Vikan - 01.08.1994, Side 38

SNJtnUSNESÍ
TEXTI OG LJÓSM.: HEIMIR VIÐARSSON
Heimir Viöarsson hallar sér fram á
stýriö aö hjólinu sem boriö hefur
hann um víöan völl. Hér lýsir hann
einni af sínum mörgu feröum.
LJÓSM.: G. GUNNARSSON
Rútan beygöi í áttina til
Stykkishólms um fimm
mínútur yfir tólf. Ætti
ég að fara út núna og byrja
aö hjóla héðan eða fara alla
leið og þurfa að byrja á að
hjóla til baka þessa tíu kíló-
metra sem afleggjarinn er?
Ég ákvað að gera það síðar-
nefnda enda var planið
Stykkishólmur-Vegamót. Það
þýðir lítið að segja eitt en
gera annað. Ég myndi bara
loka augunum svo ég sæi
ekkert fyrr en á bakaleiðinni.
Þegar ég var búinn að
hella hálfum lítra af súrmjólk
niður um kokið á mér og
koma öllu dótinu fyrir á hjól-
inu greip mig einhver
óstjórnleg þörf fyrir að fara í
túrhestaleik og skoða bæinn
sem ég og gerði. Alltaf kem-
ur það mér jafn mikið á óvart
hve orðið „kjör'1 er geysilega
vinsælt viðskeyti í nöfnum
„stórmarkaða" landsbyggð-
arinnar.
VEIKI HLEKKURINN
Ég var ekki kominn tvo
kílómetra frá Hólminum þeg-
ar ég fór að finna fyrir hálf-
gerðu hlaupi í pedölunum
svo ég stoppaði til athuga
hvað væri að. Einn hlekkur-
inn í keðjunni var að reyna,
mjög laumulega, að flýja
burt frá hinum hlekkjunum.
Vopnaður Vise-Grip töng
réðst ég til atlögu við upp-
reisnarhlekkinn. En eins og
flestir vita er hægt að lækna
lungnabólgu en ekki kvef.
Því varð ég að bíða eftir aö
keðjan slitnaði alveg I sund-
ur og gera við hana þá. Ég
hjólaði af stað vægast sagt
mjög rólega þvl að týna
hlekknum var ekki ofarlega á
óskalistanum mínum um
þetta leyti. Tæpum tveim
tímum og tuttugu og sjö kíló-
metrum síðar rann stóra
stundin upp: Keðjan slitnaði.
Nú var loksins hægt að gera
við. Þar sem ég var algjör-
lega hreinn sveinn hvað
varðaði keðjuviðgerðir tók
viðgerðin mig hátt I hálftíma.
En af stað lagði ég og von-
aði að viðgerðin dygði í það
minnsta til Ólafsvíkur þar
sem ég ætlaði að sofa um
nóttina.
Ég tjaldaði um þremur
kílómetrum fyrir austan Ól-
afsvík, um tveimur fyrir vest-
an afleggjarann upp á Fróð-
árheiði, til að koma í veg fyrir
þá freistingu að fara bara
beint yfir hana morguninn
eftir og semja svo einhverja
lygasögu um ferðina fyrir
I Nesið.
38 VIKAN 6.TBL.1994