Vikan - 17.12.1998, Blaðsíða 20

NIARGT SNIÁTT GERIR
EITT STÓRT
Jólin eru tími barnanna og við gleðjum börnin í kringum okkur á margvíslegan hátt. Við kaupum handa
beim falleg föt og pakkarnir eru stærri og dýrari en á öðrum árstímum. Margir hugsa einnig til allra þeirra
barna, hér heima og erlendis, sem minna mega sín, og vilja láta eitthvað af hendi rakna til að gera þeim líf-
ið ánægjulegra. Upphæðirnar þurfa ekki að vera stórar því hér gildir hið fornkveðna að margt smátt geri eitt
stórt.
_____________________________ Þórunn Stefánsdóttir tók saman
SOS-BARNAÞORPIN
Margir íslendingar kannast við
starfsemi SOS-barnaþorp-
anna. 10 ár eru síðan þau voru
fyrst kynnt hér á landi og nú eru 2.700
manns sem styrkja börn um allan heim
með mánaðarlegum fjárframlögum og
aðrir 5.000 eru almennir stuðningsaðilar,
svokallaðir hollvinir barnanna. Þeir, sem
styrkja ákveðið barn, greiða 1.000-1.400
krónur mánaðarlega, hollvinirnir greiða
einhverja upphæð við og við. Ulla Magn-
ússon, formaður SOS á íslandi, segir
styrktarforeldrana hafa mikla þýðingu
fyrir börnin. Þau viti mætavel af þeim og
þeim þyki vænt um að fá send bréf og
myndir og stundum peningagjafir, svo
sem á jólum.
Fyrsta barnaþorpið var reist í Austur-
ríki árið 1949 og nú, 49 árum síðar, eru
þorpin orðin 360, víðsvegar um heiminn.
Það var Austurríkismaðurinn Hermann
Gmeiner sem átti hugmyndina að starf-
seminni sem hefur skipt sköpum fyrir
framtíð barna víða um heim. Eftir seinni
heimsstyrjöldina var mikið af munaðar-
lausum börnum og Hermann stofnaði
fyrsta barnaþorpið til þess að börnin
gætu aftur eignast heimili, móður og
systkini. í hverju þorpi eru 16-18 hús í
þyrpingu. I hverju húsi er ein móðir sem
sér um 8-10 börn. Þau eru á öllum aldri,
eins og um venjulegan systkinahóp væri
að ræða. Móðirin þiggur laun frá SOS og
fær þjálfun áður en hún tekur við móður-
hlutverkinu, þar sem börnin eru oft með
margvísleg vandamál. Langoftast eru
börnin munaðarlaus eða yfirgefin. Þó er
það þannig í Austur-Evrópu, t.d. Rúss-
landi, Eistlandi, Lettlandi og Litháen,
þar sem nýbúið er að byggja barnaþorp,
að mikið er um félagslega „tæknilega
munaðarlaus" börn.
Börnin koma í þorpin af sjúkrahúsum
þar sem þau hafa verið skilin eftir, stund-
um hafa þau verið skilin eftir hjá ættingj-
um sem ráða ekki við að metta einn
munninn í viðbót, eða frá stórum munað-
arleysingjahælum. Þorpin eru ekki mun-
aðarleysingjahæli, þau eru framtíðar-
heimili barnanna. Þar fá þau menntun,
oftast einhvers konar verkmenntun, en
þau, sem hafa námshæfileika, fá frekari
menntun. Fleiri hundruð skólar hafa ver-
ið byggðir við þorpin eða í námunda við
þau. Börn utan þorpanna njóta einnig
óbeint góðs af SOS starfinu þar sem þau
hafa einnig aðgang að skólunum. Kenn-
ararnir eru á launum hjá SOS.
Ulla segir að þeir, sem hafi áhuga á að
gerast styrktaraðilar eða hollvinir barn-
anna í SOS þorpunum, geti látið skrá sig
á skrifstofunni á íslandi. Það sé hægt að
sækja um að styrkja barn frá ákveðnu
landi og einnig ráði styrktaraðilar hvort
þeir styrkji dreng eða stúlku. Hún minnir
líka á jólakortasölu samtakanna.
SOS barnaþorpin á íslandi,
Hamraborg 1,
200 Kópavogur,
sími: 564 2910, fax: 564 2907
20