjarnan f eldri kantinum,
kannski 10-15 ára. En við
reynum líka að fylgjast með
því nýjasta sem verið er að
gefa út og spilum það sem
okkur finnst falla að annarri
tónlist sem leikin er í þættin-
um.“ □