Vikan


Vikan - 13.07.1999, Blaðsíða 53

Vikan - 13.07.1999, Blaðsíða 53
túrtappar: eru því bómullarbindi klárlega góð viðbót á markaðinn fyrir þessar konur, segir Arnar. Hann undirstrikar að konur séu mismunandi næmar fyrir óþægindum af völdum dömu- binda og segir að beinar rann- sóknir á þessu sviði séu litlar. - Ég skil vel að konur vilji spara sér 12-15.000 krónur á ári í dömubindakaup með því að þvo sín bindi sjálfar. Aftur á móti tel ég að það þurfi ábyggilega langa og stranga kynningu hér heima áður en íslenskar konur taki margnota bindi upp almennt, segir Arn- ar. Margnota túrtappar Ecosoft selur ekki bara margnota dömubindi heldur einnig túrtappa. Þeir eru úr náttúrusvampi með bómullar- snúru í gegnum. Fyrir notkun er tappinn bleyttur með köldu vatni svo það sé léttara að stinga honum inn í leggöngin. Meðan á blæðingum stendur þarf að taka tappann reglu- lega út og skola í köldu vatni áður en hann eru settur aftur inn. Þegar blæðingum líkur er tappinn skolaður í ediki og látinn þorna og geymast á þurrum stað á milli blæðing- anna. Gæði tappanna getur verið mismunandi. Sumir halda bara í nokkra mánuði, aðrir í mörg ár. Þegar litlir bit- ar byrja að losna frá tappan- um er það merki um að það sé kominn tími til að henda hon- um. Bæði bindin og tappana er hægt að kaupa í gegnum póst- kröfu. Áhugasamar konur geta skrifað eða hringt og beðið um pöntunarbækling hjá: Ecosoft, Fogdevagen 56, 128 41 Bagarmossen, Svíþjóð Sími: 46-86 002562 Meðbómullí brókunum Vlnkonurnar Helga Hllmarsdóttlr og Edda Kristfn Reynls muna vel eftlr sínum fyrstu blæðingum. Þrátt fyrir að ekki séu liðin nema rúm tuttugu ár síðan þær notuðu fyrsta dömu- blndið sltt hafa breytlngarnar á markaðnum verlð stórbrotnar. „Mín fyrstu dömubindi voru heimagerð. Mamma keypti bómull og svo var hún klippt niður og vafin inn í klósettpappír. Þetta var meiri köggullinn, en þetta gekk maður með í nærbuxunum,“ segir Helga Hilmarsdóttir 33 ára hárgreiðslumeistari. Þrátt fyrir að hvorki hún né vinkona hennar ,hin 35 ára gamla Edda Kristín Reynis, sem er sérkennari, hafi þurft að þvo eða prjóna sín dömubindi sjálfar, eins og líklega ömmur og langömmur þeirra gerðu, hafa þær samt Iifað miklar breytingar hvað dömubinda- markaðinn varðar. „Þegar ég byrjaði á fyrstu blæðingunum voru dömubindi einungis seld í apótekum og það var mikið feimnismál að fara og kaupa pakka. Dömubindin á þessum tíma voru mjög þykk og grisjukennd og voru ekki með neinu lími heldur dingluðu bara laus í nærbuxunum,“ segir Edda Krist- ín.Vinkonurnar eru sammála um það að ungar stelpur sem eru að byrja á blæðingum í dag átti sig ekki á því hversu heppnar þær séu að geta bara labbað inn í næstu búð og valið úr óteljandi gerðum dömubinda án þess að blikna. Þær telja að fjölmiðlar hafi ekki síst átt þátt í því að blæðingar séu ekki lengur feimnismál í þjóðfélaginu og þakka dömubindaauglýsingunum sem leiknar eru í sjónvarpinu á hverju kvöldi fyrir sinn þátt í því. Dömubindi fyrlr bandanærbuxur Helga og Edda eru báðar mjög ánægðar með dömubindi dagsins í dag. Úrvalið er gott og allir geta fundið eitthvað við sitt hæfi. Þær eru samt hissa á því að dömu- bindaframleiðendur hafi ekki hannað dömubindi sem passa fyrir hinar svokölluðu bandanærbuxur sem eru nú mjög í tísku. Gætu þær vel hugsað sér að sjá slíkt í búðar- hillunum. Að þær sjálfar eða íslenska kven- þjóðin í heild sinni fari að nota og þvo margnota dömubindi geta þær hinsvegar ekki séð fyrir sér. „Það er ekki það að ég sé eitthvað á móti umhverfisvernd en ég minnist bara umræð- unnar um pappírsbleiur fyrir nokkrum árum. Þá var talið svo miklu umhverfis- vænna að nota taubleiur. Einhverjir sérfræð- ingar komust samt að þeirri niðurstöðu að ef allir hættu með pappírsbleiurnar og færu að þvo taubleiurnar þá færi svo mikið þvottaduft út í náttúruna að það væri orðin spurning hvort væri verra,“ segir Helga. „í dag vinna líka flestar konur úti og ég get ekki séð fyrir mér að þær fari að safna dömubindum dagsins í poka til þess að fara með heim og vera svo að skola úr þeim um leið og þær sjóða kartöflur í kvöldmatinn,“ segir Edda. Vikan 53
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.