Vikan - 17.12.1998, Blaðsíða 17

Jólataflið er það eina sinnar teg-
undar á íslandi. Háu jólasvein-
arnir endurgerð af mjög gömlum
tréstyttum. Kúlurnar eru úr
flúneli og bæði þær og tusku-
jólasveinarnir eru ættuð frá
Bandaríkjunum. Jólasokkurinn
með krossaumnum er hins vegar
saumaður í Kína. Jólin eru al-
þjóðleg.
enda er áhuginn brennandi.
Þau skipta við tvö stór og virt
fyrirtæki sem sérhæfa sig í
jólavörum í Þýskalandi. Ann-
að þeirra hefur framleitt gler-
skraut í meira en öld og
jólakúlur frá þeim síðan 1920
ganga nú á 150 dollara stykkið
(rúmlega 10 þúsund krónur) í
Bandaríkjunum.
Mestan hluta vörunnar flytja
þau þó inn frá Bandaríkjun-
um og þar skipta þau beint
við tvær keðjur sem sérhæfa
sig í jólavörum og marga
smærri aðila, s.s handverks-
hópa. Eitt merkið, sem þau
bjóða, er David Frickman, en
frá honum koma safnaravörur
sem þekktar eru um allan
heim. Annað safnaramerki,
sem hægt verður að fá í Jóla-
húsinu, eru merkilegir jóla-
sveinar sem kallaðir eru
Bellsnickle, en sú jólasveina-
útgáfa er þýsk-rússnesk.
Bellsnickle lítur alltaf eins út,
en með honum er alltaf eitt-
hvert dýr í útrýmingarhættu.
Þegar hjónin, sem framleiða
þennan jólasvein, fréttu af
Jólahúsinu á Islandi vildu þau
endilega gera einn „sérís-
lenskan" en hann er með snæ-
uglu með sér. Á miðanum,
sem fylgir honum, stendur
prentað Gleðileg jól og einnig
er minnst á Grýlu.
Að viðhalda íslenskum jólasiðum
„Útlendingar eru heillaðir af
okkar séríslensku jólasiðum.
Jólahúsið Ijósum skreytt í skammdegismyrkrinu. Þessi glæsilegi hátíðafáni er keyptur hjá „The Gunnarsson
family" á eyju í Michiganvatni.
Jólaveröld jólahússins. Hér gefur að líta ýmislegt smádót s.s jóla-
sveina, mýs, bangsa, krosssaumsskraut, engla, tappa í vínflöskur og
fleira. Hér ættu allir að geta fundið eitthvað við sitt hæfi. Það er að
minnsta kosti víst, að hér finna menn barnið í sjálfum sér.
Það er svo margt hér sem er
einstakt og fólk hrífst af. Það
sem okkur finnst sjálfsagt,
eins og það að allar kirkjur í
landinu hringi inn jólin klukk-
an sex á aðfangadag, er nán-
ast kraftaverk í augum útlend-
inga.
Meðan við hrífumst af er-
lendu jólasveinaímyndinni og
innleiðum hana í okkar menn-
ingu finnst útlendingum stór-
kostlegt að íslensku jólasvein-
arnir hafi verið hrekkjóttir,
Ijótir, tannlausir og rifnir og
komnir af tröllum. Við viljum
alveg endilega viðhalda okkar
eigin sérstöku jólasiðum og
það vantar tilfinnanlega meira
af þvíumlíku. Ég vil endilega
nota tækifærið og auglýsa í
Vikunni eftir íslensku hand-
verksfólki sem vill búa til fal-
legar alíslenskar jólavörur.
Við erum sjálf með okkar
merki en þar er jólasveinninn
í lopapeysu og hann ferðast á
sleða með íslenskum hesti
spenntum fyrir og með hon-
um í för er jólakötturinn sjálf-
ur“.
Það er ævintýri líkast að
skoða Jólahúsið. Það er eins
og að vera kominn inn á of-
hlaðið heimili, meira að segja
pottofnarnir verða jólalegir
inni í litla bjálkahúsinu. Jól og
aftur jól í hverju skoti, enda-
laust. Allt sem manni gæti
dottið í hug og svo ótal margt
fleira; tré, ljós, toppar og kúl-
Gyllt jólastemmning. Hér hefur
Þóru tekist að halda sig við einn
lit þótt hún telji sjalf að henni sé
það ómögulegt. í þessum jóla-
skáp er að finna jólasveina í öll-
um stærðum og gerðum, auk
teppa undir jólatrén og fleiri
vefnaraðarvöru fyrir jólin.
ur, dúkar og mottur, bækur og
pokar, jólabangsar, laufa-
brauð, fuglar, tafl, dúkkur,
sokkar, svuntur, epli, klemm-
ur fyrir jólakortin og svo
mætti áfram telja. En það
þjónar engum tilgangi að telja
upp jóladótið, það verður eig-
inlega að skoða það til að
upplifa stemmninguna.
texti: Jóhanna Harðardóttir
myndir: Hreinn Hreinsson
17