Vikan - 15.02.2000, Síða 50

Karlar og konur
Huernig má Hað uera að tuær manneskjur sem
báðar eru 44 ára að aldri séu samt ekki jafn-
gamlar? Líffræðilegur kynjamunur er rótín
að beirri ráðgátu. Bæði kynin eru í sínu
besta líkamlega formi á milli tuítugs og brí-
tugs en upp frá buí fer aldurinn að taka sinn
toll. Áhrif aldursbreytinga á líkams-
tarfssemi kynjana eru ólik eins og hér
kemur fram:
Þegar k(
keiöiö er
nnar tak

idllt:
Húöin þynnist með aldrinum og
byrjar að vera slöpp um fertugt. Ef konan
hefur stundaö mikil sólböö í gegnum tíöina
fara auknar hrukkur að koma í Ijós og
breytingar verða á lit og áferð andlitshúðar-
Hæfileikinn til þess aö heyra
lág hljóö minnkar þegar nær dreg-
ur fertugsaldrinum og það fer
einnig fer að veröa erfiðara aö
greina háa tóna.
Ki
s Starfsemi lungnanna er
í toppformi þegar konan er um
tvítugt. Eftir fertugt minnkar
hæfni lungnannatil þess að
draga upp súrefni sem nemur
að meðaltali 1% á ári, hjá báð-
um kynjum.
í kringum
fertugsaldur tapar konan
oftast hluta af vöðvamassa
sínum á hverju ári og bætir
| upp það tap með fituaukn-
ingu. Konan missir meira
magn af vöðvum á fyrstu
fimm árunum eftir að
blæðingar hafa
1 stöðvast að fullu en
,A á nokkru öðru tíma-
skeiði ævi sinnar.
Konunnier
Frjósemi
konunnar minnkar verulega um fertugsaldur-
inn og blæðingar fara að verða óreglulegar í
kringum 45 ára aldurinn. Meðalaldur breytinga-
skeiðs kvenna er 51 ár.