Menntamál - 01.12.1943, Blaðsíða 13

MENNTAMÁL
59
því gera ráð fyrir, að með þeim málflutningi fræðslumála-
stjórans og af nokkurri viðkynningu námsstjóranna viðs-
vegar, sé almenningi þegar svo mikið kunnugt um þetta
mál að eigi gerist þörf á að ræða það almennt. En vegna
þess að ég var einn hinna fjögurra manna, er hófu starfið
og hef gegnt því í tvö ár, og af því að ég hef ákveðið að
hætta því nú, a. m. k. í bili, hefur þótt hlýða, að ég
færi hér um það nokkrum orðum í áheyrn alþjóðar,
ef vera kynni að ýmsir teldu, að bæði ég og starfsbróðir
minn, Aðalsteinn Eiríksson, sem hætti í fyrra, hefðu misst
trú á gildi þess. Og af því að slíkur skilningur er fjarri
lagi, vildi ég ræða málið nokkuð, innan viss ramma, með
því að drepa með örfáum orðum á þetta tvennt: Tilgang-
inn og framkvœmdina.
Tilgangurinn með kennslueftirlitinu má segja að sé
einkum tvennskonar.
n
I fyrsta lagi er til þess ætlazt, að námstjórinn kynni
sér ástand fræðslumálanna í hverju skólahverfi, kynnist
kennaranum og kennslunni af eigin athugun, uppörvi og
leiðbeini, svo sem hann er maður til, og athugi þá jafn-
framt aðstöðu kennarans og barnanna til náms og starfs.
í öðru lagi á námsstjórinn að athuga það, sem kalla
mætti hin ytri skilyrði þessara mála: skólastaðinn, skóla-
stofuna, borð og bekki, veggtöfluna, loftrýmiö, birtuna og
hitann, og ekki sízt það ástand þrifnaðar, sem börnin
búa við á hverjum skólastað. Auk þessa er þaö ætlunin,
að námsstjórinn kynni sér rækilega hvernig bezt yrði skip-
að framtíðarúrlausn þessara mála í strjálbýlinu, ræði þá
úrlausn við skólanefndir og geri síðan tillögur um það til
fræðslumálastjórnarinnar. J
Til þess nú að gera þessu máli sem gleggst skil og ekki
í allt of löngu máli, mun ég nú skýra frá hvernig ég hag-
aði framkvæmdum mínum í höfuðdráttum, enda munu
starfsbræður mínir hafa farið svipaðar leiðir í því efni.
En hafa verða menn það í huga, að hér var um nýung