Menntamál - 01.08.1957, Qupperneq 81

MENNTAMÁL
175
er öllum kunnur. Eins og þið vitið varð ávöxturinn af
þessari þeiðni kennaranna hin frægu Binet-Simon greind-
ar próf, sem nú eru notuð við greindarmælingar víðsveg-
ar um heim, aðlöguð staðháttum hinna ýmsu landa.
I fyrstu voru greindarprófin einkum notuð til þess að
prófa börn, sem skáru sig úr fjöldanum, og sú er víðast
raunin enn, enda mjög tímaírekt að prófa börn á þennan
hátt, einkum þegar þess er gætt, að greindarprófin ein,
eru aldrei einhlít til þess að athuga barn, svo forsvaran-
legt megi teljast. Þegar fram liðu stundir og aðstoð skóla-
sálfræðinga fór að verða nokkuð almenn, jukust kröfurn-
ar til þeirrar þjónustu, sem þeir geta veitt, vildu kennarar
þá fá fljótvirkari tæki, sem gætu að vissu marki veitt hug-
mynd um hæfni og námsmöguleika nemenda. Svarið við
þessari kröfu urðu hópgreindarprófin, sem nú hafa verið
notuð með góðum árangri víða um lönd, og loks skóla-
þroskaprófin, sem veita nokkra leiðbeiningu að því er varð-
ar skólaþroska barna. Þótt skólaþroskaprófin séu yngst og
ófullkomnust af þeim prófum, sem ég hef nú minnzt á,
skal ég fara nokkrum orðum um tilgang þeirra og gildi,
þar eð eðlilegt er að snúa sér fyrst að þeim hjálpartækjum,
sem huganlegt er að nota um leið eða öllu heldur áður en
skólaganga barnanna hefst.
Við, sem þekkjum greindarmælingar, vitum, að illmögu-
legt er að komast hjá því að flokka börn á einhvern hátt
í bekki eftir námsgetu þótt slík flokkun verði að fram-
kvæmast af mikilli varúð og mikilli tillitssemi. Hugsanlegt
væri að raða börnum að nokkru eftir því, sem vitað er
um hæfni foreldranna í þeirri von, að eplið hafi ekki fallið
langt frá eikinni og fáir verrfeðrungar í námi sýni sig á
skólabekkjunum. Þessi aðferð myndi vafalaust duga að
Vissu marki, en afbrigðin hlytu þó að verða svo mörg, að
ekki væri vænlegt til árangurs að fylgja henni einni. Þó
naá hafa þetta sjónarmið í huga ásamt öðru betra, þegar
fyrsta bekkjaröðun fer fram.