Vikan


Vikan - 13.07.1999, Blaðsíða 8

Vikan - 13.07.1999, Blaðsíða 8
Hestakrá í refahúsi Hestakráin á Húsatóftum í Skeiöahreppi er vel falin á bak við hóla við þjóðveg- inn. Fyrir þá sem til þekkja er auðvelt að kíkja inn og fá sér kollu. Aðrir þurfa að hafa örlítið fyrir því að finna afleggjarann sem liggur að kránni. Húsið er ákaflega snyrtilegt og heimamenn eru í óðaönn að leggja loka- hönd á gistiaðstöðu í sambyggðu húsi sem verður opnað í sumar. Strax í anddyrinu má sjá að mikið hefur verið lagt upp úr innréttingum. Salurinn er smekklega hannaður og skemmtilegt hvernig hestamyndir og hlutir sem minna á hesta eru til skrauts. Eigendur Hestakráarinnar eru þau Aðal- steinn Guðmundsson og Ástrún Davíðsson. Sagan á bak við krána er sú að árið 1987 hófu þau rekstur hestaleigu og voru upþhaf- lega með fimm hesta til notkunar. Hestaleig- an hefur stækkað töluvert í gegnum árin því nú eru 80-100 hestarájárnum og mikið að gera í leigunni. Húsnæðið sem hýsir Hestakrána er gamalt refahús en árið 1991 var refa- búið lagt niður og húsið stóð autt. Vöxturinn í hestaleigunni og 8 Vikan Þeir Rúnar Skarphéðinsson og Magnús Trausti Svavarsson, bændur á Blesastöðum sátu í makindum í einu horninu. Rúnar starfar við auglýsingastofu í Reykjavík hluta ársins en einbeitir sér að bústörfum á sumrin. Magnús Trausti er hrossabóndi og lifir eingöngu á vinnunni við hestana. Þeir félagar voru sammála um að kráin væri meiriháttar vel hepgnuð. Þeim finnst gott og gaman að geta hitt sveitunga sína annars staöar en í sjoppunni sem hefur verið einn helsti samkomustaður sveitarinnar að félgasheimilinu undanskildu. „Mér finnst mjög gott að geta farið út að hitta fólkið í sveitinni þegar mér hentar. Ekki bara á þessar föstu samkomur eins og hjónaballið eða þorrablót," segir Magnús Trausti. Skruppu þeir félagar oft á kaffihúsið á Flúðum eða kaffihús á Selfossi áður en Hestakráin var opnuð? Ekki vildu þeir játa því. Þeir vildu meina að einn aðalkost- urinn við Hestakrána væri hversu stuttan tíma það tæki að komast. Menn setja það fyrir sig að keyra niður á Selfoss eða upp að Flúðum sem tekur alltaf um 15-20 mínútur. Það er allt annað að geta skroppið á krá innan sveitarinnar. sú staðreynd að krár er hægt að reka uppi í sveit, gerði það að verkum að hjónin fóru að hugsa um betri nýtingu á tóma refahúsinu. Hestakráin var því formlega opnuð 1. maí 1998 og hefur notið mikilla vinsælda, bæði meðal sveitunga og annarra, ekki síst hesta- manna. Fyrir utan að þjóna hinu hefðbundna kráarhlutverki, þá hentar hún vel til veislu- halda og geturtekið 50-70 manns í sæti. í vor og sumar hafa margir starfsmannahópar, bæði úr Reykjavík og annars staðar frá, kom- ið að Húsatóftum, farið í reiðtúr og endað daginn á því að grilla, eða með sameiginlegri kvöldmáltíð á kránni. Þar sem kráin var einungis í hluta hússins ákváðu þau Aðalsteinn og Ástrún að útbúa gistiaðstöðu í þeim hluta hússins sem stóð ónotaður. Þar með nýtist gamla refahúsið ennþá betur og er fátt sem minnir á að fyrir nokkrum árum hafi þarna verið refabú. Núna er hestaleigan orðin að umsvifamiklu fyrirtæki sem heitir Land&hestar. Boðið er upp á styttri og lengri hestaferðir um Suður- land. Ástrún hefur þótt dugleg að brydda upp á nýjungum í hestaferðum. í nokkur ár hefur veriðfarin svokölluð Kvennareið hinn 19. júní. Fjöldinn allur af konum úr sveitunum allt í kring hittist, fer á hestbak og grillar saman. Einnig hafa verið farnar svokallaðar Prinsessuferðir sem eru eingöngu ætlaðar konum og Víkingaferðir, bara fyrir karlmenn. Ástrún var einmitt að koma heim frá fyrsta degi Prinsessuferðar, ánægð en uppgefin. Þáttakendur í ferðunum þurfa einungis að mæta á staðinn því Ástrún útvegar hesta, mat og leiðsögumenn. Slíkar ferðir njóta sífellt meiri vinsælda og því þurfti að bæta við einni Prinsessuferð í sumar. Það er rólegt á Hestakránni þetta ágæta kvöid. Heimamenn upplýsa að það sé engin leið að spá um hvernig aðsóknin verði hverju sinni. Stundum fyllist kráin af heimamönnum eða starfsmannahópum en önnur kvöld eru rólegri.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.