Vikan - 20.03.1995, Blaðsíða 12

Það er fimm ára aldursmun-
ur á þeim Heimi og Jónu
Dóru. Saman brölluóu þau
þó á bernskuárunum nokkur
prakkarastrikin.
RNIfl
an. Hún vildi náttúrlega
ráðskast með mann. Eins og
algengt er mátti litli bróðir
ekki fylgjast náið með því
sem hún var að gera. Og
þaðan af síður þegar hún
var komin á unglingsárin. Þá
voru strákar komnir í spilið
og þá vildi hún fá frið. Hún
gat verið ansi stjórnsöm. En
ef maður ætlaði að abbast
upp á hana og fylgjast með
því, sem hún var að gera,
var manni hent út.“
UNDIR RÚMUM OG Í
FELUM
Þrátt fyrir aldursmuninn
brölluðu systkinin ýmislegt í
sameiningu. Allt var það í
sakleysi gert en eitt sinn
héldu þau að saklaus ná-
grannakona mundi gefa upp
öndina í kjölfarið af hrekk
þeirra. Þau bjuggu í rað-
húsalengju f Bústaðahverf-
inu og þar lögðu þau gildru
Heimir
var allt-
af
spennt-
ur fyrir
því aö
stóra
systir
kynnt-
ist
frægum
fót-
bolta-
og
hand-
bolta-
leik-
mönn-
um.
HEIMIR OG JÓNA DÓRA KARLSBÖRN
þróttafréttamaðurinn og
formaður sorgarsamtak-
anna, sem jafnframt er
eiginkona Guðmundar Árna
Stefánssonar alþingismanns,
eiga margt sameiginlegt. í
æsku voru íþróttir meðal
áhugamála þeirra og þau
voru bæði miklir grallarar.
Heimir heitir réttu nafni
Karl Heimir. Á milli hans og
Jónu Dóru eru fimm löng ár,
hún er fædd 1956 en hann
1961. Eins og gefur að skilja
áttu þau þar af leiðandi ekki
margt sameiginlegt í æsku,
fyrir utan skyldleikann og
hrekkjabrögð. Heimir segist
ekki muna mikið eftir systur
sinni fyrstu fimm árin og
bætir viö að ef hún hefði ver-
ið bróðir hans mundu þau ef-
laust hafa eytt meiri stund-
um saman. „Þegar hún var
komin á unglingsárin var ég
átta ára. Og það er töluverð-
ur munur. í raun og veru var
ég í allt öðrum flokki. Það
fyrsta sem kemur upp í hug-
ann er „stóra systirin". Frekj-
fyrir fólk á förnum vegi. „Við
bjuggum í öðru húsi frá bíla-
stæðunum þannig að tölu-
verður fólksfjöldi gekk fram
hjá húsinu á hverjum degi.
Við stunduðum það að
leggja gildru fyrir fólk, til
dæmis með því að binda
girni í peningabuddu sem lá
úti á götu en við héldum í
hinn enda girnisins inni í
húsinu og fylgdumst með
viðbrögðum nágrannanna í
gegnum bréfalúguna. Ég
man sérstaklega eftir tveim-