Vikan - 24.05.1999, Blaðsíða 10

V*
Býr œvintýradraumurinn innra með okkur öllum ?
Öll höfum við óskað
þess einhvern tíma
að vera prinsessur,
kóngar eða drottn-
ingar. Erfitterað
láta slíka drauma
rætast þar sem afar
fáir útvaldir fá þann
heiður að bera slíka
titla í raunveruleik-
anum. Ungíslensk
kona, nemandi í
Myndlista- og hand-
íðaskólanum, gaf
nokkrum íslending-
um færi á að láta
prinsa- og
prinsessudrauminn
rætast. Húnhann-
aði kórónur og bauð
gestum og gangandi
að máta.
það vera upp
með sér að fá
að reyna höfuðfatið. Ég tók
síðan nryndir af öllum með
kórónuna á höfðinu."
Hvernig brugðust gestirnir
við þegar þú dróst upp
myndavél?
„Yfirleitt mjög vel. Ég
var með Polaroid myndavél
Sigríður Ásta er að út-
skrifast úr textíldeild
Myndlista- og handíð-
askóla íslands í maí. Hug-
myndin að kórónunni
kviknaði á einu námskeiði
sem hún tók í skólanum.
„Kennari námskeiðsins, hún
Erla Þórarinsdóttir, hvatti
okkur til að virkja hug-
myndaflugið og láta það eft-
ir okkur að vinna með eitt-
hvað sem við hefðum alltaf
haft áhuga á. Erla er alveg
frábær, hún smitar aðra með
sköpunargleðinni. Ég hef
alltaf haft ódrepandi áhuga
á kórónum og datt í hug að
það gæti verið skemmtilegt
að athuga hvort ekki væri
svo um fleiri. Ég bjó til
nokkrar kórónur úr vír og
steinum og reyndi að hafa
þær þannig að fólk langaði
að setja þær á sig. Nemend-
ur úr MHI reka Galleríið
Nema hvað og
þar hélt ég
sýningu á
verkurn mín-
um í 10 daga í
mars sl. Á
sýninguna
kom fjöldi
gesta og all-
flestir vildu
máta. Fólk
skoðaði kór-
ónurnar vel og
lengi og þegar
ég bauð þeim
að máta virtist
Kórónusafnið stækkar
óðum!
Kórónurnar eru mjög
ólíkar og á sýningunni var
um sex mismunandi útfærsl-
ur að ræða. „Það var nokk-
uð áberandi að ein þeirra
var vinsælust. í henni eru
ekki sterkir litir, hún er
svona fíngerðust og minnst
áberandi. Sumir mátuðu
margar áður en þeir fundu
"sína einu réttu" en aðrir
skelltu hinni einu sönnu
beint á höfuðið." Kór-
og ég held að fólki hafi ekki
fundist hún mjög ógnvæn-
leg. Ég fann samt að það
var feimnara við að láta
taka af sér rnynd en að fá að
máta. Það voru örfáair sem
vildu ómögulega máta kór-
ónurnar og einn maður
strunsaði út þegar ég bauð
mátun."