Vikan - 01.05.1996, Blaðsíða 56

NÝSTÁRLEGIR
OG LITSKRÚÐUGIR
Skartgripirnir, sem Hulda B. Ágústsdóttir hannar, eru
úr öllum mögulegum efnum, svo sem plaströrum,
máluðum pappamassa, vírum og kanilstöngum. „Það
er svo spennandi að prófa ný efni," segir hún.
Hulda býr á efstu hæö húss viö
Laugaveginn og út um eldhús-
gluggann blasa viö þök nærliggj-
andi húsa. Á meðan á viötalinu stendur
nærist hún á kaffi og Salem lights. Hún
ber enga skartgripi.
„Ég geröi loftljósin í ganginum,“ segir
hún. „Mig vantaði Ijós og þaö fengust
engin sem mig langaöi í. Svo ég bjó þau
bara til úr pappamassa."
Þrátt fyrir að skartgripahönnunin og
-geröin sé aðalstarf Huldu er hún mennt-
aður málari. En eftir fjögurra ára mynd-
listarnám í Frakklandi kom hún heim og
geröist níu til fimm manneskja. Og óx frá
málaratrönunum. Hvers vegna? „Ætli
þaö hafi ekki verið vegna þess aö ég var
svo blönk þegar ég kom heim. Svo vatt
þetta upp á sig. Hórna á íslandi lendir
maður alltaf í einhverri peningahringrás.
Kannski hef ég ekki verið nógu hörð. Það
eru nefnilega fáir sem lifa af myndlist. Ég
reyndi þaö ekki einu sinni.“
ENNÞÁ Á TILRAUNASTIGI
í tíu ár vann Hulda viö skartgripahönn-
un í frístundum. Fyrst í staö var leirinn
aðalhráefnið og skartgripirnir voru minni
en þeir sem hún hannar í dag. Og eftir
því sem þeir stækkuöu léttist hráefniö.
Pappamassi og vír tóku við.
Fyrir einu ári ákvað Hulda aö láta á
þaö reyna hvort hún gæti lifað af skart-
gripagerðinni. Hefur það tekist? „Nei,
ekki algjörlega. Þaö tekur þónokkurn
tíma aö láta fólk vita af sér. Þetta er sem
sé ennþá á tilraunastigi." Skartgripir
Huldu fást i tveimur verslunum í bænum
í Kirsuberjatrénu á Vesturgötu 4 og í
Skaparanum í Bankastræti.
Þaö, sem einkennir skartgripina, er
hversu grófir og litskrúðugir þeir eru.
Hulda segir að hún sjálf myndi til dæmis
aldrei ganga meö mjóa gullkeðju. „Þetta
er bara einhver þróun sem á sér staö.
Annaðhvort vil ég vera meö skartgrip
sem sést eöa þá sleppa því.“
HENDIR NÆR ENGU
Hráefnið í skartgripina finnur Hulda á
ólíklegustu stööum. „Núna finnst mér
mest spennandi aö vinna úr óvenjuleg-
um efnum. Eiginlega úr hverju sem er.
Næstu daga ætla ég til dæmis að prófa
aö vinna úr karfahreistri. Þaö er svo
spennandi aö prófa ný efni. Þaö
væri ekkert gaman ef ég mundi
sitja og fjöldaframleiða sömu
hlutina. Þá gæti ég alveg eins
unniö í verksmiöju.“
í dag notar Hulda mest pla-
strör og pappamassa, þar
sem hann er svo léttur, en
hann er unninn úr alls konar
pappír og lími. „Mér finnst
plaströrin vera mest
spennandi. Þar sem hægt
er aö setja ýmislegt inn í
þau gefa þau nær enda-
lausa möguleika. Fyrst
haföi ég plaströrin glær
en síöan tók ég upp á því
56 VIKAN 2. TBL. 1996