Menntamál - 01.08.1942, Blaðsíða 16

6
MENNTAMAL
námsgreinir: islenzku, skólasögu o. fl. Nemendur skólans
voru því margir þeir, sem höfðu áhuga fyrir tómstunda-
vinnu, heimilisiðnaði eða listfengum vinnubrögðum. Þeir
fundu þarna það, sem þá hafði áður vantað í viðfangs-
efnum og eignuðust ný hugðarefni. Skólinn náði því brátt
hylli og nemendatala hans jókst ört. Starfsemin hófst
í litlum og lágreistum kjallaraherbergjum við Hverfis-
götu, en nú hefur skólinn flutt í eigin húsakynni við
Grundarstíg, þar sem híbýli eru vistleg og allrúmgóð fyrir
hina fjölþættu starfsemi. Skólinn hefur nú lokið þriðja
starfsári sínu; voru nemendur skólans í vetur alls 238
að tölu, en kennarar 14.
Um þær mundir, sem grein þessi er skrifuð, (um miðjan
maí), stendur yfir sýning á nemendavinnu skólans. Þar
eru teikningar og vatnslitamyndir eftir yngstu nemend-
urna 8—10 börn, þá pappavinna og annað föndur. Eftir
eldri nemendur er útskurður og smíðisgripir margskonar,
margir gripanna í gömlum þjóðlegum stíl, þá er þar einnig
bókbandsvinna, leðurvinna, teikningar og málverk, sem
sýna töluvert þroskaða nemendur. Sýningin ber vott um
alúð og fjölbreytni í starfi skólans, en hins vegar hefði
mátt vænta ennþá stærri sýningar eftir svo mikinn fjölda
nemenda, sem skólinn tíundar. En eftir þessari sýningu
að dæma og öðrum kunnleika, sem ég hef haft af starfi
Handíðaskólans, tel ég, að skólinn eigi ekki einungis til-
verurétt, heldur sé orðinn einn af hinum nauðsynlegu
hlekkjum í menningarlífi okkar, sem við vildum ekki
missa. Býst ég við, að svo fari flestum, sem kynnast starfi
skólans.
Lúðvíg Guðmundsson skólastjóri hefur unnið gott og
gagnlegt verk með stofnun skóla þessa. Mun fjárhagur
hafa verið allþröngur í upphafi, en nokkuð raknað úr
vegna mikillar aðsóknar nemenda og stuðnings frá stjórn-
arvöldum fræöslumálanna. Lúðvíg hefir rekið skólann
fyrir eigin reikning þessi þrjú ár, en 9. maí í vor var sú