Vikan - 01.08.1994, Síða 17

eldra minna, þeirra Olafar
Magnúsdóttur og Einars
Steindórssonar. Mamma
þekkti Ólöfu frá því að Ólöf
passaði hana sem krakka en
um tíu ára aldursmunur er á
þeim mæðrum mínum. Eg
átti aðeins að vera hjá þeim
hjónum f nokkrar vikur, á
meðan móðir mín var á
saumanámskeiðinu en fór
aldrei þaðan. Einar og Ólöf
voru búin að vera gift í eitt
eða tvö ár þegar ég kom inn
á heimili þeirra. Þau höfðu
eignast andvana barn og þá
fengu þau einnig þá vitn-
eskju að þeim yrði ekki fleiri
barna auðið. Þau grátbáðu
því móður mína um að fá að
hafa mig svolítið lengur og
það endaði með því að ég
fór aldrei aftur til hennar.
Ólöf og Einar ættleiddu mig
síðan rétt fyrir fermingu.
Þessi ákvörðun var ekki
erfið. Ég mundi ekkert eftir
veru minni í Súgandafirði og
taldi því Ólöfu og Einar mína
foreldra. Eg vissi þó alltaf af
mínum réttum foreldrum og
hélt sambandi við þau og
annað skyldfólk. Oft státaði
ég mig af því að éiga tvenna
foreldra, það þótti svo mikið
sport og afraksturinn voru
fleiri afmælispakkar og fleiri
jólagjafir en vinkonurnar
fengu. Þegar ég var á
fimmta árinu sá ég Hjört,
föður minn í fyrsta skipti.
Hann var þá nýkominn til
ísafjarðar og kom út í Hnífs-
dal til að heimsækja mig.
Þegar hann gerði sig líkleg-
an til að fara að tala við mig,
skreið ég undir borðstofu-
borðið og öskraði á Einar
pabba: Láttu hann ekki taka
mig, láttu hann ekki taka
mig,“ segir hún og hlær við
tilhugsunina. „Ég hélt að
hann væri kominn til að
sækja mig og ég vildi ekki
fara.“
„Ég á einungis góðar
minningar frá æsku minni úr
Hnífsdal. Ég átti margar og
góðar vinkonur eins og t.d.
„Oft státaði ég mig af því að eiga
tvenna foneldra það þótti svo
mikið sport og afraksturinn voru
fleiri afmælispakkar og fleiri
jolagjafir en vinkonurnar fengu."
Helgu Jóakimsdóttur, Guð-
rúnu Skúladóttur og Sigrúnu
Vernharðsdóttur. Þá má
nefna þá bræður Baldur og
Karl Geirmundssyni sem
bjuggu í næsta húsi við okk-
ur sem og Halldór Helgason
og bræður hans. Þetta var
leikhópurinn."
Hansína við
mynd af Krist-
jáni heitnum.
Snjóflóð batt
skyndilegan
endi á hjóna-
band þeirra í
apríl síöast-
liöinn.
ÆTLAÐI AÐ VERÐA
HJÚKRUNARKONA
- Þú lentir í þínum fyrstu
náttúruhamförum í barna-
skólanum í Hnífsdal?
„Já. Ég hafði reyndar orð-
ið fyrir því níu ára gömul að
járnplata fauk framan í mig í
ofsaroki einu sem skall á í
Hnífsdal. Það var mikil lífs-
reynsla. Ég fékk mikinn
skurð á ennið og niður að
auga. Það blæddi svo mikið
að það þótti ekki ráðlegt
annað en að fá lækni frá ísa-
firði. Baldur Johnsen, sem
þá var læknir á ísafirði,
komst við illan leik úteftir og
reyndi að klemma saman
6. TBL. 1994 VIKAN 1 7