Menntamál - 01.12.1943, Blaðsíða 10

56
MENNTAMÁL
Einar í Nesi, á efri árum í Eydölum, var aftur á móti
skáld vonarinnar, og fyrsta ættjarðarkvæðið okkar geröi
hann, því að
—oftlega hefur mig angrið hitt,
að ísland margir hæða,
en móðurjörð er mér svo kær,
mig hefur langað, guð minn skær,
að geta þess allra gæða.
Og hvað var það, sem þessi snauöi Hólastúdent réðst í?
Barnafræðsla og barneignir — til að fylla þetta ágæta
land, en þjóð var víst að fækka. Örbirgð beiö hans auð-
vitað, einnig eftir að hann fékk rýra brauðið í Nesi.
Kona hans féll miðaldra í valinn, og þá voru 5 af 8
börnum þeirra dáin í baslinu áður. Oddur lifði og Sig-
urður. Enn giftist Einar konu og getur 10 börn við henni
í Nesi þrátt fyrir geðbilun hennar á köflum, sem arl’-
geng varð, og manni getur virzt Einar hafa og verið und-
arlegur í kollinum, að gera þessa harðsvíruðu tilraun
til að sprengja af sér og ætt sinni fjötrana með því að
eignast heilan uppreisnarher af börnum, miklast af hundr-
að niðjum sínum á lífi árið áður en hann dó. Að minnsta
kosti þótti sjálfsagt fyrir nokkru, þegar amerískur fjár-
styrkur átti að leiða í ljós, hvernig vitfirringar á íslandi
væru blóðskyldir, að rannsaka hans niðja fyrsta. Rétt
reyndist það, að þeir brjáluðu eru víst allir af honum
komnir, ærin rök til að vana hann. En bíðum við, þeir heil-
brigðu eru líka allir af honum komnir nú, og fram eftir
öldum þótti gáfukyn mikið frá Einari. Börn þeirra Einars
og Ólafar í Nesi hafa borið járn fyrir alla þá geðbilun. —
En þýðir þessi einstaklingur nokkuð í íslandssögu? Barn-
fjölgunin dálítið, og sleppum samt því. Kveðskapur Einars
var fegurstur sinnar samtíðar, upphaf austfirzkrar ljóö-
menningar og skipar honum sízt óveglegri sess en Stefáni